Chapter 12

191 46 1
                                    

Ms, pwedeng makitabe saad ng magandang babae, na parang may hawig ako sakanya"sorry po pero may nakaupo na po diyan"malambing kong sabe.

Ah okay, thankyou ms, I'll try to find another chair. Napakalambot ng boses niya na parang matagal na kaming magkakilala na parang ang gaan gaan ng loob ko sakanya!

Umupo siya sa tabi ng matandang lalake, at parang close na close na sila! Maybe magkakilala sila.may katandaan na yong lalake na parang nasa 80's na.

Naalimpungatan nalang ako ng makita kong papalapit na si eugene, hawak yung mga orders niyang pagkain.

Napatitig ako sakanya ng matagal, brownish ang kaniyang buhok, perfect nose,jaw,red lips and a pair of cold eyes

"Hey are you okay?" Saad niya! Sabay tumawa ng nakakaloko. Don nalang ako naalimpungatan sa sinabi niya.

Bakit ba kase ako nag dedaydream, swerte siguro ng mapapangasawa niya.

"Hey are you still with me casandra?"

Oh yes yes, sabay bumilis ang tibok ng puso ko ngayon ko lang to naramdaman sakanya.

Bumuntong hininga na ako, para kumalma.

Nag simula na akong kumain sa mga binili niya. Halos mabusog ako sa mga binili niyang pagkain.

I took a deep breath, bago nagsalita" Aalis ka na talaga bukas" sabi ko na parang nalulungkot.

Yeah, I have no choice diba? I smiled bitterly to him,"basta wag kang makakalimot I'm always here"

Ano? "Hatid na kita" okay! hatid mo nalang ako sa Ji'ms memorial park. May dadalawin lang ako, okay sabi niya.

Hindi ako nakapunta sa death anniversarry nila, Kaya bumabawi ako ngayon birthday ni mama ngayon, Even if I were on the verge of criying I fought the feeling ng mawalan ng pamilya.

Dumating ako sa puntod nila na blangko ang expression ng muka ko, Nagulat ako ng may nakita akong mga bulaklak, nagtaka ako? Ako lang naman ang pamilya nila mama diba? Bat may mga boquet of red rose dito. Hindi ko na inalis kase nakalimutan ko ding bumili. Kandila lang yung dala ko dito sinindihan ko bago ako nagdasal para sakanila!

Umalis na ako kase maggagabi na rin, tsaka kanina ko pa pinaghihintay si Eugene sa sasakyan!

Umuwi na ako ng bahay It's already 7:50 in the evening, hindi ko pa nakakausap si lyndon, I think busy siya ngayon sa work niya, balak ko nga sanang puntahan nalang bukas sa opisina niya. Kaso nakakahiya naman, baka sabihin pa nilang napaka desperada kong babae.

Napag isip isip ko rin na sa kompanya nalang nila muna ako magtratrabo, for atleast five months para makapag ipon papuntang abroad. Magtratrabo siguro ako bilang assitant manager. For pete's sake thirthtwo thousand ang sweldo for one month.

This is the day, Eto na ang araw ng pinakahihintay ko! ang grumaduate ako, eto na eto na yon, this is it!!

Dumating ako sa school, na blangko ang expression.My eyes were cold as ice,my lips were in a straight line, hindi ako makaramdam ng kahit anong emosyon sa paligid ko,lahat ng schoolmates ko kasama nila ang mga magulang nila. they were happily talking to each other laughing to their heart's content. Habang ako magisang naglalakad papuntang stage. Si maa'm olivia ang nagsabit ng medalya ko at nag abot ng diploma ko!

That time I really felt unwanted. I felt like I was walking alone in the dark side of the Earth.

Lalabas na ako ng gate ng tawagin ni lyndon ang pangalan ko.

"Casandra adam" tumingin ako sa likod ko.

Let's go to a dinner, Kailangan natin mag celebrate dahil graduate ka na, makakapagtrabaho ka na din.

He give me a tight hug.

Comment down below guys, support and vote, saranghaeyo💓

SECRETLY INLOVEWhere stories live. Discover now