Hate Me If You Dare!

Part-05

လူႏွစ္​​ေယာက္​ထဲ တစ္​အိမ္​ထဲမွာ႐ွိ​ေနျခင္​းက ​ေၾကာက္​စရာ​ေကာင္​း​ေလာက္​​ေအာင္​ တိတ္​ဆိတ္​လြန္​းလွတယ္​။ အခုမွပဲစကားမ်ားတတ္​တဲ့ ဂ်ယ္​ဝမ္​နဲ႔ အျမဲ​ေျပာင္​​ေခ်ာ္​​ေခ်ာ္​လုပ္​တဲ့ ​ေဆာင္​ဝူးတို႔႐ွိ​ေနတာကပဲ ​ေကာင္​းမွန္​းသိ​ေတာ့တယ္​။

ဒီ​ေကာင္​​ေလးကလည္​း အ​ေခ်။​ေရာက္​လာထဲက တစ္​ခြန္​းမွစကား​ေျပာတာမဟုတ္​ဘူး။ ​ေလွ်ာက္​ေမး​ေနရင္​လည္​း အရင္​တစ္​ခါလိုစိတ္​ဆိုး​ေနမွာ ​ေၾကာက္​ရ​ေသးတယ္​။

ဆိုဖာ​ေပၚမွာ ဘာစကားမွမ​ေျပာပဲ ​ေတာင္​့​ေတာင္​့ႀကီး​ေတြထိုင္​​ေနၾကတာ သိပ္​​ေတာ့မဟုတ္​​ေသးဘူး။ ဘာစကားစ​ေျပာသင္​့လဲ ဆိုတာလဲမစဥ္​းစားတတ္​​ေတာ့ဘူး။

ဒါ​ေပမဲ့ အႀကီးျဖစ္​တဲ့က်​ေနာ္​ကပဲ အ​ေလွ်ာ့​ေပးရ​ေတာ့မွာ​ေပါ့...။

''အာ...ဂ်င္​​ေယာင္​း ထမင္​းစား​ေတာ့မလား''

''ဟုတ္​...''

က်​ေနာ္​သာ နားၾကားမမွားဘူးဆိုရင္​ ဒါတကယ္​ထူးျခားတာပဲ။ သူကအရင္​ကဆို ဘုဆတ္​ဆတ္​နဲ႔ကို။

ထမင္​းစားဝိုင္​းမွာလည္​း ဘာစကားမွမ​ေျပာ။ တကယ္​ပ်င္​းစရာ​ေကာင္​းလြန္​းတယ္​။

''Hyung ...တကယ္​​ေတာ့​ေလ ''

''အင္​း ဘာ​ေျပာမလို႔လဲ ဂ်င္​​ေယာင္​း''

''ဒီတိုင္​း ဘာမွမဟုတ္​​ေတာ့ပါဘူး''

သူ႔မ်က္​ႏွာအ​ေနအထားကဘာ​ေျပာခ်င္​​ေနလဲ ဆိုတာ မခန္႔​မွန္​းႏိုင္​ဘူး။စိတ္​ညစ္​​ေနတာလား၊ ဘာျဖစ္​​ေနတာလဲဆိုတာ ။

သူ႔အကို​ေတြမလာခင္​အထိ က်​ေနာ္​နဲ႔​ေနရဦးမွာပဲ။အဲ့​ေတာ့ က်​ေနာ္​သူနဲ႔ခပ္​စိမ္​းစိမ္​းႀကီး ျဖစ္​မ​ေနခ်င္​ဘူး။

*................................................*

စကားအရင္​ စ​ေျပာပါ ဟြမ္​မင္​​ေညာ႐ွီ
​ေက်းဇူးျပဳၿပီး က်​ေနာ္​ဒီအ​ေျခအ​ေနကိုမုန္​းတယ္​။

က်​ေနာ္​အရင္​စ​ေျပာဖို႔မ်ား သူက​ေမွ်ာ္​လင္​့​ေနတာလား? မထူး​ေတာ့ပါဘူး။