You are the only thing that makes sense."กลุ่ม 15 ทางนี้ค่ะ!"
"กลุ่ม 24ครับบบบบ"
เสียงเซ่งแซ่ดังไปทั่วอาคารอเนกประสงค์ขอมหาวิทยาลัย x นักศึกษาที่เดินกันวุ่นเพื่อหาเลขกลุ่มของตัวเอง
"ไอ้อ๊อด พี่เทหะแม่งมองมึงไม่หยุดเลยว่ะ"
วาดว่างั้นอ๊อดเลยมองตามบ้าง โห พี่มองมาทำไมเนี่ย อ๊อดทำตาดุใส่แต่เหมือนพี่จะดีใจที่น้องจ้องตาสักทีคราวนี้จ้องไม่หยุดเลย
ทีมวิ่ง4*100ของคณะเศรษฐศาสตร์มี เจ้า อ๊อด และเพื่อนอีกสองคนอ๊อดแอบตื่นเต้นส่วนวาดรอข้างสนามตามที่เคยพูด
กูแพ้แดด
คิววนมาถึง ไม้สุดท้ายของทีมอย่างอ๊อดรับไม้จากเพื่อนที่นำคู่แข่งมาพอสมควรเท้าขวาออกตัว จังหวะสบายๆในความคิดของเจ้าตัวขยับไปเรื่อยๆแต่สายตาคนนอกนั่นคือการวิ่งที่เร็วชะมัด
คณะเศรษฐศาสาตร์กีฬาวิ่งผลัด 4*100 ชนะเลิศอันดับ 1 ตามคาด
เทหะที่ยืนดูน้องแข่งตั้งแต่ต้นเกมเอาจริงๆ เขาเองแทบไม่ต้องลุ้นเลยขายาวๆของอ๊อดรวมถึงท่าทางทะมัดทะแมงเป็นข้อสรุปอยู่แล้วว่ารางวัลที่หนึ่งจะหนีไปไหน
อา...มาทำอะไรตรงนี้วะเทหะคิดเล่นๆในหัว
จริงๆไม่ใช่แค่อ๊อดที่ตกใจกับความรู้สึกที่เขามีให้ขนาดคนรู้สึกเองยังตกใจ 4 ปีที่อยู่มหา'ลัยนี้มาทุกคนที่เจอหน้าเขาแทบจะหนีทั้งๆที่ยังไม่ได้สบตากัน มีมาชอบแต่คำนิยามก็มีแต่ หล่อเลวน่าค้นหา มหา'ลัยกลายเป็นเรื่องน่าเบื่อตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ แต่อ๊อดเป็นข้อยกเว้น
YOU ARE READING
พบกัน
FanfictionAu- 9ศาสตรา เรื่องราวการพบกันของพวกเขาในรั้วมหาลัย 💚🧡 อ๊อด (19) เทหะ (22) PG-15 "พี่เลิกแกล้งผมได้แล้ว!" "..." "พี่เทหะ หยุดสิ หยุดดดดด!" "..." "พี่จ๊ะ ไม่เอา ไม่แกล้งนะ" "ให้ตายสิอ๊อด.." 💜💙 พันธ์ (44) ทมิฬ (23) PG-15 "เอาแต่เล่นอยู่นั่นแหละคุณ...