Se non dopo, quando?
ไม่ตอนนี้จะตอนไหนวะ"พันธ์ชื่อจริงว่าอะไรเหรอ"
รำคาญ อันนี้คือครั้งที่ 17 ที่คำนี้โผล่ขึ้นมาในหัว ปีนเกลียวที่หนึ่ง ครั้งนี้เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วนะที่เจอกันยังไม่รวมรอบนอกที่เด็กคนนี้พยายามเข้ามายุ่งวุ่นวายกับเขา เมื่อไหร่จะจบลงคิดถึงวันสงบเงียบจะแย่อยู่แล้ว
"ไม่ใช่กงการอะไรของคุณเลย"
"อีกอย่างผมบอกว่าอย่าปีนเกลียว"อีกฝ่ายฟังที่ไหน ลุกขึ้นเดินหาข้อมูลจากของที่มีจำกัดในบ้านของพันธ์ก่อนจะไปเจอสมุดเช็คชื่อของคนเป็นครูที่วางไว้บนโต้ะ วันเสาร์ที่คิดว่าจะได้นอนพักอ่านหนังสือคิดอะไรเรื่อยเปื่อย เด็กคนนี้ก็มาโผล่หน้าบ้านเขาไล่แล้วใช่ว่ามันจะสนใจ 'พันธ์กินข้าวกัน ซื้อน้ำพริกมาฝากครับ' ก่อนจะเบียดตัวสูงๆเข้ามาในบ้าน
"จมื่นพันธ์ วรเดช"
"..""โบราณจังครับ"
ขี้เกียจจะเถียง เหมือนคุยกับปูนทำไมถึงได้ด้านทนขนาดนี้
"ถึงชื่อจะเก่า"
"แต่ความรักผมไม่เคยเก่าเลยนะพันธ์"รำคาญ รอบที่18ของวันนี้ถูกฝึกมายังไงทำไมปากถึงพูดเรื่องแบบนี้ได้ง่ายๆ หรือเพราะเคยไปแลกเปลี่ยนถึงลืมวิธีการอายไปแล้วนะพันธ์ไม่ได้ตอบ ถ้าตอบอีกฝ่ายจะได้ใจหยอดเหมือนอยู่กับเพื่อน กวนประสาท
"คุณว่างมากเหรอไง"
"ไม่ว่างครับ"
"อ้าว?"
"ผมคิดถึงพันธ์อยู่"
VOUS LISEZ
พบกัน
FanfictionAu- 9ศาสตรา เรื่องราวการพบกันของพวกเขาในรั้วมหาลัย 💚🧡 อ๊อด (19) เทหะ (22) PG-15 "พี่เลิกแกล้งผมได้แล้ว!" "..." "พี่เทหะ หยุดสิ หยุดดดดด!" "..." "พี่จ๊ะ ไม่เอา ไม่แกล้งนะ" "ให้ตายสิอ๊อด.." 💜💙 พันธ์ (44) ทมิฬ (23) PG-15 "เอาแต่เล่นอยู่นั่นแหละคุณ...