ARAF

KAZADAN SONRAKİ YIL

Bugün 12.yas gumumdu her yıl mutlulukla yaş günümü beklerken yaşadığım korkunç bir acidan sonra artık yaş günüm için içimde bir heyecan kipirtisi kalmamış bir şekilde yaşıyorum. Benim için bir yıl önceki yaş günümden sonra bir daha hiç mutlu olmayacağım yaş günleri gelip ve geçecek.

Babam yine her yıl olduğu gibi bu günkü yaş günüm için pasta alıp getirmişti hastaneye ama ben, benim bile anlayamiyacagim bir şey yasamistim konuşmuyorumdum kazadan sonra gözlerimi hastanede bir ay önce acmistim babamın bana anlatigina göre .Hayatan kopmuş bir vaziyeteydim. Hep öyle kalmasını da isterdim. Ama benim canım babam i kazadan beridir uzmekten başka bir işe yaramamistim. Ve benim kontrolüm dışında hep krizler oluyordu bedenimde. Babam bana aldığı pastayı kutusundan çıkarıp mumlari üstüne koyduğunu duyuyordum çakmak sesinden anlasiliyirdu .Kendime geldiğim bir ay önce babam bana olayları yavaş yavaş anlatmaya başlamıştı ama ben ilk üç hafta kontrolüm dışında babama tepki veremiyirdum takki olanların tamamen benim suçum olduğunu öğrenince ucuncu haftadan sonra kendimi kontrol altına almama rağmen ben hala tepki veremiyirdum .Çünkü annem e  sebep olduğum gibi babaminda sebep i olmak istemiyordum. Ve ben ,benim yüzünden başkalarının zarar görmemesi için sesizlik orucumu tutmaya devam edecektim kendimi asla afetmiyecektim annesinin ölümüne neden olan biri kendini nasıl Afedebilirdi ki?

HAKAN  (Araf'in babasının anlatimindan)
 
KAZADAN SONRAKİ GÜN. .

Herşey dün gece olmuştu sadece 17 saat önce olmuştu canım dan çok sevdiğim eşimi biricik Defnemi kaybetmistim sadece 17 saat önce gülüp egleniyorduk ne olduysa önümüze çıkan kamyon nedeniyle olmuştu ve ben hala büyük bir şok geciriyirdum daha Defnem için göz yaşım akarken prensesim de ameliyata hayatla mücadele ediyordu. Kim uzulecegimi bilmez bir şekilde can dostum Mehmet Emirin omzunda agliyirdum' erkekler aglamaz' derlerdi ama canından çok sevdiği insanlara zarar gelince düşünmeye bile gerek kalmadan gözlerden o yaşlar akmaya devam ederdi.

  Kızımın ameliyatı kritik geçmişti ve daha ona yapılacak iki ameliyat daha vardı biricik yavrumun bedeni dayanır miydi ki ben istemsiz ağlamaya devam ederken Mehmet Emir ben i teselli etmeye çalışmadı bana geri kalan hayatımda kızım için dik durmaya çalışmam gerektiğini hatırlatı bu isteği eğer Defnem yaşasaydı o da benden bu isteği istiyicegini anlatı ve ben de iyice dusundukten sonra geri kalan hayatımı kızım için dimdik durmaya karar verdim Defnem yaşamıyor olsa bile ona bir söz verdim kizimiza iyi bakacağım için. Bugün ku ameliyat tan sonra hastaneden ayrılıp Defnemi defnetmistik ona orda söz verip hastaneye dönüp kızım için elimden geleni yapmaya ise koyuldum.

MERHABA ARKADAŞLAR ☺SIZINLE YENI BİR BOLUMLE KARSINIZDAYIM  EVET DUYGULU BIR BÖLÜM VE GELECEK BOLUMLERIN BIR NEVI FRAGMAN BÖLÜMÜ GIBI..ARTIK DIGER BOLUMLERDE ARAF'IN BAŞINA GELECEKLERI VE BABASININ MUCADELESINI MERAK EDIYIRSANIZ  BÖLÜMÜ OYLAMAYI UNUTMAYIN VE YORUMLARIKIZI DA BEKLIYORUM BIR DAHAKI BOLUMDE GORUSMEK ÜZERE HOSCAKALIN 😊😘😘