blind . texting

35

Ezgi: Deniz neredesin?

Ezgi: Saatler oldu.

Ezgi: Hepimiz çok merak ediyoruz hadi gel artık.

Ezgi: lütfen.

Ezgi: En azından bir şey söyle.

Ezgi: Deniz?

(Görüldü 18.17)

Ezgi: Görüldü de bırakma nolursun.

Ezgi: Iyi misin onu söyle bari.

Ezgi: Ya kız kardeşini de mi düşünmüyorsun?

Ezgi: Kız helak oldu ağlamaktan.

Ezgi: Bir şey söyle artık.

Çelik kapı açıldığında kızların ikisi de salondan fırladı.

Deniz usulca kapıyı kapattı ve botlarını ardından montunu çıkardı.
Ezgi kollarını göğsünde bağladı. Sinirliydi. Öylece çekip gitmesine, cevap vermemesine, onu bir kez bile görmemiş olmasına, Melek'in geri dönmesine sinirliydi.

"Niye bir şey yazmadın? Merak ettik seni."

Deniz çatık kaşlarıyla kızlara döndü.

"Bundan sonra hiç kimse Melek hakkında konuşmayacak. Soru sormayacak." Parmağını yüzlerine doğrulttu. "Adını bile anmayacaksınız."

Kız kardeşinin soru sormak üzere olduğunu bilen Deniz ona izin vermeden kendisini odasına kapattı. Bu yükü onun tasimasina izin vermeyecekti. Çok güçlü bir kızdı. Ama bunun altında ezilirdi. Bu yüzden tek başına ezilmeye karar verdi.