" Glaire...." tawag nya" Are you sure about this?" tanong ni Andrew.Humarap ako rito
"We already talked about this right."i calmly said
"Yeah. i know but i want you to be so sure about this."
"And i'm sooo sure.Final."Inayos ko ng pag kaka impake ng aking mga gamit.
"But Glaire five years kang nag tago sa pamilya mo and what would you expect their reaction?"
"Alam ko but ... mahihirapan ka pa kung mag tatagal pa ako" umupo ako sa kama at humarap sa kanya"five years for me, for you and for your family.Sobrang nakakahiya na."
Totoo kasama ko sa iisang bubong ang pamilya nya .since six years na ang lumipas marami nang nangyari sa akin. I graduated i n California, masters degree culinary. I being working student pero noong simula ay supportado pa akp ni kuya jake ngunit hindi rin nag tagal ay tumayo na ako sa sarili kong mga paa.
I bought my own house here in California, car and a few brunch of restaurant.I bought ny own house but when i buy it i was already staying here because of andrew. I met andrew when i was a college he became my best friend and yes may sarili akong bahay pero dito talaga ako nakatira dahil nag aalala daw sya sakin sa sakit ako at isa pa ayaw akong pakawalan ng magulang nya.
Sa loob ng apat na taon wala akong ni isang balita sa kanilao sa kanya,hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong maramdaman.But everytime i miss him i always look into our memories together. Our fist date, fist outing,first kiss, first get together.And the first time he said I love you to to me officially but it always end up with a pain.
I succeed in my life when i left my home, family, friends, country and him.....
"Hey ac!" but-"heyyyy!! ac ac ac!!!" sigaw nya dahilan ng pag ka balik ko sa riyalidad.
"H-huh?.." na patayo pa ako sa gulat.
"Tss...ngayon pa nga lang tuliro ka na eh pano pa pag naandoon ka na?" singhal nito
"what?"
"I'm saying na mamimiss kita!"wika nito sabay lapit sakin at hinila ako at kinilita pabagsak sa kama sabay tawa.
"Andeng yung damit ko."sinubukan kong mag pumiglas pero hindi nito ako hinayaan.
"Hahhaha!"tawa lang nito.
"w-wai-wait andeng may flight pa ako"
"Anong oras flight mo ba?"
"sakto lang yung oras ko." pag ka sabi ko noon ay agad nya na akong pinakawalan tumayo ako at inayos ang aking damit"Tropa ba yung susundo?"
Tumango ito"yea-"saktong may bumusina naman sa labas."They here..."
"Just in time." sabay tingin ko sa wrist ko.
"let's go"aniya. kinuha nya ang maleta ko at kinuha ko naman ang aking shoulder bag.Bago lumabas ay sinulyapan ko ng ilang sandali ang aking naging kuwarto mamimiss ko to kahit na alam ko namang hindi rin ako mag tatagal doon.
Pag labas namin ay na roon ang pamilya ni andrew
"Are you sure you don't want andrew to go with you?"
"I'm fine alone tita."lumapiy ako rito at yumakap."Thanks tita i'll be back."
"Careful okay?" lumapit naman ako kay tito at yumakap din.
"Hey ate Andrea you have to be back here you'll help me pa sa mga assignments and projects ko."nilingon ko naman ang kapatid nito si Bridget.
"Yes i'll be back here baby.Mamimiss kita beautiful lady." lamapit pa ako rito at niyakap ito.
Napalingon na lang kami ng may marinig na kaluskos sa kusina.
hhaayyyysstttt.....
"We're here guys."tawag ni andrew nang makita namin yung mga kaibigan naming parang magnanakaw kung mag hanap samin
"Y-you saw us?" gulat na tanong ni blake habang may nguya nguyang pag kain.
"of course!cause you're so noise!" binatukan naman ito ni kurth na may hawak na banana cake. tss walang sabi sabi basta kuha sa ref si petter naman ay tahimik lang na ngumunguya.
"Hi tita tito!good morning!"bati ni jeicy at nang iba kali tito at tita.
"Good morning."bati rin ni tito sa kanila.
"You all should go baka malate pa si andrea."pa alala ni tita
"Yes tita."Magalang na sagot ni petter.
"Alis na po kami." paalam ko bago tuluyang umalis at sumakay sa kotse
"So...we really have to disband...?"Pahalang na tanong ni jasheil .tsk di kasi marunong mag tagalog.
"Yeah we don't have a choice."tugon ni kurth.
malalim na katahimikan ang yumakap sa amin ng ilang mga sandali kaya wala akong choice kung hindi basagin ito.
"Sama kayo?"lumingon ako sa kanila sa likod dahil nasa front seat ako katabi ko si Andrew na nav dadrive
"Wehh?"gulantang ni jheicy.
"Seriously?"
"you sure?"
"hahaha nice joke!"tawa ni blake
"eh?"tugon ko kay blake"I'm serious you can stay in my house their."
"Sur-wait what?!"
"May bahay ka doon?"gulat na tanong ni Andrew.
"Oo."
"Bakit di mo sinabi?"
"Kaka lipat lang ng titolo actually kaka tapos lang noong nakaraan."paliwanag ko.
"Then let's go!"excited na si blake
"Wait nag paalam ba kayo?"Tanong ko.
Matagal bago nila ako sagutin.Nag tinginan muna sila sabay nag si ngisian sakin.
"yeah."sabay sabay na sagot nila.
"How did you know?"Nag tataka kong tanong
"Secret...."pabitin nito.
"Andrew!"pinalo ko ito sa pag braso.
"hahhahahah!!"pang aasar nito "Secret."
"Isa..."
"hahahahah..."
"Dalawa.."
"Pft!"
"Tat-"
"Okay.okay." wika nito habang nakatingin sa daan."May plano talaga kami sa sasama sayo biglaan kahit na hindi ka pumayag actually si mom pa nga yung nag impake ng mga bag ko eh tas si dad yung nag bigay ng pamasahe namin.hhahahahha."
"Eh? trip nyo?"wala namang ginawa yung apat kung hindi tumawa lang nang tumawa.
Hindi rin naman nag tagal ay nakarating na rin kami sa airport.Nakakapag taka lang na sinalubong kami ng mga media at mga fans.
"Bakit nandito sila?"
Nag kibit balikat na lang sila "Siguro na tunugan."aniya Andrew.
"Aishhhh!!"wala rin namang kaming nagawa kundi lumabas na agad dinumog ng media.
Agad nang humarang ang mga body guards na nag aantay sa amin sa airport.naka pasok na rin kami ng maayos sa loob...
------------^↓^--------------------------^↓^------------
{A/N}
Sorry po sa typo errors and sa wrong grammar!!
MIANHE ♥
YOU ARE READING
TRUTH CHANGE Me...
Fiksi RemajaNo one has a right to make decisions for your own life. No one. Even if its your parents,cousins,friends or relative. But what if their reason is 'it is for your own good"...?