Wojna, niczym pożoga,
Wypalająca serca,
Grzebiąca kości...
One wołają...
Z zimnych głębin szeptają,
Krwawej pomsty szukają...
Swą ziemię splamili,
Ich oprawcy również pod ziemią zgnili,
Ta ziemia, przesiąknięta strachem...
Oblana ostatnimi łzami...
Ona woła!
Ona woła ich wszystkie imiona!
Swych dzieci...
Swych dzieci straconych...
Zapomniane mogiły, ukryte, błagające...
Rozkop ziemię!
Sięgnij do niej!
Wyjmij kości smutku, zdrady,
Niech dołączą do parady...
Sępy będą gnieść ich kości,
Ku uciesze bezradności...
Ciemność skryje ich ramiona,
Kiedy reszta braci skona...
_Jestem dyslektykiem, więc jeśli pojawią się jakieś błędy to proszę o info. Dziękuję.
CZYTASZ
Dostałem duszę w spadku ~ Wiersze
PoetryBędę umieszczał tu moje autorskie wiersze. Większość z nich prawdopodobnie będzie depresyjna i smutna, więc jak chcesz sobie poumierać w środeczku to zapraszam. Wiersze piszę kiedy źle mi w życiu W ten sposób pozbywam się negatywnych emocji Więc jeś...
