||.Sweet Creature.|| Harry Styles♡

Κεφάλαιο 2

Και το Όσκαρ για την καλύτερη ζωγράφο όλων των εποχών πάει στηηηηηην...

-Έμιλυ!! Ξύπνα επιτέλους κορίτσι μου!! Θα αργήσεις! 9 παρά 20 είναι η ώρα!

-ΤΙ; ΚΆΤΣΕ ΤΙ; 9 παρά 20;;;;;;; Και το πρώτο μάθημα ξεκινάει στις 9!!!;;;; με κοροϊδεύεις;;;;;

- Έμιλυ Ρόουζ ήρεμα! Άντε σήκω να ετοιμαστείς

Τώρα μάλιστα..καλά ξεκινάμε πρώτη μέρα.. Πάω να βάλω το μαύρο τζιν μου, την Μπορντό μου μπλούζα, τα βανς μου και ισα ισα προλαβαινω για να κανω μπουκλες τα μαλλια μου.. Ουυυφ.. ετοιμη στις 9 παρα 5. Ουυυ καλα τα καταφερα.
Χαιρετάω την μαμά μου και τον μπαμπά μου και φεύγω από το σπίτι τρέχοντας να προλάβω το λεωφορείο.
Η στάση είναι δίπλα από την σχολή μποξ και βλέπω να βγαίνει από έξω ένα αγόρι, μου φάνηκε λίγο μεγαλύτερο από εμένα, με όμορφα μαλλιά και πρόσεξα ένα τατουάζ του με κάτι βέλη. Δεν πρόλαβα να τα μετρήσω,πήγα και τον ρώτησα.
-Γειαα.. συγγνώμη μήπως ξέρεις που μπορώ να κάνω αίτηση για την σχολή αυτή;
- Γιατί κοπελιά; ενδιαφέρεσαι;
Μου λέει με χιούμορ και κλείνει το μάτι
-Εμ Ναι..
Γαμώτο.. θα έχω κοκκινίσειτώρα..
-Ναι έλα το απόγευμα. Η σχολή είναι δική μου αλλά θα σε υποδεχτεί ένας άλλος φίλος μου.
- Ουυυ ωραία τελειααα! Παρεμπιπτόντως, Έμιλυ..
Λέω και δίνω το χέρι μου για χειραψία.
-Λίαμ,λέει και κάνουμε χειραψία
-Συγγνώμη πρέπει να φύγω γιατί θα έχω αργήσει,λέω ευγενικά και φευγω

Μακάρι να τα πάω καλαα

Στην σχολή όλα πήγαν τέλεια! Μίλησα με την Ντέπι,είπαμε όλα μας τα νέα γιατί είχαμε να βρεθούμε πολύ καιρό και της είπα για το Μποξ. Χάρηκε με την πρωτη για μένα αλλά όταν την ρώτησα αν θέλει να έρθει μαζί μου,είπε ότι είναι γεννημένη για μεγαααααλα πράγματα. Χαχα χαζή:/

Εφτασα στο σπίτι, η μαμά μου με ρωτούσε τα πάντα,αλλά εγώ δεν είχα και τόσο όρεξη, γι'αυτό της είπα ότι θα πάω να ξαπλώσω γιατί έχω να πάω στην σχολή μποξ..

Όταν ξάπλωσα στο κρεβάτι όλα μου πέρασαν πάλι από το μυαλό.. Στην σχολή δεν έγινε τίποτα το ενδιαφέρον. Όλα τα ίδια σπασικλάκια..Δεν ξέρω. Νομίζω ότι κάτι θα γίνει.. Η ώρα είναι 5 παρά τέταρτο και σε ενα τεταρτο θα πρέπει να πάω στην σχολή του μποοοξ. Επιτέλους!
Σηκώθηκα,ντύθηκα, έβαλα την φόρμα μου την μαύρη και ένα φανελάκι μαύρο και πάνω από αυτό μια μαύρη ζακέτα με κοντομάνικο. Πηρα και μια τσαντα και ξεκίνησα..

Φτάνω στην σχολή 5 και δέκα. Γαμώτο άργησα. Πως το έκανα εγω αυτό; τρέχω γρήγορα με τα σκαλιά,αφού δεν υπάρχει ασανσέρ και φτανω στον δεύτερο όροφο όπου είναι η σχολή. Εκεί βλέπω ένα γοητευτικό αγόρι, ψηλό με μπούκλες. Ήταν γυρισμένος στην τζαμαρία που έβλεπε όλη την Νέα Υόρκη και χωρίς να το καταλάβω μου λέει:
-Έμιλυ.. Έμιλυ. Αργησες αγαπητή μου.
-Ναι... Εμ συγγνώμη. Χίλια συγγνώμη.. δεν το ήθελα δεν θα ξανασυμβεί.
Ξαφνικά γυρίζει και μου συστήνεται...:
-Χάρρυ. Χάρρυ Στάιλς
-Έμιλυ. Έμιλυ Ρόουζ