Μετά από 4 ώρες
Αφήνω τη Νικόλ στο σπίτι της και εγώ συνεχίζω για το δικό μου . Μένω λίγο ποιο μακριά.
Είχα βάλει ακουστικά για να ακούσω μουσική μέχρι να φτάσω στο σπίτι μου.
Καθώς προχωράω βλέπω στο απέναντι πεζοδρόμιο ένα ζευγάρι και να πω την αλήθεια ψιλό-ζηλεύω. Έχω κάνει μόνο μια σχεση αλλα μου στιγμάτισε την ζωή μου . Ήταν και 2 χρόνια μεγαλύτερος αλλα μου άρεσε. Ας μην συνεχίσω καλύτερα.
Φτάνω στο σπίτι μου μπαίνω μέσα και βλέπω την μαμα μου να μαγειρεύει.
"Γεια σου μαμά"της λέω και κάθομαι στο τραπέζι.
Γενικά οι γονείς μου δουλεύουν πολύ και τους βλέπω πολύ λίγο. Η μαμά μμ είναι γραμματέας σε δικηγορικό γραφείο και ο μπαμπάς μου Φυσιοθεραπευτής. Αυτή είναι από τις λίγες φορές που την βρίσκω σπίτι.
"Γεια σου αγάπη μου"μου λέει και μου βάζει σε ένα πιάτο φακές. Μα καλά φακές.
"Ρεε μαμα Αφού ξέρεις ότι δεν τα τρώω τι μου τα βάζεις;"πως θα διατηρήσω αυτό το κορμί με φακές;
"Έλα βρε κορίτσι μου τώρα φατα να χαρείς"λέει και καλά λυπημένα.
"Καλά καλά" λέω και τα τρώω με πολύ ψωμί και τυρί γιατι ετσι δεν γίνετε.
Ακούγονται κλειδιά στην πορτα και τότε μπαίνει μέσα ο αδελφός μου.
"Γεια σου οικογένια" λέει με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλι. Κάποιος πέρασε καλά σήμερα.
"Που ήσουν εσύ και δεν ήρθες σχολείο;"ρωτάω Όχι γιατί είμαι κουτσομπόλα Αλλά από απλο ενδιαφέρον για τον αδελφό μου.
"Τι σε νοιάζει εσένα μικρό;"λέει μα καλά τι γουρούνι να μην λέει στην αδελφούλα του.
"Μικρό είναι αυτό που έχεις στο παντελόνι σου"απαντάω ενώ συνεχίζω να τρώω τις τέλειες φακές.
"Ευα τι είναι αυτά τα λόγια στο αδελφό σου"λέει η μαμα και καλά νευριασμένη.
"Να το βλέπεις πως μου μιλάει"
πετάγεται σαν την πορδη.
"Καλα καλά δεν ασχολούμαι άλλο"λέω και σηκώνομαι από το τραπέζι πάω να φύγω Αλλά με πιάνει από το χέρι .
