Έχουμε αλλάξει 2 λεωφορεία και βγαίνουμε από το μέτρο. Η ώρα είναι 8:30 και έχει νυχτώσει.
Προχωράμε ένω βλέπουμε πολλά παιδία να περπατάνε και να λένε κάτι συνθήματα . Σηκώνουμε αυτό που καλύπτει το λαιμό μέχρι την μύτη βάζουμε τις κουκούλες γιατί ήμαστε και εξπερ και προχωράμε.
Όλα άλλαξαν όταν έκαναν ντου οι αντιεξουσιαστές. Άρχισαν να ρίχνουν μολότοφ καπνογόνα φωτιές είχε γεμίσει όλο το πεδιο .
Νόμιζα ότι θα λιποθυμήσω για λίγα λεπτά όλα γυρνούσαν έχανα την γη κάτω από τα πόδια μου. Δυο χέρια με τραβάνε προς τα πίσω.
Ανοίγω τα μάτια και βλέπω δυο γαλάζια μάτια βασικά μόνο τα ματια μπορώ να δω. Τραβιέμαι πίσω απότομα και είμαι έτοιμη να πέσω. Με ξανά κρατάει και με πηγαίνει κάπου άγνωστα .
"Που με παςςςς ;"
Καμία απάντηση
Σταματάει σε ένα στενό
"Πας καλά κοπέλα μου άμα δεν σε τράβαγα τώρα θα είχες πεθάνει φύγε προτού να είναι αργά"
"Ποιος είσαι εσυ που θα μου πεις τι να κάνω;: "
"Κάνε ότι θες δεν με νοιάζει"
Όταν τον παρατηρώ βλεπω ότι το χερι του αιμορραγούσε
"Το χέρι σου... "
" Μπα δεν είναι τιποτα θα περασει "
"Μην εισαι τοσο κοπανος και ασε με να σε βοηθήσω "
"Μπορείς απλα να φυγεις. Θα το φτιαξω μονος μου"
Του πιανω το χερι και βλεπω οτι δεν ειναι πολυ ασχημα.Κατεβαζω αυτό στο λαιμο. Βγαζω κατι χαρτομαντιλα απο την τσέπη μου (Μην με ρωτήσετε γιατι γιατι δεν ξερω ) βγαζω ενα και σκουπιζω τα αιματα οσο πιο μαλακα μπορω . Το πιέζω λιγο και γυρναω να τον κοιταξω φαινοταν σαν να εκανα κατι παραξενο.
Μετα απο λιγο αφηνω το χερι του και φεύγει. Ουτε ενα ευχαριστώ τιποτα τι γουρούνι θεε μου.
"Θα τα ξανα πούμε ευα "
Εεεε απο που ηξερε οτι με λενε ευα αφου δεν του το ειπα. Προσπαθω να σκευτω λογικα το πως θα βρω την Νικολ
1) Να την παρω τηλ
2) Να παω να την βρω
3)εεε δεν εχει 3
Ωραια θα κανω το πρωτο.
μπιπ μπιπ μπιπ μπιπ τιποτα....
Αν εχει φυγει ? Σιγα μην εφευγε μονη της
Πωωωω τι θα κανω ?
Την εχω παρει 5 φορες τηλ αλλα δεν σηκώνει Προσπαθώ να μπω παλι στο χαμο μπας και την βρω αλλά η τύχη δεν είναι με το μέρος μου.Πηγαινω προς το μετρο για να γυρισω πισω.
Φθάνω τελικά σπίτι και βλέπω μια αναπάντητη από την Νικολ επιτέλους.Την περνώ πισω .
"Που στο καλο εισαι Νικολ?" την ρωταω φανερά εκνευρισμένη
"Εγω που είμαι μωρη ή εσυ ?"
" Εσυ ρε Νικολ σε πηρα 6 φορες τηλ και δεν το σήκωσες ουτε μια "
" Δεν μου εχει έρθει τιποτα δεν ξερω τι παίζεται. Τελος πάντων που είσαι?"
"Μόλις έφτασα σπίτι εσυ? "
"Είμαι στο λεωφορείο΄"
"οκ αν είναι τα λεμέ αργότερα "
"φιλια "
Η ωρα είναι 11 και λεω να παω να κανω ένα μπάνιο και να ξαπλωθώ γιατί νταξ κουραστικά ο άνθρωπος
