Η μερα Τριτη αλλα κριμα δεν είναι 13....συνηθισμένα πράγματα αυτή την στιγμή είναι η τελευταία ωρα και σκεφτόμουν ότι δεν εχουμε πολύ σχολείο ακόμα,εξετάσεις και ΤΕΛΟΣ.Ουτε ενας μηνας ας πουμε και ευτυχως που διαβαζα ολη την χρονια και δεν χρειαζεται τωρα να διαβασω πολύ το πολύ καμια επανάληψη....οποτε που καταλήγουμε;; ΣΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑΑΑ.Βασικα δεν το εχουμε συζητησει καν αλλα το ονειρευόμαστε τοσο καιρο με την Νικολ να παμε δικοπεσ με τα αγορια μας βασικα δεν τα εχουμε με τον στεφ αλλα δεν μας νοιαζει αυτό.
"ΕΕΕ Νικολλλλ" την φωναξα-ψιθυρισα
"Τι θες μωρή?"
"Ρε που θα παμε διακοπές;"
"Δεν ξέρω θα βρεθούμε με τα αγόρια να μιλήσουμε να δούμε και που θέλουν"
"Μμμ νταξξ"
"Πωπω μλκ θα είναι Τέλειο να πάμε με τα αγόρια μας διακοπές"
"Με το αγόρι σου θες να πεις"
"Ρε μλκ Εύα ξεκίνησες πάλι Αφού και οι δυο το ξέρουμε ότι τα έχετε "
"Άμα δεν το πει επίσημα να με ρωτήσει κιόλας εγώ δεν δέχομαι τίποτα"
"Πωωω Τι είναι αυτό με εσένα;" της έβγαλα την γλώσσα και συνέχισα να μην προσέχω το μάθημα απλά έβλεπα το πίνακα σαν ηλίθιο
Και τότε μου ήρθε η τέλεια ιδέα...όποιος το βρει περνει δώρο μια καραμελιτσα...
Γιατί κανείς δεν θα το βρει θα το πω εγωωω
θα κάνω μια πλάκα στον στεφανουλη. Ετσι να τον κοψοχολιασω λίγο μωρέ μην ήμαστε τόσο ξενερωτει
Η ώρα τελείωσε και συνεννοηθήκα με την Νικόλ να φύγει μόνη της...η μάλλον τι μόνη της με τον ηλίθιο θα φύγει και θα είμαι τυχερή αν δεν πάμε σπίτι μου να κάνουν τρελές
Περνώ μια έκφραση λύπης και στεναχώριας και πλησιάζω τον Στέφανο
"Εμμ συγγνώμη μπορείς να έρθεις λίγο;" τον ρωτάω ενώ ήταν στην παρέα του
"Βέβαια... εεε μάγκες τα λέμε ρε" τους χαιρέτησε και με πλησίασε έτοιμος να με φιλήσει ενώ εγώ τον σταμάτησα "έχεις κάτι;" με ρωτάει
"Ναι θέλω να μιλήσουμε"
"Γιατί κάτι πάει λάθος;"
"Όλα πάνε λάθος με εμάς Στέφανε δεν νομίζω να πάει ποτέ κάτι καλά" θεε μμ τι καλή ηθοποιός που είμαι
"Γιατί γαμω;Τι στο διάολο εκανα πάλι;" μπουαχαχχα εσυ τίποτα εγώ τι θα σου κάνω
"Εσύ δεν έκανες τίποτα απλά δεν νομίζω να μας θέλει κάνεις μαζί"
"Λέγε τι εννοείς δεν καταλαβαίνω τίποτα"
"Λοιπόν μου είχε γίνει μια πρόταση να πάω σε ένα σχολείο στην Αυστραλία για να τελειώσω εκεί το λύκειο και να μπω σε ένα πολύ καλό πανεπιστήμιο και το είχα δεχτεί πριν γίνει ότι γινει με εμάς και μου έστειλαν e-mail ότι μόλις τελειώσω εδώ το σχολείο φεύγω" του είπα και η φάτσα του ήταν όλα τα λεφτά μόνο που δεν έκλαψε μωρεε... Πωωω δεν θα μου μιλάει μετά από αυτό
Καμία απαντήσει τίποτα είχε μείνει εκεί και με κοιτούσε
Λέτε να πέθανε; Μπααα δεν νομίζω
"Τι λες γαμω;; Πας καλά με κοροϊδεύεις;"
Έσκυψα το κεφάλι μου αρνητικά και κοίτουσα το πάτωμα
"Κάποιος μου κάνει πλάκα κάποιος παίζει με τα νεύρα μου και την ζωή μου...εεε Ρε γαμω την τρέλα μου να μην μπαίνει σε μια τάξη αυτή η ηλίθια ζωή μου" έλεγε με νεύρα
"Ηρέμησε ρε Στέφανε"
"Να ηρεμήσεις εσυ Εγώ δεν γουστάρω να ηρεμήσω"
Εγώ πάρα πολύ ήρεμη είμαι εσύ θα είσαι ακόμα πιο έξαλλος σε λίγο που θα μάθεις ότι ειναι πλάκα
"Άντε πες κάτι" του είπα
"Δεν γουστάρω να πω τίποτα"
"Να πω εγώ;" του είπα ενθουσιασμένη
"Αν είναι και άλλα σας αυτά που μου είπες τώρα Όχι ευχαριστώ"
"Κοίτα.. μπορείς... μπορεί λέω... να σου έκαναν μια μικρή πλάκα..."
"Μλκ Εύα ΑΝΤΕ ΓΆΜΗΣΟΥ" φώναξε τόσο δυνατά και έφυγε
Νομίζω θα μου κρατάει μούτρα για αρκετές μέρες...πωωω Άντε να τον τουμπαρω τώρα...
