"Ευααα" ακούω κάποιον να μου λέει στο αφτί
"Ευαα ξυπνά θα αργήσεις" αυτή την φορά μου χάιδευε τα μαλλιά και μου έδινε φιλιά στην πλάτη
"Μμμμμ" μουγκρισα και γύρισα για να δω ποιος είναι
Ανοίγω αργά τα μάτια μου και συνειδητοποιώ ότι αυτή δεν είναι η Νικόλ
Καλά μωρή ηλίθια θα σε φιλούσε στην πλάτη;
Εμμμ δεν ξέρω μπορεί να με θέλει κολασμένα
Ναι αυτό πως το κατάλαβες;
Σκάσε τώρα πρέπει να συνεχίσω
Και που έλεγα αυτός ήταν ο Άρης που ήταν τόσο γλυκός και με ένα χαμόγελο που μπορείς να χαθείς σε αυτό.
"Εμμ Άρη που είμαστε και τι κάνουμε;"των ρωτάω ενώ αρχίζω να φτικαρω
"Σπίτι μου ήμαστε και δεν κάναμε τίποτα απλά κοιμηθήκαμε " είπε χαλαρά
Άρης POV
Μπαίνουμε μέσα στο αυτοκίνητο ανοίξω την μηχανή και ξεκινάω τον δρόμο της επιστροφής. Δεν ξέρω αν ήθελε αυτό το φιλί δεν ξέρω που θα καταλήξει όλο αυτό αλλά αν είναι μέσα ή εύα τότε δεν με νοιάζει.
Γυρνάω και βλέπω την Εύα να κοιμάται. Είναι τόσο γλυκιά και γαλήνια.
Δεν μπορώ να την παω σπίτι της τέτοια ώρα .Η καλύτερη λύση είναι να την παω σπίτι μου και να ξυπνήσουμε το πρωί να πάμε στο σπίτι της να πάρει τα πράγματα της και να την παω στο σχολείο.
▪▪▪▪▪▪▪
Φτάσαμε στο σπίτι μου βγαίνω απο το αυτοκίνητο και παω στην θέση του συνοδηγού για να παρω την Ευα σε στυλ νύφης
Προσπαθώ να μην κανω αποτομες κινήσεις για να μην την ξυπνήσω. Κλειδωνω το αυτοκίνητο και προσπαθώ να ανοίξω την πόρτα του σπιτιού αλλα δεν βλέπω τίποτα. Με αρκετή προσπάθεια την ανοιξα και μπήκαμε στο διαμέρισμα μου. Την πηγα στο δωμάτιο μου της έβγαλα τα παπούτσια και την σκέπασα
Ενω εγω παω να κάνω ενα μπάνιο
ΕΥΑΣ POV
Αφού μου εξήγησε πήγαμε στην κουζίνα και είχε φτιάξει κρέπες. Μμμ ωραία είναι να ξυπνάς ετσι
Τρώμε και τον βοηθάω να μαζέψει τα πιάτα
"Πήγαινε ντύσου για να σε παω σπιτι να αλλαξεις και να παρεις την τσάντα για να σε παω σχολείο" μου λεει ενω αρχίζει να πλένει τα πιάτα
"Οκκ" απαντάω ενω πηγαίνω στο μπάνιο για να κανω ενα μπάνιο στα γρήγορα για να φύγουμε....
Τελειώνω και βαζω μια μπλούζα του
Το τζιν μμ και τα παπούτσια.
Τον περιμένω στο σαλόνι και τον βλέπω να εμφανίζεται με μια λευκή μπλούζα και ενα μαύρο τζιν. Οτι και να βάλει αυτο το παιδί ειναι ωραίος
"Παμε" λεει και βγαίνουμε απο το σπίτι
Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και αρχίζει τον δρόμο για το σπιτι μου
▪▪▪▪▪▪▪
Είμαστε στην πέμπτη ωρα και νομίζω ο εγκέφαλος μου θα εκραγεί απο τις πολλές πληροφορίες που έλαβα απο την ιστορία
Νταξ δεν τρελαίνομαι αλλα τι να κάνουμε
"Ψιτ " ακουω απο πισω και γυρνάω και βλέπω τον Στέφανο
"Τι θες " του λεω
"Τι έχουμε μετα;"με ρωτάει
"Τι θα γίνει εκει πίσω θα συνεχίσετε για πολυ ακόμα;" μας ρωτάει η καθηγήτρια
"Προμπλεμ;" απανταει.Ειναι ηλίθιος δεν εξηγείτε αλλιώς.
"Και οι δυο εξω ΤΩΡΑΑΑ" φωνάζει σαν υστερική και νομίζω εχω γίνει κατα κόκκινη
Προχωράω προς τα εξω και ο αλλος με ακολουθούσε
Νομίζω θα κατάρρευσω. Εμένα δεν με ειχαν πετάξει ποτε εξω για να γίνει τώρα. Αλλα βέβαια μην το κρατήσει κλειστό το στοματάκι του ο ηλίθιος.
"Χάρηκες;" τον ρωτάω
"Ελα μωρε πως κάνεις ετσι μια απουσία ειναι " λεει και κατευθύνεται προς τα παγκάκια που πήγαινα εγω πρώτη
"Τι λες αγοράκι μου εμένα δεν με έχουν ξανα βγάλει εξω δεν ήρθες εσυ να μου χαλάσεις το image μου "του λεω και τον δείχνω με το δάχτυλο μου
Αρχίζει και γελαει
"Τοτε ήρθε η ωρα να χαλάσει γλυκούλα" μου λεει ενω μου κλείνει το ματι και φεύγει.....
