"Τι κάνεις αγόρι μου;" τον ρώτησα
"Είσαι πολύ όμορφη σήμερα" μου είπε ενώ έκλεισε τα μάτια του και μύρισε το άρωμα μου "και μυρίζεις τέλεια" και με έφερε πάρα πολύ κοντά του
"Στεφ-φανε ε-έχεις πιει;" τον ρώτησα Αλλά δεν μύριζε αλκοόλ
"Όχι μωρό μου είμαι νηφάλιος"ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΦΙΛΆΕΙ ΣΤΟ ΛΑΙΜΌ. αναπνοές ΝΑΙ ΝΑΙ ΑΝΑΠΝΟΈΣ ΟΧΙ ΠΑΝΙΚΌ ΝΑΙ ΝΑΙ ΟΧΙ ΠΑΝΙΚΌ
"Σε παρακαλώ με αφήνεις να φύγω;" τον ρώτησα παρακαλώντας τον
"Χμμ θα μου άρεσε περισσότερο να είσαι από κάτω μου και να με παρακαλάς αλλα για να το σκεφτώ...ΟΧΙ"
"Γαμω δεν μπορώ να σε καταλάβω. Την μια με γράφεις και την άλλη έρχεσαι και... κάνεις αυτό!! Πες μου τι θες ΠΕΣ ΜΟΥ" Είχα πολλά νεύρα Αλλά με το δίκιο μου
"Εσένα" είπε απλά και λιτά στο αυτί μου
"Άσε μας ρε Στέφανε και εσυ και οι καυλες σου" και έφυγα έτσι σαν κυνηγημένη
Βρήκα την Νικόλ να χορεύει με τον Αχιλλέα και είπα να μην τους ενοχλήσω για αυτο άρχισα να ανεβαίνω τις σκάλες για κάτι πιο "ήσυχο". Ο διαδρόμους ήταν πολύ μεγάλος και πολλές πόρτες υπήρχαν και δεν ήξερα ποια να ανοίξω και τι θα δω μέσα.
Άρχισα να προχωράω προς τα μέσα και τυχαία άνοιξα μια πόρτα που το δωμάτιο ήταν σαν ξενώνας φουλ απλο που είχε μόνο ένα κρεβάτι μια ντουλάπα και μια τηλεόραση.
Βγήκα έξω και συνέχισα να περπατάω. Για να μην τα πολυλογώ δεν βρήκα τίποτα ιδιαίτερο για αυτο κατέβηκα πάλι κάτω.
"Που είσαι ρε χαμένο κορμί τόση ώρα και βασικά που είναι τα ποτά?" Με ρώτησε η Νικόλ
"Εεε.... τα ήπια μωρέ όσο εσείς χορευατε" βγήκα μια γρήγορη δικαιολογία
"Ακλλ ρε Εύα"
"Πάω να πάρω εγώ ρε μωρό μου μην νευριάζεις" είπε ο ηλίθιος αδελφός μου
"Μην νομίζεις ότι το εχαψα αυτό που είπες αλλά θα μου τα πεις μετα μικρό!"
Μου είπε απειλητικά η Νικόλ. Να αρχίσω να φοβάμαι?"
" Εμμ οκκ"
Και τότε το βλέμμα μου πήγε στο μαλακά που την έπεφτε σε κάτι κοριτσάκια και χαμογελούσαν σαν να μην υπάρχει αύριο. Αχχχ θα κάνω εμετό
Η ώρα πέρασε ενώ εγώ τα είχα πιεί. Νταξ μωρέ σιγά πόσο ήπια 3; 4; 5; το πολύ 7 ποτηράκια και σε λίγο θα έπεφτα κάτω από την υπερβολική ζαλάδα Αλλά δεν το έβαζα κάτω και χόρευα σαν ξεβιδομενο.
Μέχρι που μου ήρθε η τέλεια ιδέα να ανέβω σε ένα τραπέζι και να χορεύω εκεί. Το πώς ανέβηκα άλυτο μυστήριο Αλλά τα κατάφερα. Πολλοί είχαν μαζευτεί από κάτω και σφυριζαν η κοιτούσαν έκπληκτοι Η τους έτρεχαν τα σάλια. ΛΙΓΟΥΡΗΔΕΣ.
Μέχρι που άκουσα κάτι Εύα Εύα και μετά μαύρο
