3

56 5 1
                                    


Geçmiş şimdiyle dosttur. Yine aynı barda otururken aklımdan geçen şey buydu. Ve ikisi de insanın düşmanıdır. En azından benim düşmanım. 

"Çok mutsuz görünüyorsun." 

Söylemiştim. Her zaman içki alacak biri vardır. Çünkü her zaman benim gibi birini kolay av olarak görecek biri vardır. Ve genellikle ikiye ayrılırlar. Sabah başka bir hayata uyanmak zorunda olan ve bunu "Ne var canım, yatağımda olan beni ilgilendirir. Başkasının bilmesine gerek yok." sözlerinin arkasına saklanarak yapanlar ve seviştiği her erkeği hayatının aşkı zanneden geri zekalılar. 

"Hepimiz bazen mutsuz oluruz. Hepimiz biraz ilgiye muhtacız. Ve buradaki herkes bu geceki avını arıyor. Bu yüzden sadece yolu göster."

Kısır döngü. Başkalarının evinde akşam kalma uyanıp derse yetişmeye çalışmak... Mutsuz uyanıp, mutsuz bir hayat geçirmek... Mutsuz uyumak... Aslında sızmak daha çok.

Güneş gözlüklerimi sürekli akşamdan kalma olduğum için, ışıktan rahatsız olduğumdan taktığımı sanıyorlar. Aslında sürekli üzgün olduğum fark edilmesin diye takıyorum.

Neyse bunları anlatmamalıyım sanırım. Onun yerine dün gece nasıl seviştiğimi falan anlatsam daha çok ilgi çeker gibi. Ama ilgi istemiyorum ki. Ya da istiyor muyum? Ne istiyorum? Ya da bir şey istiyor muyum?

"Umut, küçük bir çocuktu ve öldü."

Dersin ortasında olduğumuzu unuttum. Sanırım bilinçaltımda gerçekten de ilgi istiyormuşum. Herkes döndü doğal olarak. 

"Bir kitapta okumuştum. Sanırım."

Gülümsemeye çalıştım. 

Olmuyor. Gerçekten olmuyor. Unutmak çok zor değil. Unutmak imkansız. Böyle bir şeyle baş etmek imkansız. Hala nefes alabiliyorum. Ama hayatta kalamıyorum. 

"N'oldu lan? Niye bir anda öyle bir şey söyledin bir anda? Hadi söyledin, niye dersin ortasında çıkıp gittin?"

Biraz endişeliydi, bahçede beni görüp yanıma geldiğinde. Yanında yeni çocukla birlikte.

"Hem umut kim ki?"

"Umut gerçekten de bir çocuktu. Ve tam şu anda hikaye anlatasım var. Bu yüzden bana bir çakmak ver ve arkana yaslan. İlginç bir yolculuk olacak."

Sigaramı yaktım. Kendime bile söylemeye korktuğum şeyleri anlatmak, gerçekten de ilginç olacak.

Köhne Bir BarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin