War on Love

15- Letting Go

CHAPTER 15- Letting go

TAEHYUNG'S POV

Dali dali akong lumabas ng elevator at hinanap si Lisa. Nakita ko siya kasama ang taong kinamumuhian ko. Damn! Bakit niya kasama si Baekhyun!? Sinundan ko sila ng palihim hanggang sa nakarating na kami sa labas ng hotel.

"How many times do I have to tell you, Lisa? Taehyung keeps on telling you that I'm the one who's bad here but come think of it, he kept a secret to you that means he doesn't really care about your goddamn feelings" paliwanag ni Baekhyun kay Priya.

What the fuck is he saying!? Is he trying to brainwash Priya? Pa-salamat siya at galit si Lisa at ayaw niyang makipagkita sa'kin kundi nasapak ko na siya.

Hindi nagsalita si Lisa bagkus, umiyak siya at agad naman siyang niyakap ni Baekhyun.

"I still love you Lisa, please forgive me. Give me a second chance" malungkot na sabi ni Baekhyun habang hinahaplos ang buhok ni Lisa.

Masakit sa akin na makitang may kayakap na iba ang mahal ko pero wala na atang mas sasakit pa sa mga katagang narinig ko.

"I forgive you and...

I love you too Baekhyun"

And with that, my tears burst out.

Jenjang, apa. [Translation: Damn, it hurts.]

"Awe!" sigaw ko nang may biglang bumangga sa akin.

"joesonghabnida" [Translation: Sorry] sabi ng isang lalaki at saka humarap sa akin.

What the heck?

"Bambam?/Taehyung? " sabay naming bigkas.

"jal jinaess-eoyo?" [Translation: How are you?] Tanong niya sa akin.

Lumingon ako sa paligid bago sumagot. "byeollo johji anhda" [Translation: Not so fine]

"Waeyo? " [Translation: Why?]

"Let's talk somewhere private Bambam" aya ko sa kanya.

AT THE CAFE

"Mind if I speak in english? " tanong ko sa kanya habang palinga-linga sa paligid.

"Ne [Yes], no worries" sagot niya sa akin

"How are you with Lisa? Did she knew already?" tanong nito sa akin na hindi ko man lang masagot.

Ano nga ba ang sasabihin ko? .

"Yes and she's avoiding us." malungkot na sabi ko.

"Maybe I can set a meeting with her" sabi nito na ikinakunot ng noo ko.

"For what?" tanong ko.

He just smirked at me na hindi ko nagustuhan. What is he planning?

"C'mon, don't smirk at me like that" asar na saad ko.

Tinignan ko ang mga tao dito sa Cafe na masayang nag-uusap, ang iba naman ay seryoso. Napalingon ako sa bintana at nakitang umuulan. I miss her damn much.

"So how's life? How's your career?" tanong ni Bambam kaya binalik ko ang tingin ko sa kanya.

"I'm happy with BTS and of course ARMYs but, as what I've said we're not in good terms with Lisa so I don't know how should I feel" sabi ko, that's true. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko-- kung masaya ba dahil sa mga ARMY's na patuloy na sumusuporta sa grupo namin o malulungkot dahil sa pag-iwas sa amin ni Lisa.

I'm fucked up.

Lucky I have friends and ARMY's to make me feel good.

"Oh, I see." sabi niya habang tumatango.

Nabalot kami ng katahimikan at maya maya pa ay may tumawag sa kanya.

"yeoboseyo?" [Translation: Hello?]

"Ne" [Translation: Yes]

"naneun 30 bun an-e geogieiss-eulgeoya" [Translation: I'll be there in 30 minutes] sabi niya at saka ibinaba ang phone.

Tumingin siya sa akin at alam ko na agad ang ibig niyang sabihin.

"Gotta go, see you next time" sabi niya at saka umalis.

Pinagmasdan ko ang reflection ng mukha ko sa salamin ng Cafe. Damn, ano bang kulang sa'kin?

I'm really fucked up.

JENNIE'S POV

From: Jungkook♡

Meet me in the nearest cafe of Seoul Hotel later at 8PM.

Ano kayang meron? Maaga pa naman kaya napag-isipan kong lumabas muna. Susulitin ko ang isang araw na pahinga namin dahil bukas may schedule kami sa Weekly idol. I'm excited to meet Doni and Coni again because they're fun to be with.

Napatigil ako sa pagsusuklay nang bigla akong kinabahan.

Why do I have this feeling na may mangyayaring hindi ko magugustuhan mamaya?

TINIGNAN ko ang orasan ko to find out na 7:30 na pala. Masyado akong napaaga. There's a feeling inside me na parang may hindi magandang mangyayari and I hate that feeling.

Nag-bihis pa ako ng maayos para lang dito. Hindi ako mapakali sa inuupuan ko at palinga-linga lang ako sa paligid. Bakit ang tagal niya? Oh c'mon, malamang jennie walang pang 8PM .

I'm totally insane for pete's sake!

I turn my head to right at parang may nahagip ang mata ko na pamilyar. Nakatalikod siya kaya hindi ko makita ang mukha niya but I know that aura-- Is he Bambam? Pero imposible, alam ko nasa Thailand siya ngayon.

Hindi ko nalang iyon pinansin at nagbrowse nalang ako sa instagram. I suddenly saw a picture of Bambam here in Korea and nagulat ako nang makita na kakapost lang no'n! He's the guys na tinitignan ko kanina at ito rin yung suot niya! What if magkita sila ni Lisa? Ohmygosh. Iiwasan rin ba niya or hindi? Nakakalungkot isipin na watak watak na silang childhood friends.

Lisa, Baekhyun, Taehyung at Bambam.

How I miss those four.

Naputol ang iniisip ko nang may tumapik sa balikat ko.

"Hey." seryosong bati niya pero nginitian ko lang 'yon.

"neo mwo meoggo sipni?" [Translation: What do you want to eat?] tanong niya sa akin.

"Anything" sagot ko.

10 minutes later

Dumating na ang order namin at tahimik pa rin kami. Ang awkward masyado. Para kaming naghihintayan kung sino ang unang magsasalita, pero wala talaga.

He suddenly cleared his throat kaya tinignan ko siya.

"I want to end this." seryosong sabi niya.

"Anong I want to end this? Hindi ka pa tapos kumain" sabi ko.

But I really know what is he talking about, I just don't want to accept it.

"cheoghaji mala" [Translation: Stop pretending] sabi niya.

"ulineun igeos-eul kkeutnaeyahanda" [Translation: We need to end this] dagdag pa niya.

Hindi na ako umimik pa. Gusto kong marinig ang mga sasabihin niya.

"neoleul deo isang salanghaji anh-a." [Translation: I don't love you anymore] Sabi niya at saka umiwas ng tingin.

That statement really got me. Namalayan kong tumulo na pala ang mga luha ko. Wala nang nagsalita sa amin hanggang sa humagulgol ako kakaiyak.

"Stop crying. 'Wag mo nang ipagpilitan ang sarili mo sa'kin. H-hindi na kita mahal" sabi niya na mas lalong nakadurog sa puso ko.

Tumayo na siya at saka ako iniwan.

A/N: Sorry sa late na update! So eto na nga late na nga tapos puro sad scenes pa hehe labyu ol.