War on Love

16- If It's You

CHAPTER 16- IF IT'S YOU

PARK CHAEYOUNG'S POV

Ano nanaman bang kailangan ni Jimin sakin? Hindi pa ba sya kuntento na sinaktan at pinag-pustahan nila akong magka-kaibigan? Nag-text nanaman kasi sya saakin, magkita raw kami pagkatapos ko kumanta sa King of Master Mask.

Nandito ako ngayon sa Backstage. Nagre-ready sa kakantahin ko mamaya. Nandito rin ang tatlo kong kaibigan. Ang tatahimik nila at sobrang cold nang mga expression nila.

Narinig ko ang pag-tawag sa pangalan ko at palakpakan sa labas kaya isinuot ko na ang mask na dapat kong suotin habang kumakanta.

"You can do it, Chaeyoung. Good luck." Sabi ni Lisa saakin.

Nakakagulat na hindi na sya nagagalit saamin. Maaliwalas na ang mukha nya pero malamig parin ang expression nya. Nag-thumbs up saakin si Jennie at Jisoo. Nginitian ko sila bago lumabas sa stage.

Pagka-labas ko sa stage ay tumahimik ang lahat. Good, para madama nila ang sakit na nadarama ko. Nagsimula na ang intro at malapit na ang verse one.

From Hangul to English( Rose's song on the multimedia, panoorin nyo para mas dama nyo.)

My heart is endlessly down on the ground,

I'm afraid of everything around me,

Everyone says that I'll be happy when,
I fall in love,

But it's only when I see your back,

That I feel love like that.

Kanta ko habang naka-hawak sa aking dibdib. Habang dinadama at ipinadarama ang kanta sa mga audience at judges. Ipinikit ko ang mga mata ko dahil biglang kumirot ang puso ko.

If it was you,

How would that feel?

If all these crazy days,

Become yours as well?

If I were you, I'd just-

I'd just love me.

If I was you Jimin. I'd just love me. Masakit at hindi ko makalimutan ang ginawa nya. Para sa kanya ang kantang to. Sana marinig nya.

I already know that you've given me no answer,

I know very well the meaning of an answerless answer,

I know very well Jimin, kahit itanong ko pa kung paano mo nagawa saakin ang pagpustahan ako. Hindi mo parin ako bibigyan nang sagot.

But I'm still lingering around pretending not to know.

Do you know how I'm doing these days?

I can't sleep comfortably,

I can't even bare to swallow anymore,

As much as I look towards you,

I become more and more desolate, do you know?

Even though it feels like I'm dying?

Even thought there's no hope in you coming back,

Even though you're looking somewhere else,

I don't think I can...

let you...

go.

Napapikit ako at napakingiti nang matapos ang kanta. Nakita ko ang mga reaction nang audience kanina. I did it. Naipadama ko ang kanta.

Nakangiti ako nang dumilat ngunit unti-unti itong nawala. Dumiresto ang mata ko sa isang lalaking naka-cap at nakatitig ng diresto sa mata ko.

Paano sya naka-punta dito? Hindi ba sya nakilala? Paano, Jimin?

JIMIN'S POV,

Ang ganda ganda talaga nang boses nya. Pero para saakin ba ang kanta? Tagos na tagos sa puso ko ang bawat liriko nang kanta. Nag-palakpakan ang mga audience. Mula sa malayo at nakita ko syang napapikit at napangiti.

I know you very well, Rose. Unti-unti syang dumilat at nagtama ang mga mata namin. Unti-unti ding nawala ang mga ngiti nya sa labi. How come na niloko kita? Mahal kita Rose. I love you, I really do.

Lumabas ang isa pang contestant at lumabas na rin ako para makita si Rose sa labas. Nakita ko ang pagdaan nila sa backstage at sigurado ako na uuwi na sila ngayon dahil nakita ako ni Rose.

Ayaw nya akong maka-usap.

Pero pipilitin kong maayos kami. Kakayanin ko lahat nang hirap para lang mapasaakin ulit sya. Yes, hindi naging kami. Muntik palang pero sa loob nang maikling panahon na iyon. Minahal ko sya. Nang dahil sa pustahan naming magbabarkada napamahal ako nang tuluyan sa babaeng hindi ko akalaing magugustuhan ko.

Tumakbo ako papunta sa parking lot itinabi ko ang sasakyan ko sa sasakyan nila para maabutan ko sila. Nang makita ko ang BLACKPINK ay agad akong tumakbo.

Papasok na sana si Rose pero hinila ko ang braso nya. Humarap naman sya saakin na umiiyak, natanggal na din ang make-up nya. Pero maganda parin sya.

"Ano nanaman ba ang kailangan mo, Jimin?" Una syang nagsalita.

Napatingin naman ako kila Lisa, Jennie at Jisoo na malamig naman na nakatingin saakin. I know girls, alam ko na sinaktan nila kayo. Pero, trust me. Mahal nila kayo. Wala lang ako sa posisyon na sabihin sa inyo yan.

Nakuha naman nila ang gusto kong sabihin, pumasok sila sa loob nang kotse--

"We'll give you 15 minutes, Jimin." Sabi ni Lisa. Nginitian ko nalang sya at tinanguan. Kaya tuluyan na syang pumasok sa loob nang kotse.

"Chaeyoung, yung narinig mo--" Hindi nya ako pinatapos sa sasabihin ko bigla nalang syang umiyak kaya nataranta ako.

"I know Jimin, alam ko na ang lahat. Alam ko na pinagpustahan nyo lang ako nang mga kaibigan mo. Alam ko na p-peke lang ang pagpa-pakilig mo sakin. Alam ko na hindi mo talaga ako m-mahal." Dire-diretso nyang sabi kaya natahimik ako.

Mas lalo syang umiyak dahil sa pananahimik ko.

"Ano hindi ka makasagot kasi totoo? totoo diba! Pinag-laruan mo lang ako diba?" Tanong nya kaya mabilis ako napa-iling.

"Hindi sa ganon Chaeyoung. Mahal kita maniwala ka sana. Kaya nga kita hinabol diba? Kaya kita sinundan--" Pinutol nanaman nya ako.

"Hindi mo ako sinundan, you were here because you will release your album right?" Tanong nanaman nya kaya napa-iling nanaman ako.

"Yes, magre-release kami nang album ngayon. Pero nandito ako sa harap mo dahil kailangan kita. Kailangan mong marinig ang paliwanag ko sayo. Kailangan mong malaman na mahal na kita. Na oo pinagpustahan ka namin. Pero dahil doon, nahulog ako sayo. Kailangan mong malaman na hindi lang pagpa-panggap ang lahat." Mahaba kong sabi just to convinced her. Pero--

"Hindi mo na ulit ako maloloko, Jimin." And by that pumasok na sya sa sasakyan at umalis na sila.

Paano pag ako na mismo ang bumitaw sayo Chaeyoung? Will you chase me?

I hope you will.