Geçen iki haftanın nasıl geçtiğini anlamamışken hala gözlerimin nemli olduğunu fark ettim.
Baş ucumda yatan Hoseok hyunga çevirdim yüzümü. "Sevilmek.. sevdiğinin yanında olması güzel bir duygudur."
"öyle" dedi, elimi saçıma koyup "olmayınca olmuyor Jungkook." diye devam etti. "Ama imkan yoksa, umut vardır, unutma. Yaşıyorsan hala umut vardır. Ayakta kalmak zorundasın bu yüzden, anladın mı?"Dile kolay ama ol diyince olmuyor. Kalbine söz geçiremiyorum insan,içindeki acıya dur diyemiyor. Dese bile de olmuyor. Kalbin başkasına ait olduktan sonra sen dik döksen ne yazar sonuçta?
Yine de, onaylarcasına kafamı salladım. Denerim en azından, gücüm bitene kadar.
"Uzun zamandır bana birşey anlatmıyorsun hyung"
"Hm.. Ne anlatmamı istersin Kook?"
"Bilmem, okuduğun bir kitabı anlat mesela özetle, Taehyung bu gece geç gelecek."
Biraz düşündükten sonra uzatmadan konuya girdi.
"Bir gün bir adam iki yaralı çocuk bulmuş, kardeş olmadıkları her hallerinden belliymiş. Birbirlerini andırmıyorlarmış ama yaraları benziyormuş.
Bu adam bu iki çocuğu büyütmüş,ellerindem tuttup parklara götürmüş, oynatmış, çocukluklarını en güzel şekilde geçirmelerini sağlamış. Sonra bu iki çocuk büyümüş ve birer yetişkin erkek olmuşlar. Ayrılma vakitleri gelmiş. Ayrılmak zorunda kalmışlar.
Yıllar sonra bu iki çocuk tekrar karşılaşmış. İkisi de büyümüşler, genç ve aptalca değiller. Biri sahilin ucunda, diğeri diğer ucunda. Kutup yıldızlarının altında. Hızlıca koşmuşlar birbirlerine, sımsıkı sarılmışlar. Nefesleri boyunlarından kalbine akıyormuş.
Oturup kutup ışıklarını seyretmeye başlamışlar. Biri dönüp demiş ki "artık özgür olmanın vakti geldi değil mi?" diğeri onaylarcasına kafasını sallamış. Sonra kendilerini özgürleştirmişler.""Özgürlük? Nasıl bir özgürlük bu?"
" Özgürlük kişiden kişiye değişir Jungkook. Bazen mutlu olmak, bazen istediğini yapmak, bazen de ölmektir özgürlük. Kişinin yaşadıklarına, acısına, gücüne ve kendisine kalan birşey. Kişiden kişiye değişir bu özgürlük kavramı.. "
Biz özgürleşebilecek miyiz Park Jimin? Nasıl bir özgürlük olacak bizimkisi?
.
Artık sık sık bölüm atamayabilirim, okullar başladı. Ama yazmaya çalışacağım.
Özgürleştirme kısmı bir yerden tanıdık gelebilir çünkü missorrynin haisha kitabından bir bölüm. Bizim hikayemiz haisha'ydı, umarım siz de hikayenizi bulursunuz. Belki de bu sizin hikayenizdir?
Buluşmak üzere :')