kiedy wy głupcy
czubki nosa zanurzaliście
w gorzkich trunkach życia
ja chyliłam głowę ku
sobie
kiedy wy głupcy
brudne dłonie zaciskaliście
na opraciach krzeseł hazardu
ja klękałam przed
sobą
kiedy wy głupcy
czołem spoconym dotykaliście
trudnej ziemi losu
ja śpiewałam hymny dla
siebie
kiedy wy głupcy
ziarna życia przerzucaliście
beztrosko na swe piersi
ja ściskałam mocno
klepsydrę
czy to ja byłam
głupia?
CZYTASZ
Marizm ✔
Poetryośmielam się tworzyć neologizmy i pseudopoetyckie zbitki słów. na okładce Allegory of Merit Accompanied by Nobility and Virtue - Giovanni Battista Tiepolo © MaryWitcher, grudzień 2017 / lipiec 2018
