ზეინი:რამოხდა?რატომ გაჩერდი?
-ბევრი მომივიდა ზეინ,ამდენი არ უნდა დამელია.ამდენი რომ არ დამელია მერწმუნე სანამ არ გაგჟიმავდი არ შეგეშვებოდი
ზეინი:შენ რომ ასე ლაპარაკობ შენი გაუპატიურების სურვილი მიჩნდება.
ნუ იცინი არ ვხუმრობ.
-კარგი აი აღარ ვიცინი
ზეინი: ხო ვეღარ სუნთქავ და როგორ გაიცინებ
-დღეს ჩემთან დარჩები?
ზეინი:თუ ნებას დამრთავ,რომ გაგაუპატიურო..
-იდიოტო ყველაფერი მე ხომ არ უნდა გასწავლო.გაუპატიურებისას ნებართვას არ იღებენ ხოლმე.
ზეინი:ანუ მეუბნები,რომ გაგაუპატიურო?
-არა მთლად ესეც არ მიგულისხმია)
ზეინი:კარგი გასაგებია)
-ანუ ჩემთან რჩები?
ზეინი:ანუ გაუპატიურებ
-ზეიიინ
ზეინი:კარგი ერთ საწოლში მაინც,ხომ დავიძინებთ?)
-კარგი.
აქედან მარჯვნივ შეუხვიე.
აი ეს სახლია.
ზეინი:ამხელა სახლში მარტო ცხოვროობ?
-სიმართლე თუ გაინტერესებს არასდროს ვარ ხოლმე მარტო.ყოველდღე მომყავს ქალები.
ზეინი:კარგი დეტალები არ მაინტერესებს.
-ნუ ეჭვიანობ.ერთი კვირაა ქალი აღარ მომიყვანია.
ხომ ხედაც ფეხზე ძლივს ვდგავარ ასვლაში არ დამეხმარები?
წინადადების დამთავრებაც კი ვერ მოვასწარი ზეინმა ხელში რომ ამიტაცა .მე კი ჩუმად ვუყურებდი და შევისწაცლიდი მის სახის ნაკვთებს.
ზეინი:ესეც ჩვენი საწოლიი.
ნელა დამაწვინა საწოლზე და გვერდით მომიწვა.მისი სურვნელი ღრმად შევისუნთქე და ჩავეხუტე.
ის კი თმაზე მეფერებოდა.
-ზეინ!
ზეინი:გისმენ
-შეიძლება ამის გამო ხვალ სარკის წინ ყველანაირი გინებით ვაგინო ჩემი თავი,მაგრამ ეა უნდა ვაღიარო მომწონხარ.ერთადერთი კაცი ხარ ვინც მიზიდავს.
ზეინი:ვიცი.
ხომ გითხარი,რომ შენი აზრების კითხვა ძნელი არარის)
-ხო ეგ როგორ დამავიწყდა.
ზეინ!
ზეინი:გისმენ
-გისმენ კიარა ხელებს შარვალზე ნუ მიცურებ
ზეინი:ჩემი ბრალი არარის
ჰარი!
ჯანდაბა დაიძინა
ძილინებისა.
შემდეგში არ დაგაძინებ.
დაავოთეთ და დამაფოლოვეთ
