-ჯანდაბა იდიოტო შემაშინე
ზეინი:ეს ხომ უკვე ჩვეულებრივი მოვლენა.სულ გაშინებ.
ხელები გადააჯვარედინა და ეშმაკური ღიმილით განაგრძო ჩემი შეთვალიერება.
-რაზე მითხარი,რომ ვცდებოდი? ამჯერად ზუსტად ვიცი,რომ ხმამაღლა არ ვფიქრობდი .
ზეინი:ოუ ჰარიი არარის ძნელი შენი ფიქრების კითხვა
-ხოო მაგას უკვე საკმაოდ დიდი ხანია ვხდები.
ზეინი გვერდით მომიჯდა.ნიკაპით მუშტს დაეყრდნო და ლაპარაკი განაგრძო.ბიბლიოთეკაში ჩვენს გარდა არავინ იყო.
ზეინი:გუშინ რამე ხომ არ გაწყენინე?
-არა
ზეინი:აბა რატომ წახვედი ასე მოულოდნელად?
-უნდა წავსულიყავი.მელოდებოდნენ.
ზეინი:არ უნდა წასულიყავი
-რატომ
ზეინი:იმიტომ,რომ მინდოდა დარჩენილიყავი
-შეგეძლო სხვისთვის დაგეძახა.შენ ხომ ვინმეს ჩახუტება გჭირდებოდა!
ზეინი:ასე ხაზგასმით რატომ ღნიშნავ სიტყვა ვინმეს?
ზეინი:ყველაფერი გასაგებია
-რა არის გასაგები
ზეინი:კარგი თუ ეს დაგამშვიდებს გეტყვი,რომ მე მხოლოდ შენი ჩახუტება მჭირდებოდა და რომ არ გაქცეულიყავი უბრალოდ ასე გითხარი,მაგრამ პირიქით უფრო გაიქეცი.იეჭვიანე.
-რა სისულელეა არაფერია მსგავსი,მოიცა გინდა თქვა რომ
ზეინი:ხო არ მინდოდა მიმხვდარიყავი ,რომ გეი ვარ.
დაავოთეთ და დამაფოლოვეთ
