"yüzsüz insanlarla dolu olan dünyada yüzümü kimseye gösterme gereği duymuyorum bulut bırakta beni yüzsüz bilsinler" -Evren
"kendini yüzsüz olarak tanımlayan bu kız veya erkek kim bu bunu bana öğrenmen lazım barut öğrenki yüzsüzlügün ne olduğunu ona...
Çalışma odasından çıkıp gecenin odasında olduğunu tahmin ettiğim bulutun yanına gitiiğimde yatakta yatan bulut ve geceyi görmemle önce yüzümde bir tebessüm belirmiş ardından da bulutun kafasına bir tane vurup fısıldayarak
" geceyi uyandırmadan kalk depoya gideceğiz deniz olayı için hızlı ol aşağıda bekliyorum"
diyip odadan çıktım ve önce üstümü siyah pantolon ve siyah buğazlı kazakla değiştirip ardından da arabaya bindim çok geçmeden bulutta gelmişti ve yola çıkmıştık
15 dakika sonra depoya vardığımızda içerde bağlı olarak oturan denizi gördüğümde bulut tam kollarını sıvayıp yumruk atmaya hazırlanmıştı ki kolunu tutup arkaya çevirerek onu kilitlemiş ve denizin karşısındaki boş sandalyeye de bulutu oturtmuştum anlamayan ve şaşkın gözlerle bana bakan bulut ve denize gülümsemiş ve denizin ağzında ki bantı çıkarırken bir yandan da konuşmaya başlamıştım
" susup dinlemezseniz ikinize de bişey anlatmam ve sizi buraya bağlayıp bırakırım "
demiştim ikisi de tam istediğim gibi beni dinlemeye başlarken bende
" şimdi deniz sen bana işgence ettin ama aslında kim olduğumu veya senin bunu neden yaptığını bilmediğini düşünüyorum haksız mıyım "dediğimde
onay beklemeden devam ettim
"artık tahmin edebileceğin gibi o koca gölge benim ve sende yüzümü görüp kimliğimi bilen sayılı kişilerdensin şimdi düşünüyorsun bunu bana neden anlatıyor diye farkındayım işte burdada bulut devreye giriyor"
buluta dönerek
"bulut bunu sana denizi defalarca yumruklamadan önce söylemek isterdim ama bende bilmiyordum senin bir kardeşin varmış bulut ve denize dönerek aynı zaman da seninde bir kardeşin var deniz "dedim
ve şaşkınlıkla bana bakan iki surata kahkaha atmamak için dudaklarımı birbirine bastırdım ardından da denize dönerek
"bulut senin kardeşin ve bunu uzay biliyor olabilir ama sana söylemedi şimdi sana bir şans veriyorum bana katıl ve kardeşine kavuş yada uzaya git ve benim gölğe olduğumu söyle ardından da ben hepinizin kafasına birer kurşun sıktırayım" diyip
deponun kapısına dogru döndüm ve
" sizi baş başa bırakıyorum bir saatin var deniz iyi düşün" diyip depodan çıktım daha doğrusu çıktığımı düşünmelerini sağladım..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uzayın ağzından:
Evreni kaybedeceğimi biliyordum ama sadece evreni kaybetmekle kalmamış kardeşlerimi de kaybetmiştim evren karşıma dikilip bana vururken kıpırdamadan yapacaklarını beklemiştim o her vurduğunda evrene aslında neden işgence ettiğimi daha iyi anlıyordum çünkü ben evrene aşık olmuştum...
