Our Decisions ➳ Niall Horan

Seviyordum İşte

Mernaba gençler ben geldim.Matematikten 100 almamın şerefiyle-:D iveet yüz aldım dfsfsd- bir bölüm yazayım dedim.Ama sanırım batırmış olabilirim.O yüzden özür dilerim.Ve ayrıca çok kısa olmuş olabilir.Gelecek bölümde telfafi edeceğim söz veriyorum.
Her zaman söylediğim gibi,gören,beğenen,okuyan, oylayan, yorum yapan herkese teşekkür ederim

İyi Okumalar!

Aramızda birkaç santim vardı ve ben ne yaptığımı bilmiyordum.
"Yemek yapmanın bu kadar uzun süreceğini tah-"Mutfağa hızla giren büyükanneme döndük.Ah hadi ya az daha geç gelemezmiydin büyükanne.Höst.Ne diyorum ben be.

"Afedersiniz çocuklar sanırım yanlış zamanda daldım."
"Biz sandığın gibi birşey yapmıyorduk büyükanne." *Tabi yaa*
"Evet bayaan."
"Adım Margareth."
"Bayan Margareth ben sadece Ally'nin gözüne giren kirpiği çıkaracaktım."
Ne güzel bi yalan buldun öyle.

"Hadi öyle olsun neyse ben ve içerideki iki tatlı çocuk çok aç" Kahretsin büyükannem herşeyi yanlış anlamıştı.
"Sanırım sana fazla yük oldum Ally,siz geçin ben masayı hazırlayıp yarım kalan pastanızı yapacağım"

"Büyükanne gerek yok,ve bize yük olmuyorsun"
"Size içeri geçin dedim."
Onaylayıp salona geçtik sanırım yüzüm kızarmıştı ve ben Niall'a bakamıyordum.Az önce.Agh yeter tamam.
"Ally dışarı çıkalımmı?"
"Ta-Tamam"
Sizce ne yapmalıyım.
...

"Ally ben özür dilerim yani az önce az daha öpüşüyorduk.İstem dışı oldu.Ve sanırım büyükannen bizi yanlış anladı."
"Beni öpmek istemiyormuydun"Bir saniye bunu ben mi söyledim.
"Bilmiyorum."
"Pekala artık içeri geçebilirmiyiz?"

Son söyledikleriyle yıkılmıştım.Ve ne hissettiğimi gerçekten bilmiyordum.Ağır adımlarla içeri yürürken bir yandan da ne olacağı hakkında düşünmeye çalışıyordum.

Tabii ne kadar düşünebiliyorsam.
Salondaki koltuğa geçip oturdum ve gözlerimi kapattım.Koltuğun çökmesiyle hafifçe gözlerimi araladım.Oturan Niall'dı.Tekrar gözlerimi kapattım.Az önce beni dışarı çıkıp yemeğe yada ne bileyim benden birşey isteyeceğini sanmıştım.Ama gerçekten kalbimi kırmıştı.Onun hakkında ne düşündüğümü ne hissettiğini şu an için bilmiyorum ama gerçekten sakin bir kafayla düşünmeye ihtiyacım var.Yada aslında uyusam ve herşeyi unutmaya çalışsam çok iyi olur....

Birinin beni kucaklamasıyla uyandım.Gözlerim kapalı beklemeye başladım.Konuşan Niall'dı.
Zaten kokusuyla da kendini belli ediyordu.
Hey boş zamanlarımda Niall'ı koklamak gibi bir huyum yok.
"Anna odası nerede.
"Yukarı çık  siyah kapılı olan oda."
"Tamam"

Merdivenleri dikkatli bir biçimde çıktığı bariz belliydi her ne kadar gözlerim kapalı olsada bunu anlayabiliyordum.Odamın kapısına gelince beni tek dizine oturtup kollarımı boynuna doladı.Kokusunu içime çektim.Kapıyı açtı.Kucağında tekrar eski pozisyonumu aldım beni yatağa bıraktı ve üzerimi örttü.Aloo dışarı en az 25°C.

Yüzümdeki saçları geriye atıp Alnıma öpücük bıraktı.Ve mırıldandı."İyi uykular meleğim"
Beni öpmesine mi şaşırmalıydım yoksa bu tipimle bana meleğim demesine mi?.Niall beni öptü,Niall beni öptü.Şuan midemde filler tepiniyordu.Ve o an anlamıştım.Ben bu çocuğu seviyordum.Birbirimizi yeni tanıyorduk onun hakkında çok az şey biliyordum ama,seviyordum işte.
Kapının kapanma sesini duyduğumda doğruldum.Yüzümde saçma sapan bir gülümseme vardı.

-Niall'ın anlatımından-

Kapıyı kapatıp yere çöktüm.
Bugün olanlara bir bak be.Önce öpmeye çalıştım,sonra onu öpmek isteyip istemediğimi bilmediğimi söyledim şimdide onu öpüp ağzımdan en kaçırılmayacak şeyi kaçırmıştım.İyi uykular meleğim.Uyuyordu  ama beni duyabilirdi.
Onun bana karşı ne hissettiğini bilmiyordum.
Tek bildiğim şey onu deli gibi seviyordum.

Birbirimizi yeni tanıyorduk onun hakkında çok az şey biliyordum ama,seviyordum işte.