Siostra

12 2 3
                                    

Nie lubiła się ze mną bawić. Zawsze chciałam, żeby chociaż na chwilę oderwała się od pisania i poszła ze mną do ogrodu. Ale ona wolała pisać. Zamykała się w pokoju i zatracała się w tym. Bywały takie dni, gdy nie wychodziła nawet na obiad. Nie rozumiałam jej - przecież mama dobrze gotowała.

Pamiętam, jak pewnego dnia usłyszałam otwierające się drzwi jej pokoju. Od razu do niej pobiegłam. Nie zauważyła mnie, dopóki nie pociągnęłam jej za rękaw bluzy. Wtedy spojrzała na mnie swoim kochającym wzrokiem i poczułam, że moja siostra wróciła. Nawet udało mi się ją namówić na wyjście do ogrodu. Nareszcie miałam ją dla siebie.

Postanowiłam zapytać, dlaczego w ostatnim czasie nie dawała znaku życia. Przerwała zabawę, spojrzała na mnie czule i powiedziała:

- Kiedyś zrozumiesz, dlaczego.

To kiedyś nadeszło właśnie teraz. Mojej siostry nie ma już ze mną, ale zostały jej zapiski. Były przeznaczone specjalnie dla mnie. Wczytując się w notatki, które tworzyła dniami i nocami, wyobrażałam sobie jej zmęczony uśmiech i delikatne dłonie, pokryte atramentem.

Listen To Your HeartOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz