ჩემი პირადი მცველი? (დროებით შეწყვეტილია)

(3)

წინა თავში:
- კარგი რაც მოხდა მოხდა.. - აგრძელებს ჩანგბინი - რაცშეეხება იმ გოგოს ვინამაც შენ გადაგარჩინა.. ის ჩვენი ერთერთი საუკეთესო აგენტია, შენზე მუშაობა 2 თვის წინ დაიწყო- აი საიდან იცოდა ამდენი ინფორმაცია ჩემზე! - წამოდი გაიცანით ერთმანეთი - მითხრა მან ღიმილით და მისი მოპირდაპირე კაბინეტისკენ გაგვიძღვა
******************
Mei's POV
კაბინეტში ვზივარ და კიმ ჯონგინის საქმეზე ვფიქრობ.. 2ზე კოლექტივის შეხვედრაა, ამ საქმესთან დაკავშირებით.
საათს დავხედე
ჯერ მხოლოდ 12 სრულდება, აიიიიშ რამოწყენილობაა,რავაკეთო 2 საათამდე? ამდროს კარზე აკაკუნებენ
- მობრძანდით! - ვამბობ ოდნავ შემაღლებული ტონით
- რააშვები? - კარში მინჰო შემოდის
- ვუუუ ბიჭო ყოველთვის ასეთი სექსიი როგორხარ? - სიცილით ვეუბნები, უუუუძალიანესად სიმპატიური ძმაკაცი მყავს! - გოგოები რომ მოგწონდეს უყურადღებოდ არდამრჩებოდი ჰოიცი? - ვამატებ სიცილით და წარბებს ვათამაშებ
- რა ტრაკი ხარ - ისიც იცინის და მაგიდას ეყრდნობა - რაქენი დღეს, გადაარჩინე ის სიმპატიური არსება? -დაიცა ამას ქაი ევასა?
- როგორც ვიცი გოგოები მოსწონს მინჰო, ვწუუხვარ - ვითომ ვნაღვლიანდები და მერე ვხარხარებ
- ოო კაი ეხლაა, ნუ შემიკიტინე, მართლა მომიყევი რამოხდა? - მაგიდას მოშორდა და სავარძელში ჩაეშვა
- ისეთი არააფერი, ის ტიპი მაშინ რომ უკან აედევნა სეჰუნს და ქაის ჰოიცი? ეგიყო.. ოღონდ მარტო აღარ, მარტო რომყოფილიყო მარტივად ავიყვანდით, თითქმის ყველა კუთხეში სნაიპერები ყავდათ , დალევ რამეს?
- არაა, ვარჯიშზე უნდა გავიდეთ, გააგრძელე.
- როგორც დავგეგმეთ ყველაფერი ისე მოხდა, მეტი აარაფერი
- ოოო ჰოიცი რაცმაინტერესებს?
- რაჯანდაბა გინდა ბიჭო?
-რა რეაქცია ქონდა?
- აუუ მინჰო შე ტრაკოო - ღმერთო რა იდიოტია
- მაგსიტყვა ძაან გვიყვარს ჩვენ - თქვადა გაიცინა, მიუხედავად იმისა რომ ნერვები მომიშალა მეც ავყევი
- არააფერი , შოკში იყო რა - ვთქვი და გამეღიმა ქაის სახის გახსენებისას მაშინ როცა გახდა დავიწყე.
- გევააასაააა ძეტკაააა?
- აბაა ახლაა აეთრიე გაეთრიეე - არაა რაა, როგორ შეიაძლება ამ იდიოტმა ნერვები არ დამადღლიზოს? რა მევასა ბატის ჭუკის თვალებით მიყურებდა.
- კაი კაი, გავალ მე დარბაზში და გამო ვივარჯიშოთ - ესთქვა და გავიდა, რაგიჟია.. მინჰოს 5 წელია რაც ვიცნობ, პირველად სკოლაში ვნახე, მაგის შემდგე სულ ერთადვართ. როცა მამა გარდაიცვალა და დედაჩემი სხვა კაცს გაყვა ცოლად, მე სახლიდან წამოვედი, მინჰომ ჩანგბინთან მიმიყვანა და მის მერე ის მიწევს მამობას, მამაჩემი " ემდის" მთავარი აგენტი იყო..  ჩანგბინი და მამა ძალიან ახლო მეგობრები ყოფილან.. ესეც არის იმის მიზეზი რომ მე ჩანგბინმა შემიფარა
მოსაცმელი ავიღე და კაბინეტიდან გავედი.
სანამ სავარჯიშო დარბაზში ჩავალ იანს უნდა გავუარო. იანი ერთერთი თანამშრომელია რომელიც კომპანიას ამარაგებს ( მანქანები, კომპიუტერები, იარაღები და ა.შ)
შემპირდა რომ მოტოციკლს ჩამომიყვანდა, წესით დღეს ჩამოსული უნდა იყოს.
მისი კაბინეტის კარები შევაღე და ოოოოოო შენიიიიი
- უკცრაავდ, ბოდიშით - აშკარად არიყო ლამაზი სანახავი იანის მაგიდდაზე შემომჯდარი , კომპანიის ბოზის - ჯივუს და მის ფეხებში მოქცეული იანის ბლოშნაობა. კააააიითრააა, ეხლა ამათი ბლოშნაობისს გამოო " ჩემ ბიჭს" ვერ ვნახაავ .
დარბაზისკენ გავეშურე.
ღმერთოო რასაზიზღრობაა, შეკაი ადამიანოო კოცნი, აკოცეე მარაა რათუნდა კუჭის წვენს ამოღებაა? თან ბოზანდარაა ჯივუს, რაიიცი რამდენ ბიჭს აქვს მის პირში ნაფათურები ენააა, და არამარტო ენაა. აი ეხლა გული ამერევა. იანს სადაც ვნახავ იქ ავკუწავ. არადაა როგორ მინდოდაა დღეს მენახაა ჩემი 2018 Zero  S ZF7.2
რორციქნა დარბაზამდე მივაღწიე, მინჰო იქ არიყო, ალბათ რამე საქმე გამოუჩნდა, მოსაცმელი გავიხადე, ყურების დასაფარი და სათვალე გავიკეთე, 380 კალიბრიანი გლოკ 17 ავიღე და მთლიანდ გადავეშვი იარაღის სამყაროში.. იცით ჩემთვის ეს როგორი შეგრძნებაა? როდესაც იარაღი მიჭირავს, მგონია რომ სამყაროს მე ვმართავ..  ყველა და ყველაფერი მკიდია, თითქოს მე და იარაღი უხილავი ძაფებით ვართ დაკავშირებულნი,
არასდროს ვყოფილვარ მშობლების განებივრებული გოგო, არასდროს მიზიდავდა ფუშფუშა ვარდისფერი კაბები, მე სულ ჩემს სტიქიაში ვიყავი, ჩემი სამყარო ეს იყო.. იარაღები, დანები თოფები, სკოლაში სულ შარში ვეხვეოდი, იმის გამო რომ უსამართლობას ვერ ვიტანდი და სულ ვჩხუბობდი, ამისგამო ჯიჰო( დედაჩემი) სულ მსაყვედურობდა.. იარაღი მამამ შემაყვარა.. მახსოვს პირველად 5 წლის ასაკში გავისროლე B12 მამასთან ერთად.. იმდროს ჩემზე ბედნიერი არავინ იყო.. 
Kai's POV
უკვე 2 სრულდება, ანუ მალე შეხვედრა იქნება, მეის კაბინეტში ვიყავით, მაგრამ იქ არდაგვხვდა, მინდა ამგოგოსთან დაახლოება.. ალბათ 5 დღე გაქაჩავს, მერე შევეშვები და ვინმე სხვას ვნახავ. მთელიდ დღე ამ იდიოტურ კაბინეტში ვაგდივარ, აიიიშ უკვე თავი მტკივა, თან კუჭი მიხმება. ტელეფონის ბატარეიაც დაჯდა.
- ჯონგინ წავედით- ჰააააალელუიაააააა როგორციქნაა კარები მენეჯერმე შემოაღო, სიხარულით ფეხზე წამოვფრინდი და დერეფანში გავედით, გამჭირვალე მინებში კარგად ვხედავდი მომუშავე პერსონალს
- ბიჭები სადარიან, რასშვებიან? არმკითხულობენ? - ვეკითხები დონგჰას
- კი როგორ არა, დღეს ვნახე სუჰო, შენზე ძალიან ღელავდა, მილიონი ტყუილის მოფიქრება დამჭირდა იმისთვის რომ არაფერი ეეჭვა.
- როგორ ფიქრობ ვინარის?
- რაა? - ვერგაიგო შეკითხვა
- იმ ტიპზე ვამბობ ვისაც ჩემი მოკვლა უნდა.
- ჯერჯერობით არვიცით მაგრამ, ის ვიცით რომ ძალინ საშიშია ქაი.. თავს უნდა გაუფრთხილდე.
ამ ლაპარაკში დერეფნის ბოლოში გავედით, კაბინეტში შევედით რომელიც სხვა კაბინეტებთან შედარებით დიდი იყო, შუაში დიდი ოვალური მაგიდა იდგა სკამებით გარშემორტყმული, ოთახში ჩანგბინი და ვიღაც 4 ტიპი იყო, მენეჯერმა უცხოები გამაცნო, ისინიც " ემდის" თანამშრომლები აღმოჩნდნენ. მალე მთელი ოთახი შეივსო და ჩანგბინმაც ლაპარაკი დაიწყო.
- პირველრიგში მოგესალმებით! ყველამ ვიცით, რა სიტუაციაა ბატონ კიმ ჯონგინთან დაკავშირებით.. ჯერჯერობით არანაირი ინფორმაციას არ ვლოფბთ, ყველანაირად ვეცდებით რომ ეს საქმე გავხსნათ.. ბატონო დონგჰა - ახლა მენეჯერს მიუბრუნდა - მაგრამ მანამდე გვინდა, რომ ქაი ყველანაირად დაცული იყოს, ამისთვის კი ჩვენ მოვილაპარაკეთ და გადავწყვიტეთ რომ ჩვენი ერთერთი თანამშრომელი მუდმივად იყოს ჯონგინთან..
რადგან ეს ფარულად უნდა მოხდეს, თან არანაირი აჟიოტაჟი არუნდა გამოიწვიოს.. ვფიქრობთ რომ კარგი იქნება, ქაიმ მეი მოიყვანოს ცოლად.. ყალბი ქორწინებით სანამ სიტუაცია არ დალაგდება.. მეი სისტემატიურად მასთან იქნება და მას დაიცავს ყველანაირი საფრთხისგან - უკაცრავად? მომესმა ჰო? ამათ ჰოარ ალაპლაპებთ? რაცოლი ხალხო? - რასფიქრობთ დონგჰა? - მენეჯერს შეხედა ჩანგბინმა, დარწმუნებულივარ მეიმ ეს ყველაფერი უკვე იცის, მეეტიც შეიძლება მისი მოფიქრებულია, ვითომ ესე ძაან მოვეწონე რომ ჩემზე დაქორწინება უნდა? დონგჰას გავხედე, ის მე მიყურებდა.
- ვფიქრობ ქორწინება არარის საჭირო, უბრალოდ რომ გავაპიაროთ არშეიძლება? მხოლოდ შეყვარებულები რომ იყვნენ? - აეეე ძმაკააააც გულშიიხარ - ქაი შენ რას ფიქრობ?
- ამმმ.. ვფიქრობ რომ თქვენ მართალი ხართ, ქორწინებას ჯობია შეყვარებულობანა ვითამაშოთ ..
- გასაგებია მაგრამ ჩვენ არგვაწყობს.. - ეხლა ვიღაც სხვა ტიპმა გააგრძელა - მკვლელმა არანაირი ეჭვი არუნდა აიღოს მეიზე, თქვენ ერთ სახლში უნდა იცხოვროთ ცალკე.. ქაი დამიჯერე ეს მხოლოდ  შენთვის კიარა ყველა შენი ახლობელი ადამიიანისთვის უნდა გააკეთო.. ისინიც საფრთხეში არიან .. ღმეეერთო რავქნაა.. ბიჭებს რომ რამე დაემაართოსს? დედაჩემს?
- თანახმა ვარ . - რააა? ქაი რა თქვიი? რატოო ვთქვიი ესს? რატოვარ თანაახმააა? არმინდააა ცოლიიი
- ეს მხოლოდ პიარია.. მალე ყველაფერი ჩაივლის - დამამშვიდა დონგჰამ
- კარგით.. ქაი შეგიძლია სახლში წახვიდე, მაგრამ არ დაგავიწყდეს.. ეს არავინ არუნდა გაიგოს! არავინ!
- გასაგებია. - მოკლედ მოვუჭერი და ოთახი დავტოვე.
Mei's POV
ვარჯიში დავასრულე, წყალი გადავივლე და საათს დავხედე ჯააააანდააბააააა
შეკრებაზე დავაგვიაანეეეეეეეეე, სირბილით გაავარდი დარბაზიდან, კიბეებზე ვიღაცა იდიოტს შევასკდი , ამის შედეგად იატაკს ჩავეხუტე
- თუ თველბში ვერ იხედები, ერთი კაცია ექიმი ქვია, მაგასთან უნდა მიხვიდე - ეს  დავუყვირე და სწრაფად წამოვდექი.
- გაგიმარჯოს. - ეს ბარიტონი მეცნობა.. სწრაფად ავხედე და ხელში ჯონგინი შემრჩა
- ადამიანზე მიშტერება უზრდელობა რომ არის შენთვის არ უსწავლიათ? - მკითხა თავდაჯერებული ღიმილით, დაიცაა ეხლა ეს იდიოტი რომელმაც წეხან მიზიდულობის
ძალას მაზიარა, მეუბნება რომ ხალხზე მიშტერება არშეიძლება??
- და შენ კიდევ მაშტერდები -  ეხლა გადაიხარხარა.
ლამაზია.( გაიცანით, ეს ჩემი მეორე მეა, რომელსაც პეპუ დავარქვი, ჩემი ძველი მეზობლის საპატივცემულოდ, რომელიც წკიპასავით იყო ჩემზე მოკრული და არ მშორდებოდა, დღემდე ვფიქრობ როგორ უნდა გაწიროს მშობლებმა შვილი რომ პეპუ დაარქვას?)
რააარისსსს? ლამააზი არაა იხვიისს ტოლმაა, მომინდომაა აქ ლამაზიიი, მეი ეხლა ხმაა ამოიღე თორე დებილი გამოჩნდები.
- ჯერესერთი მიშტერებაზე სროკი არარის, მე როგორც მინდა რანაირადაც მინდა და ვისაც მინდა იმას მივააშტერდები, დაჰო მაგდენ ტლიკინს ჯობია ბოდიში მომიხადო იმისთვის რომ წამაქციე- ნაგლურად გავუღიმე, ნუ რავაარ რაა ასეეთი
- ბოდიშიი? - კიდე იცინის და ეს უკვე ნერვებზე მოქმედებს - რატო უნდა მოგიხადო ბოდიში როცა შენთვითონ სინათლის სისწრაფით მორბოდი? ბოდიში შენნგავქს მოსახდელი და ჰო კიდე სულ გადამავიწყდა, ჩემთან სექსი თუგინდოდა პირდაპირ გეთქვა რასააჭირო იყო ქორწილი? დღეს ვერა ძაან დაღლილი ვიყავი მაგრამ ხვალ წაგიყვანდი ჩემთან და ეგ იქნებოდა
- რა ქორწილი  და სექსი შენ თვში გრელკა ჰოარ მოგხვდა ? ან ვაფშე რა "ხვალ" და "დღეს" გინდა?
- მეი ეხლა არდაიწყო უკარება გოგოს თამაში, ორივემ ვიცით რომ ეს ყველაფერი შენი მოწყობილია - ამის თქმისას ჩემსკენ წამოიწია და კედელს ამაკრო , ხელი ვკარი და სახეში ვლეწე, დავინახე მისი თვალები როგორ წამოენთო, სიბრაზისგან სახე როგორ აელეწა წარბები როგორ შეკრა,  ყბები დაეჭმია და შემეშინდა? ღმერთო შემმეშინდა? ისევ ჩემსკენ წამოვიდა ოღონდ ამჯერად სწრაფად ამაკრა კედელზე და ყურში ჩამჩურჩულა
- მეორედ.. აღარაასდროს გაბედო ესეთი რამ, ნუგაიმედებს ის რომ კარგად ჩხუბობ და ძლიერი ხარ, არც მე ვარ ნაკლები - კაიი ერთიი, ვხვდებიი ამაას როგორღაც რომ შენც ძლიერი ხაარ, აბა კედელზე კიარ გეყოლებოდი ამხელა ქალი აკრული - დანარჩენს ჩვენს სახლში გავაგრძელებთ - ეს მითხრა, კისერში სველი კოცნა დამიტოვა და წავიდა...
რასნიშნავს ჩვენი სახლი? მოიცა.. მეი დაფიქრდი..
შეკრება..ქორწილი.. "ჩვენი"სახლი.. სწრაფად მოვწყდი ადგილს და კრების კაბინეტში შევარდი...