ჩემი პირადი მცველი? (დროებით შეწყვეტილია)

(6)

წინა თავში:
- იცოდი რომ ძალიან მჩატე ხარ? - ღიმილით მითხრა, აიიიშ ზედმეტაად ახლოსაა, შოკოლადის სუნი აქვსს თუ მშია და მეჩვენება? გოგო შტერივით ნუ უყუურებ.. რამეე უთხარიი
-ჰო.. მეუბნებიან .. - საკმაოდ მტკიცე ხმით ვუთხარი და თავი გავაბრუნე რომ მისი სახისგან ოდნავ შორს მაინც ვყოფილიყავი.
აბაზანაში შემიყვანა და ფრთხილად ჩამომსვა
- რამე თუ დაგჭირდება დამიძახე
********

შხაპის ქვეშ ვდგავარ.
ცხელი წყლის წვეთები სასიამოვნოდ მიიკვლევს გზას ჩემს ტანზე. ტკივილები მაინც თავს მახსენებს
<ლამაზი ღიმილი აქვს> (პეპუ)
ღმერთო საერთოდ არარის ლამაზი მისი ღრეჯვა!
<ირივემ ვიცით რომ უდაოდ სიმპატიურია>
რომელი ყვინჩა გინახია სიმპატიური?
<მეი გეყოს!>
ჯონგინის ქებას, ჯობია გადამაწყვეტიო, დავთანხმდე თუ არა ჩანგბინის გადაწყვეტილებას.
<ეს მხოლოდ პიარია მეტი არაფერი>
უბრალოდ პიარი.. მეტი არაფერი..
ვფიქრობ ამ წინადადებით ჩემი რეპუტაციაც ამაღლდება.. ჩანგბინთან ზედმეტი მომივიდა.. მგონი აჯობებს რომ ბოდიში მოვუხადო.. ესე ძალიანაც არ უნდა გავბრაზებულიყავი...
მაგრამ ქაი მაინც იდიოტია!
სიმპატიური იდიოტი(პეპუ)
- ჰო სიმპატიური იდიოტი - ჩურჩულით წარმოვთქვამ და ვიღიმები
ნეტა მინჰო სადარის? არც მოვუკითხივარ.. ვითომ დატვირთული დღე აქვს და დარეკვა ვერ მოახერხა?
წყენით ვოხრავ , საშხაპედან გამოვდივარ და პირსახოცს ტანზე ვიხვევ.
აბაზანიდან გამოსვლილას, ტელეფონის ხმა მესმის. ცნობისმოყვარე მზერით ვიღებ და ვპასუხობ
- გისმენთ?
- ალო, მეი როგორხარ? - მესმის იანის ხმა
- კარგად.. შენ? - პასუხის თქმისას ოდნავ ვყოყმანობ, რათა გადავწყვიტო მართლა კარგად ვარ თუ არა.
- შენზე ვნერვიულობდი, მიხარია რომ გონს ესე მალე მოდი.
- მადლობა საყვარელო - ოდნავ მწყინს რომ იანს გავახსენდი, მინჰოს კი არც მოვუკითხივარ
- მისმინე შენთვის საჩუქარი მაქვს - საჩუქარიი? ჩემო ციისფეერთვალებაა ბიიჭოოო, მაიტაა დედასთან საჩუქარიი
- მოოკლეედ... შენი 2018 Zero  S ZF7.2 ჩამოვიდა !
- აააააააააააააა - კივილი დავიწყეე, ტელეფონი იატაკზე დამივარდა, ტკივილები დავაიგნორე და დებილივით ხტუნვა დავიწყე
- რახდებაა?- ნერვიულად შემოგლიჯა კარი ჯონგინმა
- არაფერი - მოკლედ მოვუჭერი და ლოგინიდან ჩამოვხტი, ტელეფონი ავიღე, გათიშული იყო.
ქაი შტერივით მომშტერებოდა,
ბიჭი პირველად მხედავ?
ფუშენიი, ეხლა გავიაზრე რომ მის წინ მხოლოდ პირსახოცის ამარა ვიდექი
- რას მომშტერებიხარ, გადი - უკმეხად ვუთხარი და პირსახოცი უფრო მჭიდროდ შემოვიჭირე
- რაგაყვირებდა? - ჩემი კითხვა დააიგნორა და კიდევ ერთხელ ამათვალიერა ტერფიდან თხემამდე
- მეგობარმა დამირეკა, მოტოციკლი ჩამომივიდა და გამიხარდა, ეხხლა წახვალ? - თვალები ავატრიალე და ტანსაცმელებისკენ წავედი
- მეი რამდენიმე საათის წინ მოტოთი დაიმტვერი და კიდე მაგაზე ფიქრობ? - დაიცა ეს ჩემი ბებია როდიდან გახდა?
- კი
- მოტოციკლზე არდაჯდები!
- ოთახიდან გახვალ!
- ჩემი ოთახია, ასე რომ როცა მომინდება მაშინ გავალ - ამაყად გაიგჯიმა
დებილი
კარადა გავაღე, სასიამოვნო სურნელით ამევსო სხეული, ქაის დაჟინებული მზერა დავაიგნორე და მისი ტანსაცმელის გვერდით დაწყობილი ერთი წყვილი კეტები, შორტი და ტოპი გადმოვიღე.
- ეხლა მაინც გადი, უნდა გამოვიცვალო
- ნწ - თქვა ისევ ღიმილით და კარადას მიეყრდნო
ამის ნერვები არმქონდა, აბაზანში შევედი, კარი ჩავკეტე და ჩაცმა დავიწყე.
ტანსაცმელი ზუსტად მომერგო, ალბათ ჩანგბინმა იყიდა. თმა გავიშრე და ოთახიდან გავედი. სახლი ორსართულიანი იყო, ქვედა სართულიდან ხმები ამოდიოდა , ამიტომ მეც ქვემოთ ჩავედი.
კიბეები ჩავიარე და მისაღებს მივუახლოვდი, სამზარეულოდან ხმები ისმოდა
- არ ჩაგეწვას დიო, მეიმ ჯანსაღი საკვებით უნდა იკვებოს. - მესმის ბექის ხმა რაზეც ოდნავ მეღიმება
- როგორ მაინტერესებს ვინ არის ის გოგო, რომელმაც ქაის გული მოიგო და მხოლოდ 2 დღით არიყო მასთან ოთახში - მესმის უცნობი ხმა
აჰაა ანუ, ქაის 2 დღით მიჰყავს გოგონები ოთახში
- ძალიან ლამაზია - ბოხი ბარიტონით, ვხვდები რომ ეს ჩანიოლი იყო.
- არ მორჩებით ჭორაობას? - ყვინჩას ხმა მესმის, მგონი ჯობია შევიდე
ღიმილით შევდივარ სამზარეულოში და ბიჭებს ვესალმები.
დიოს წინსაფარი უკეთია და გასქურასთან დგას, ბექიონი მას გვერდით უდგას, ჩანიოლი დახლზე არის შემომჯდარი, ყვინჩა კი ერთერთ კარადას არის მიყრდნობილი
- მოდი მეი - გამიღიმა ქაიმ და ჩემსკენ წამოვიდა - ეს დიოა - დიომ საყვარელი, მრგვალი თვალებით შემომხედა და მეგობრულად გამიღიმა
- სასიამოვნოა შენი გაცნობა მეი -
უნდა მეთქვა რომ ჩემთვისაც, მაგრამ სამზარეულოში შემოსულმა სუჰომ, სეჰუმ, ჩენიმ
და შიუმ გამაწყვეტინეს
სეჰუნს და შიუმინს ხელში დიდი პარკები ეჭირათ
- ანუ ეს არიის მეი ჰო? - ღიმილით თქვა შიუმინმა და გადამეხვია, რათქმაუნდა ტკივილებმა თავი შემახსენა და უნებურად წამოვიკნავლე
- აე ბიჭო - სეჰუნმა შიუმინს ხელი მოკიდა და გვერძე "ისროლა"
- გუშინ ავარიაში მოყვა არდაგავიწყდეს - სეჰუნის სიტყვები გააგრძელა ჩენიმ , შიუმ საწყალი თვალებით ამომხედა
- ბოდიში - ღმერთოოო რა საყვარელი და ბავშვურია
ეს არის ყველაზე უფროსიი და სეჰუნიაა მაკნეე?
- არაუშავს - გავუღიმე
- როგორხარ მეი? - სუჰო სულ გადამავიწყდა, როცა ჯგუფის სწავლა დავიწყე ჩემი ყურადღება სუჰომ მიიქცია, მერწმმუნეთ რეალობაში რვა ათასჯერ სიმპატიურია!
- შედარებით უკეთ - ესეც ღიმილით დავასაჩუქრე
კარების გაღების ხმა მოგვესმა
- ალბათ დონგჰა მოვიდა - გამოთქვა ვარაუდი სუჰომ და შესამოწმებლად გავიდა
მალევე სამზარეულოში ექსოს მენეჯერმა და სუჰვარდიმ შემოაბიჯა
- მეი! მიხარია რომ კარგად ხარ - მხიარული ხმით მითხრა, მეც ზრდილობისამებრ მადლობა გადავუხადე.
- რაშვებით ბიჭებო? როგორ მოგეწონათ მომავალი რძალი?
- რძალი? - კითხვისნიშანი გამოესახა სახეზე ჩენს
- ჯერ არგითქვამთ? - გაკვირვებით შემოგვხედა დონგჰამ მე და ქაის.
- ჯერ არა.. მეიმ ახლახან გაიღვიძა ამიტომ, დრო არ გვქონდა - კეფაზე  უხერხულად მოისვა ხელი ჯონგინმა
- აჰა.. ძალიანაც კარგი, მაშინ მე გეტყვით ამ დიდებულ ამბავს - უკვე გითხარით რომ დონგჰა რომ მსახიობი ყოფილიყო ბადალი არ ეყოლებოდა?
არა ჰო?
ჰოდა ეხლა გეუბნებით.
ბიჭები გაკვირვებული მზერით ხან მე, ხან ქაის, ხან კი დონგჰას აშტერდებოდნენ
- 1 კვირაში, ქორწილში ხართ დაპატიჟებული ბიჭებო! კიმ ჯონგინს ცოლი მოყავს. - გახარებულმა შეჰყვირა დონგჰამ, რითაც კიდევ ერთხელ დაგვიმტკიცა ის რომ, ოსკარი  მას ეკუთვნის
ქაის გავხედე რომელიც, თვალებით მეხვეწებოდა რომ დავთანხმებულიყავი
აიიიიიიიიშ, პეპუუი სადხარრრ მჭირდებიი
<დაეთანხმე>
დავეთანხმო? ამ იდიოტის ცოლობას? თუნდაც რამდენიმე თვით? ესე დავსაჯო ჩემი თავი? გადავიმტერო მილიონი გოგო? მაგრამ ამით ავიმაღლებ რეპუტაციას კომპანიაში, გავხსნი კიდევ ერთ საქმეს, ჩანგბინსაც ასე თუ ისე გადავუხდი მადლობას.. ნააააჰ ჯანდაბაააა
ჯონგინი ჩემსკენ მოდის, თან მაკვირდება, ცდილობს სახეზე ამოიკითხოს რას ვაპირებ
აიიიიიიიიშ
ვუღიმი, ღმეეერთოოო ვუღიმიი, ის მიახლოვდება და მის მკლავებში ვექცევი, უხერხულად ვიღიმები და ბიჭების რეაქციას ველოდები.
გაკვრირვებული სახე, ბედნიერების გამომატყველებით ეცვლებათ.
- აუუუუუუ რამაგააარიააა - ბავშვივით ყვირის ბექი და ჩვენსკენ მოიწევს, ჯერ ქაის შემდეგ კი მე მეხუტება. ბექიონის მსგავსად იქცევა დანარჩენებიც სუჰოს და სეჰუნის გარდა
- კი მაგრამ, ესე მალე, როგორ გადაწყვიტეთ ეს ყველაფერი? - გაკვირვებით ამბობს ლიდო - თან ჩვენთვისაც არაფერი გითქვამს ქაი.
- ამმ.. ჯონგინ შეიძლება სხვა ოთახში ვილაპარაკოთ? - უხერხულად ამბობს სეჰუნი
- მეი, საყვარელო ბოდიში იმედია უზრდელობაში არ ჩამომართმევ - ამატებს ის ღიმილით
- არა რაათქმაუნდა - მეც უცებ ვპასუხობ და ქაის მკლავებიდან თავს ვითავისუფლებ რაც არ მსიამოვნებს...
Kai's POV
სეჰუნმა თავის ოთახში ამიყვანა.
- შენ ბიჭო შიგ ჰოარაგაქ? - გაბრაზებული მეუბნება.. უკაცრავად მიყვირის,
მეგონა მეი მოეწონებოდა..
- მეი არმოგეწონა? - წყნარი ტონით ვეუბნები და მის რეაქციას ვაკვირდები
- ეს გამაგიჟებს! როგორ არ მომეწონა, ძალიან საყვარელია, შენი ცოლის მოყვანის წინააღმდეგიც რათქმაუნდა არვარ, ან მე ვინ მეკითხება მაგრამ, იმაზე რას იტყვი, ლოს ანჯელესში ხან ერთ გოგოსთან რომ გეძინა და ხან მეორესთან? მეიმ იცის ეეს? თუ ღალატში უნდა აცხოვრო ეს გოგო? - აი თურმე რაშია საქმე, სეჰუნის ამ სიტყვებზე გამეღიმა..
- დაწყნარდი, მე მეი მიყვარს, და
სხვა უკვე აღარ არსებობს - ეს სიტყვები ძალიან უცნაურად ჟღერდა..
Mei's POV
სეჰუნი და ქაი ოთახში ავიდნენ..
- დღე უკვე დათქმული გვაქვს, მეის ოჯახის წევრები უკვე სამზადისში არიან - უკაცრავად?! ყავა გადამცდა და დონგჰას გაკვირვებით შევხედე.
- მათ როდის გავიცნობბთ? - თქვა შიუმინმა და მენეჯერს ინტერესით შეხედა
- არვიცი, ალბათ უახლოეს მომავალში - რა კონკრეტული პასუხია
- მეი და ან ძმა გყაავს? - შემეკითხა ჩემს პირდაპირ მჯდომი ჩენი
ეხლა რავთქვა?
- კი, მეის ერთი უფროსი ძმა ყავს.
ნაძალადევად გავიღიმე
აიიიშ უხერხულად ვარ.
- ქორწილის შემდეგ ქაი ცალკე სახლში უნდა გადავიდეს? - ამჯერად სუჰომ დასვა კითხვა
- კი - მოკლედ უპასუხა დონგჰამ
ამასობაში ქაი და სეჰუნიც გამოჩნდნენ, ქაიმ დამინახა თუ არა გამიღიმა, ჰო ესეც კარგი მსახიობია, ჩემს გვერდით დაჯდა, ხელი გადამხვია და ლოყაზე მაკოცა, ის ადგილი ამეწვა სადაც ის შემეხო, ჯანდააააბაააა შემრცხვაა, ბიჭებს ავხედე რომლებიც ღიმილით გვიყურებდნენ.
**********