DENEYLER : Diriliş

5. bölüm

5 veya 6 adım ötede bana doğru koşturan askerle belkide  biraz daha uzun bir zaman isteyen bir şeydi. Ama imkansız değil ....

Etrafımı saran parazit sürüsü
İle endişeye kapıldım. Grup halinde saldırmaya başladılar. Birkaç dakika sonra nefes nefese kalmıştım kaşım patlamış bacaklarımda zorluklar olmuştu ve bayılma noktasına gelmiştim. Bende sonunda dayanamayıp soğuk mermere kendimi bıraktım gözlerimi kapattım....

⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️
Gözlerimi mavi suyla dolu bir tüpte açmıştım. Ağzında oksijen maskesi vardı. Gözlerim yanıyordu. Kurtulmaya çalışınca canım çok acımıştı. Sırtım. Sırtımda çok fazla sızı vardı. Alarm sesini duydum su yavaş yavaş boşalmıştı.  simülasyon tamamladı diye 2 kere tekrarlandığını işittim. su boşaldığında etrafıma bakma şansını buldum. Burayı hiç görmemiştim.. koca bir alanda ortada ben ve etrafımda insanlar. Simülasyon muydu yani bunlar ama çok gerçekti. Sol gözümden bir damla yaş aktı.  Buradan kurtulamamıştık. Buradan hiç çıkamamıştık ki. Acıtmıştı gerçek  daha ne kadar çekilebilir ki bu çile daha ne kadar canımızı yaka bilirlerdi. Gözlerimi kapattım. Tanrıya yalvardım. Tüpün kapağı açıldı ellerim çözüldü ve sırtımda olan hortum büyüklüğündeki  kablolar canını acıtan acıta vücudumu terk etti. Hızlıca yanıma gelen yaratıktan yozma insanlar beni tüpten çıkartıp tekerlekli sandalyeye oturtturlar. Tekrar o iğrenç ses yankılandı salonda simülasyon tamamladı simülasyon tamamladı. Kafamı kaldırıp karşı tarafa baktım bana ne işlem uyguladığı ise aynısı onda uygulandı. Yozmalara karşı çıkmaya çalışıyor zehirli dişlerini kullanarak kurtulmaya çalışıyordu. Azmine hayran kaldım doğrusu bu yüzümde silik bir gülümseme oldu. 

biz buraya getirilmiş kölelerdik fakat artık iradem vardı. bu bana biraz olsun umut aşılıyordu. etrafıma baktım. herkesin elinde dosya vardı sürekli bir telaş içindelerdi. peki ya gördüğüm o hayal cidden hayal miydi. ilk defa öyle olmasını istedim .

sıra sıra uzun florasan lambalar gözlerimi kamaştırdı. bazı sesler duymaya başladım acı çeken çığlıklar,  yalvaranlar ,bağıranlar,çığlık atanlar. 

yeter artık ben bunları duymak istemiyorum. ben kahkaha duymak istiyordum. ben hayat istiyorum, ben...  ben artık burada kalmak bu işkenceleri çekmek istemiyorum.

 1 saniye daha öldü bu yerde saniye dakikanın dakika saatlerin saatler günlerin katili oldu. kimsede onlarla savaşmadı. amaçsız geldi imkansız geldi. bizim içinde öyle değil mi? amaçsız ve birazda imkansız. bu sefer beni farklı bir odaya aldılar beni yatağa bağlayıp odayı terk ettiler. ben buradan kurtulacağım..  şerefim namusum üzerine yemin ederim ki burada bana eziyet eden kim varsa teker teker canlarını alacağım. madem  bir ölüm meleği yarattılar. ölümün tadına bakmalılar.

biraz sonra bir adam geldi elinde değişik bir cisim vardı.onu bir tüpün içine dikkatlice koydu. bana dönüp o iğrenç gülümsemesini gösterdi. otuzlu yaşların başında olmalıydı.uzun boylu kolları kıllıydı parmakları kemikliydi çıkık bir burnu sakalsız bir yüzü vardı. "nasılsın meleğim" midem bulandı. yüzümü buruşturup kafamı çevirdim.ayağa kalktığını oturduğu sandalyenin gıcırtısından anladım başımı kendine doğru  çevirdi. karşı koymadım biraz önce elinde tuhaf olan  cismi yakından gördüm.çok küçük bir parçaydı tam olarak ne olduğu anlaşılmıyordu. enjektöre ilave etmişti.  hareket etmeye çalıştığımda kemerler hareketlerimi kısıtlıyor bana daha fazla zorluk çıkartıyordu. başımı aşağıya bileğimi görebileceğim şekilde eğdim. iğneyi beyaz tenimden  dolayı rahatlıkla görünen yeşil damarımın olduğu yere  sapladı. iğnenin içindeki sıvı giderek  azalıyor enjektörün içindeki cisim giderek  kanıma karışmayı amaçlıyordu...  başaramadım. yine ve yine başaramadım ve iğnenin içindeki cisim saniyeler içerisinde kanıma karışmıştı. enjektörün içindeki sıvıyla beraber.. duruldum. ne olacağını görmek istiyordum.  hiçbir değişiklik  yoktu.