**ATEŞ VE SU**

Gerçekler

Eve geldiğimizde saat çok geç olmuştu .Biz bide güyya okula gidecektik .Ablam yarın geliyordu ve ben daha hiç bir şey hazırlamamıştım.Yarın ilk işim beğendiğim güzel bir kafeye gidip organizasyon yapmaktı.Ama şuan en çok ihtiyacım olan şeyi yapmaya ,yani uyumaya gidiyordum .Kızlar salona kurulurken ben yanaklarına öpücük kondurup uyumak üzere odama çıktım.

Her zaman olduğu gibi uykum vardı ama bir türkü uyuyamıyordum.Uyumamamı kolaylaştıracak en güzel şeyi yaparak elime en sevdiğim kitabımı aldım.Adı MAİ VE SİYAH dı .Çok başarılı bir yazarın edebiyat kitabıydı.Genelde bu tür kitaplar okumazdım ama en sevdiğim renkler olunca dikkatimi çekmeyi başarmıştı .

Yaklaşık 50 sayfa okuduktan sonra gözlerim kapanmaya başlamıştı.Uykumun geldiğini anlayınca baykuşlu ayracımı alarak kaldığım yere koydum .Yatağımın yan tarafında duran komidinin üstüne koyacakken içinden eski bir kağıt düştü.Yere eğilerek kağıdı aldım.Ama böyle bir şey nasıl olabilir ki.Kağıtta Arasla ,8.sınıftaki,yazıştıklarımız yazıyordu.

3 sene önce ,Arasla yazışmaları

Ders Ekrem hocananındı ve adam resmen önünü bile görmüyordu ve bizi hiç tınlamıyordu.Arkamda oturan Arasa baktığımda sıkılmış bir şekilde sıraya yan yatmış ,her zaman yaptığı gibi kalem çeviriyordu.Bu yetenekte nerden geliyorsa .Kimin sevgilisi tabi .Aras a uzun uzun bakınca Aras kafasını kaldırarak 'daldın' dercesine kafasını sallayarak göz kırptı .Bende aynı onun gibi 'yok bir şey' dercesine kafamı olumsuz anlamda salladım .Çantamdan uzun süredir okumak istediğim kitabı aldım.Kitabın ismi beni çok etkilemişti
'MAİ VE SİYAH' en sevdim renklerdi.Çantamdan çıkarınca Aras kitabı elimden aldı ve incelemeye başladı.Onunda sevdiği renker olduğunu biliyordum .Çok sevmesede kitap okumayı bence ismi onada güzel gelmişti.Çantasından bir defter çıkardı ve bir parçasını kopardı .Ne yapacağını anlamayarak onu izliyordum.Bir şeyler yazdığı kağıdı bana verince kötü olmasına rağmen okuyabildiğim yazısını okumaya başladım.

Yazan:Aras

En sevdiğimiz renkler.

Yazan :Sudem

Evet.Hatırlıyor musun neden bu renkler olduğunu?

Çok anlamlı bir nedeni vardı bu renklerin.Arasla konuşurken bulmuştuk.Hatırlamassa gerçekten canını okurdum.

Yazan :Aras

Mai ,yani mavi haytımızdaki iyliklerin rengi ,siyah ise git gide kötülüğünde boğulduğumuz gerçekler.

Bu kadar iyi hatırlaması herçekten beni çok mutlu eyitmişti. Bazen çok odun, hatta kütük falan olabilirdi ama bağzen tek bir bakışıyla beni sevdiğini hissettiren biriydi.Arkamı dönerek kocaman gülümsememi gönderdim .İnşallah lise bizi ayırmazdı.

Şimdi

Bu nasıl olabilirki çünkü kağıt en son ondaydı .Hatıra kalsın diye almıştı.Şimdi ise burda .Hemen kalkıp Arasla ilgili her şeyi sakladığım kutumu aldım ve her şeyi yatağa döktüm.Her şey burdaydı ama o ...o nasıl gelmiş olabilirki buraya hemde benim odamdaki bu olayların yaşandığı kitabın arasına .Şuan o kadar yorgun ve uykusuzdum ki bide yarın okul vardı. Her şeyi kutuya topladım ve yerine koydum .Bunları daha geniş bir zamnda inceleyecektim.Yatağıma girdim ve kafamı yastığa koyar koymaz uyumayı düşünüyordum ve öyle de oldu.

~

Sabah güzel pişi kokusuyla uyandım .Evi sarmıştı bile kokusu. Karnım o kadar açtıki,gerçi şarşırdığım bir olay da değil.
Kalkıp hemen üstümü giyinip ,yapmasını sevmediğim ama yapmak zorunda olduğum banyodaki işlerimi hallettim.
Diş fırçala ,yüzünü jelle yıka ,kırem sür ....

Koşarak mutfağa baskın yaptım. Şimdi bunlar bitirir bensiz. "Oooo kızlar neye borçluyuz bu güzel kahval-"cümlemi bitirmeden Aras ı pişi kızartırken görünce
çok şaşırdım . Bizim Aras a bak sen.
"Ooo annesinin kuzusu yemekte yaparmış " dedim saçını karıştırarak.
Elimi sertçe tuttu "Fazla alışmasan iyi olur çünkü ilk ve son kez yapışım"dedi .
Elimi ondan kurtarmaya çalışırken
"he canım he  "dedim. Bu neydi şimdi. Kedicik aslana döndü yine.

Kızlar kalktığında Aras çayları dolduruyordu ve bir de tabiki kavge ediyorduk.

Kızlar mutfa girer girmez kaş göz işareti yaptılar birbirlerinr ve tahmin ettiğim o şeyi yaptılar.
"Seviyorsun sende hala saklama gözlerin ele ve- "şarkıya devam ederken masadaki çay kaşığını aldığım gibi onlara attım.
Tabiki atamamıştım. Hatta dalga konusu bile olabilirdim ki Aras ın sesini duydum.
" Oha ya. Kazma mısın sen" dedi ve masadan bir diğer kaşığı alarak onlara attı. Selen nın kafasına  gelmişti.
Ve tabi yine Selen in gelişmiş küfürleri bizi bekliyordu.
"Hırdavatçı sıçmığı! Napıyon lan sen? Senin ben gelmişini geçmişini pastını perfectini bipliyim Aras" dedi tabi biz söylediklerinin yarısını duyabildik çünkü gülme kırizine girmiştik.

Kahvaltımız bittiğinde kızlarla sofrayı topladık. Aras hiç bir şeye dokunmadı. Neymiş o hazırlamış bizde kaldırıcakmışız. Allahtan bir şey yaptı bu da .

"Ben çıkıyorum " dedim fularımı boynuma dolarken. Birden üçüde etrafımda bitti.
Selen "Nereye? "
Asya "Ne zaman dönersin? "
Aras "Okul var. Gidemezsin" dedi Aras beyfendi. Bunlara neyse.

Selen e dönerek "Sanane nereye gittiğimden"
Asya ya döndüm "İstediğim zaman eve girip çıkarım "
Son olarak Aras a döndüm "İzin istediğimi sanmıyorum" dedim ve hızlıca arkamı fönüp panduflarımı çıkardım.
"Hocalar sorarsa ki sorcaklarını aanmıyorum" Öldü" dersiniz."
Kapıyı arkamdan kapatarak çağırdığım taksiye bindim.

İlk önce ablamın gelişini kutlamak için kafe bakmaya gittim. Bizim eve arabayla 20 dakkalık bir kafe buldum. Resimli pasta ayarlattım. Tabi bu arada telefonum susmuyordu.

Aras 7 kez
Asya 5 kez
Selen 0 kez aramıştı

Beni en iyi anlayan Selen di. Bakışlarımızla bile anlaşabiliyorduk.

~
Eve geldiğimde saat 9 olmuştu. Okulada gitmemiştim. Kafeye baktıktan sonra dünkü kağıt için biraz araştırma yaptım. Sosyal medyadan bulmaya falan çalıştım ama sonuç yine hüsran.

Anahtarımla kapıyı açmaya çalışırken birden kapı açıldı. Kapıyı açan Aras dı.

Tam ayağımı içeri atacakken Aras kapıyı kapattı.
"Aras saçmalamayıp açar mısın? "
İçerden  Asya ve Selenin "Saçmalama Aras. Al kızı içeri" gibi sesler geliyordu.
Aras olduğunu tahmin ettiğim ses "Onu ne kadar merak ettik farkında mısınız? Sorumsuz davranmayı bıraksın" geri klanını duymadım çünkü ayaklarım bedenimi bilmediğim ıssız yerlere götürüyorlardı.

Yorgunluktan ayaklarım bedenimi taşımayacak hale gelmişti. Etrafıma baktığımda karanlıkta çok az belli olan
ağaçlarla dolu çamur  bir yer vardı. Karnımda çok acıkmıştı. Geri dönmeyi düşündüm ama bu kadar yolu geri dönmeyi göze alamıyordum. 

Kendimi daha fazla ayakta tutamayarak taşa oturdum ve gözlerim karardı. Soğuktan tir tir titriyordum.

Ve sonrası alaca karanlık...

Sizce sonra neler olucak?
Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum.