Bir kargaşa var içimde.
Bir taraf mutluluğun beyazı,
Bir taraf hüznün siyahı,
Şarkılar dolanıyor dilimde.
Bir arayış var içimde,
Ne, kim, nasıl, neden...
Ne aradığını bilmeden yapılan bir arayış,
Sonunun ne olduğu bilinmeyen bir arayış.
Cevaplar belki tanrının lütuflarında,
Gerçek sanılan rüya ya da yalanlarda.
Çabalar belki boş ama umut var,
Nefes girip çıktıkça vücuda.
Bu bir bilinmezlik, içimdeki.
Tıpkı göremediğimiz gökyüzünün devamı gibi.
Yıldızlar, uydular ve göktaşları gibi...
Bakınca nokta gibi ama dünyadan büyük belki.
Hayat, bir çocuğun gözünden bulutlarda bir evren gibi,
Bir yetişkinin ağzından sonu gelmeyen roman gibi.
Belki gözü açık gördüğümüz bir rüya,
Geleceğimiz için geçici bir bekleyiş gibi.
İçimde bin bir hayat saklı,
Keşfedemeden gitmek istemem her birini.
Keşfetmeli en güzel duyguları,
Gözlerim görmeli bütün renkleri.
Beyaz pamuk şekerinden olanı örten yağmur bulutu,
Gidecek başka şehrin gökyüzüne, güneş gelecek.
Gece olup çökecek karanlık,
Bu kez ay gösterecek yolu.
Bulabilmek için tüm cevapları,
Unutmam gerekecek bildiğim her şeyi.
Yeniden, en baştan öğrenip hayatı,
Yakalayacağım kaybolmuş her bir cevabı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYNALARIN FISILTISI
PoetryHayat zordu Kolay olsa keyfi çıkmazdı Aşk veya aile, Acı ya da hüzün... Mutluluğa koşmak o kadar imkansız değil, Bir umut yeter, bir umut... Bazen şiirler yazasım gelirdi gözlerine, Suç benim değildi ama O bakışlarındı şiir kokusuyla beni baştan çık...
