Korkulu Ev

Evdeyim.. Yalnız ve korku dolu bir evdeyim. Saat gecenin 03:00'ı. Ve dışarıdan garip sesler geliyordu. Kapının kolundan baktığımda dışarıda ruhlar ve hortlaklar gördüm. Hemen kapıyı ve camları kilitleyerek kendimi korumaya çalıştım. Perdeleri kapadım. Ve telefona sarıldım ahhh! Doğru ya elektrikler kesilmişti. Unutmuştum. Mecburen oturma odasındaki koltuğa oturdum. Bir saat geçmişti. Yani saat 04:00 dı. Tam mutfağa gidecektim ki kapı çaldı karşımda büyükannem vardı. Ama çok kötüydü çünkü belinden ve kolundan yaralanmıştı. Hemen onu koltuğa yatırdım ve su ve bir ilaç getirdim. Sonra sargıyı bulmak için banyoya gittim banyodan geri döndüğümde büyükannem koltukta yoktu. Yanıma baktığımda büyükannemin canlı ruhunu karşımdada büyükannemin asılmış bedenini gördüm. Bir çığlık kopardım. Sonra sustum çünkü boğazım ağrımaya başlamıştı artık. Geri geri banyoya gitmeye çalıştım ama baktım ki duvara doğru giriyormuşum. Çok komik değil mi derseniz hiç komik değil çünkü ölecektim yaşama imkanım %0 dı. Çünkü ruh ve beden de bana doğru geliyorlardı. Bende gözümü kapadım ve beklemeye başladım fakat gözlerimi açtığımda ruh br beden yoktu karşımda hemen telefona sarıldım çünkü elektrikler gelmişti. 911' i aramıştım. Ekipler açmıştı telefonu hemen kısaca olayı anlattım. Ekipler hemen geliyoruz dediler ama gelmediler. Bende televizyonu açtım belki korkum geçer diye. Ama maalesef sinyal yoktu. Ve her kanalda değişik şekiller vardı. Bu yüzden televizyon izlemenin iyi bir fikir olmadığını düşünerek televizyonu kapadım. Ve oturmak zorunda kaldım çünkü korkudan bir yere bile gidemedim yatağıma falan. Ama ekipler Tanrı'dan gelmişti. Hemen beni bir arabaya aldılar be her şeyi anlat dediler bende anlattım. Olayı bitirdiğimde ekiplerin ağzı açık kalmıştı. Aralarında fısıltıyla bir şeyler konuştuktan sonra bana şöyle dediler: " Hanımefendi maalesef evinizi yıkmak zorundayız. " dediler. Bende hiç taviz vermeden şöyle dedim: " Hayır o ev bana annemden yadigar annem öldü ve bana vasiyeti şuydu , o evi yıkmayacaksınız siz ölene kadar kalıcak , demişti. " dedim. Ekipler de benim çılgın olduğumu düşünüp bana iğne yaptılar niye yaptılarsa çok mantıksızlar. Ben deli değilim ama ne güzel onlar beni deli düşünsünler diye düşünürken uyutmuşlar beni. Uyandığımda....