Jakżeby bylo bez poetów,
którzy by nie pisali.
Całe towarzystwo, by było do bani.
Poeta jest, jak każdy czlowiek.
Człowiek pracujący.
Człowiek wykształcony.
Człowiek zraniony.
Do ostatnich lecz bardziej się odnoszę.
bo tam widze, swoje szpitalne nosze.
Szpitalem mym jest sztuka,
Gdzie takich zranionych sie szuka.
Lecz docenione to zostanie w przyszłości,
kiedy świat oszaleje ze złości.
Więcej będzie przestępstwa i gwałtu,
Wtedy poeci będą pisać w parku.
Słowo za słowem, inspiracja za inspiracja.
Dzięki znieczulicy społecznej, zostanę
Świetnym artysta.
______________________________________________