Kimsin sen dedim, kimsin sen amına koyduğumun aptalı. Neyin var? Seni sevmedi diye mi üzülüyorsun? Ha siktiğimin geri zekalısı. Cevap versene lan! Ağladın gene değil mi? Uyuyamadın da zaten. Gene uykusuz kaldın değil mi? Doğum gününü kutlar belki diye düşündün durdun. Arar dedin hatta. Belki. Belki de anlatacaktın sevdiğini. Ne oldu? Aramadı değil mi? Ha? Ne sandın oğlum sen? Ötekiler sevdi mi o sevsin? Ağlama karşımda adam ol biraz adam. Susma lan siktiğimin salağı. Konuş, cevap ver bana! Ya da sus, içine attıkların konuşsun. Ağlaya ağlaya içtiğin sigaralar konuşsun. Annene söylediğin yalanlar konuşsun. Hani hep iyiyim dedin ya. O yalanların konuşsun. İyi değilim anne, canım çok yanıyor anne. Bunları söyle mesela. Git sarıl ona. Ağabeyine, babana söylediğin yalanlar gelsin aklına. Özellikle ona. Penguen demiştin ya hatırla. En sevdiği şiiri ezberledin, kazıdın ya kafana. Ona şiirler yazdın. Niye? Kime lan dalyarak? Kime? Bir telefon bekledin durdun saatlerce. Hakan Altun’un şarkısı da yanına meze oldu zaten. Ama gidip içmeye paran bile yoktu. Söylesene lan piç kurusu! Yüzüme bakıp ağlayıp durma, küçük bir çocuk gibi. Orospudan farkın yok. Çaresizsin. Birine sığınmaya çalıştın hep. Hep birilerinin ağlamasını dinledin, hep ama hep sığınacağın kişilerin sana sığınmasını izledin. Birini sevdin, âşık oldun ilk kez. Onun peşinden koştun iki sene. Tam amına koyduğumun iki senesi peşinden koştun. Olmadı. Anladın. Bir sürü kadınla yattın, seviştin. Hayalindeki kadını başkalarının kasıklarında aradın. Yalandı bu. Anca kendini kandırdın. Sonra? Sonra ne oldu? O çıktı karşına. Bir Eylül akşamı yazdı. Söylesene bana, derdin olacağını bilsen dinler miydin derdini? Bana öyle bakma, dinlerdin. Öyle anlatıyordu ki, hiç tanımadığın biri. Öyle sevilmek istedin. Hiç bulamadığın o sevgiyi o verir sandın değil mi? Gecenin bir yarası aradı, kabusunu anlattı. Oturdun dinledin. Nefes sesini dinledin ha aptal seni… Niye sarhoşsun? Niye deli gibi içiyorsun hala Hakan? Bırak o kadehi artık, bırak lan amına koyduğumun geri zekalısı, yalvarırım bırak lan! Lan oğlum, doğum günün lan bugün. Kutlasana. Yok ama kendin dışında herkesi düşüneceksin. Birkaç arkadaşına söz verdin. Niye? Onların kötü günü. Aferin lan, cidden tek doğrun bu. Toparlandın dedin, bu sefer sevmek yok. Git seviş, milletin koynuna gir. Öyle yapınca seni çok seviyorlar biliyorsun. Sevecekler de. Ama sen karakterine yakıştıramıyorsun, karakterini siktiğimin salağı. Duvarlarla konuştun aferin, niye aynalara susuyorsun? Yemedi değil mi? Küfür de edemiyorsun bana. Söz vermiştin ona. Güldürme lan beni, güldürme. Sevmiyor, sevmedi seni. Gelmeyecek zaten. Niye gelsin? Sen olsan sana gelir misin ki? Daha yeni tanıştın, hayalin oldu ha? Aptal. Ne yaptın peki? Onun yanına gitmek için okulu bıraktın, oh aferin sana. O kadar kadınla yattın, onun nefes sesi kadar etkiledi mi seni? O kadar içtin, hala içiyorsun gözlerimin içine bakıp. Kendine yalan söyleme lan artık. Siktir git yüzünü yıka, kus, bir şeyler yap artık. Yapman gerek çünkü…
+Ee çünkü? Çünküsü falan kalmadı Hakan bu işin. Ben, bu sefer. Ne bileyim.
-Neyi bildin lan piç kurusu bugüne kadar? O gelmeyecek ama sen planlar yaptın, hayaller kurdun. Sömestr tatilinde yanına gidecekmiş götüme bak sen. Kim olarak gideceksin peki, hiç düşündün mü? Bir kere düşün la, bir kere düşün. Ağladın onu görme hayaliyle, hiç görmediğin birini sevdin. Ne büyük cesaret. Geçecek biliyorsun ama geçmesine izin vermiyorsun. Niye? Yazık lan sana. Yazık sana amına koyduğumun aptalı.
+Sever sandım.
-Neyini sevsin lan senin? Göt hoşafı seni. Geçen gün kavga edecektin, etseydin. Dayak yerdin, kendine gelirdin adam olurdun biraz. Yok, ne yaptın? Gözünü kapattın verdiğin söz aklına geldi. Onlarca kişiyi tamir ettin, moral verdin ha sen. Niye kendine bir bok yapamıyorsun. Yumruk mu atacaksın bana, at hadi durma! Durma amına koyduğumun puştu durma lan! Sen söyleyene ayıp olmasın diye o şarkıyı kapatmaya cesaret edemiyorsun. Senin gibi korkağı niye sevsin? Oturmuş ders çalışıyor bir de sabahın köründe. Kandırma oğlum kendini, kandırma. İstanbul’u kazanıp gitsen neye fayda? Hikâye yazdın, onu anlattın he. Aferin tekrar sana. Bravo amına koyduğumun salağı, bravo! Daha yerinde duramıyorsun, kafan dönüyor. Gözünün önünde kafasına sıkan o dayı geldi aklına ha? Hatan ne oldu biliyor musun?
+Git lan başımdan!
-Yok Hakan, sadece ben gitmem. Herkes gidecek ama ben buradayım.
+Yalvarırım git! Si*…
-Etsene küfrü, hadi siktir git de bana. Siktir git de lan! Kavga etmeyeceğim dedin, kendinle et. Şu an bana vurmak istiyorsun biliyorum. Vursana. Parmakların kan olsun biraz. Duvara vurma benim canım da çekiyor. Tam burnuma vur. Alışkınsın sen, onun kalbini kırdın diye kendine yumruk atmıştın. Hadi sözünü boz. Küfür et bana. Hadi boz sözünü yumruk at bana. Ağlamayı bırak. O gelmeyecek. Ne oldu, fotoğraflarına sarılıp ağlayacağın biri yok mu? Ne oldu, dur sende bir fotoğrafı bile yok. Sadece adı ve sesi.
+Nefesi de var lan!
-Oo onu unutmuşum özür dilerim, başkası için aldığı nefesi de vardı değil mi? Özür dilerim ekselansları. Piç kurusuna bak sen.
+Küfür etme lan bana, küfür edip durma! Yoksa.
-Yoksa? Yoksa ne? Ne yapabilirsin sen? Acizin tekisin. Git kafana bir kurşun sık.
+Umut verdi bana.
-Hadi unut o zaman. O kadar laf kalabalığı yapıyorsun ya. Yok kitapçısıymış, yok nargilesiymiş. Oğlum, kitabının arasına ayraç yapacağın bir fotoğrafı bile yok o kızın.
+Ama ben şey sandım.
-Ne sandın ha?
+Doğum günüm diye bile olsa, ne bileyim.
-Ölüm günün olsa keşke. Ben de kurtulsam.
+Git, kafamın içinden git. Zihnimi terk et, yalvarırım sana!
-Doğum günün ölüm günün olsa keşke be Hakan. Ben de kurtulurum senden.
+Halil’e sözüm var.
-En yakın arkadaşına bile hep hitap ettiğin şekilde hitap edemiyorsun ya, acıyorum lan sana. Aptal herif.
+Gülme lan bana!
-Acıyorum lan sana, acıyorum. Küfür etsem, onu bile hak etmeyeceksin. Sevme artık kimseyi.
+Onu seviyorum, sana ne lan?
-O mutludur şimdi, kitabını okuyup çay içiyordur.
+Hastaydı o, sesi kötüydü.
-Lan iki defa kanseri yendin, neyden bahsediyorsun sen? Grip o grip!
+Olsun, üşür o. Penceresinin önünde güvercinler var. Onlardan korkuyor o.
-Öf yeter be! Mızmızlanıp durma. Gidip yeni şişe almaya da paran yok zaten. Sike sike dinleyeceksin beni… Bu son konuşmam zaten sana. Anlayana sivrisinek saz, anlamayana sazı soksan az demişler. Ama sana ben girsem bile sen akıllanmazsın.
+Seveceğim lan ben onu, göreceksin. Gelecek.
-Yarak gelecek, anca bekle, zırla dur geri zekalı seni.
-Defol git…
