Kamp

KAMP - Tanıtım

Merhaba Watty okurları ! Yeni, yepyeni hikayemle karşınızdayım. Kübra Meriçten rica ettim, tanıtımı yazdı. Gerçekten ona çok teşekkür ediyorum, çünkü onun kadar mükemmel bir tanıtım yazamazdım. Seviyorum seni Kübra ! Tabiki sadece Kübra değil. Hikaye yardımcıları, Asude ve Ceren' e çok teşekkür ediyorum. Asude ve Ceren hikayenin aralarda yazılan güzel sözlerin yazarları..Onlarda ayrı mükemmeller.

Hikaye karakterlerinden bahsedersek, ünlü birileri değilde Wattpad Türkiyeden seçtiğim insanların olmasını istedim. Aklımda değişik fikirler var Kamp için.

Mükemmel bir hikayeye nedersiniz.. Çarpıcı..Senelerdir birine aşık olan bir kız. Aşık olduğu çocuk onun düşmanlarıyla vakit geçirirken onu farketmemesi. Kimi arkadaşlarının hayata küs olup kimi arkadaşlarının kötü kızlarla savaşması. Üç saf erkek. Ve ve vee Bütün derdi başa açan, büyük bir KAMP. Acaba o kız o profesör den kurtulup sevdiği çocuğa kavuşabilecek mi.. Acaba ordaki arkadaşlarını kurtarabilecek mi yoksa ölümle yüz yüzemi bırakıcak.. Herşeyin cevabı nerede..

Nefes ;

"Bir kamp düşünün.Bir kızın çaresizliğini anlatan.Bir profesör düşünün herkesi oyuncağı gibi kullanan.Bir erkek düşünün hiçbir şeyin farkında olmadan yaşayan. Bir aşk düşünün en platoniğinden.Ve şimdi düşündükleri izin hepsini hayatınıza koyun. Kapatın gözlerinizi ve hissedin. Sizde çaresizleştiniz değil mi? Evet. Bu benim hayatım. Herkes için renkli ama aslında siyah olan.Bilinmeyene doğru olan ve er yada geç bitecek olan. Belkide bitmiş olan. Araf ne demek bilir misin? Kötü ve iyinin birleştiği yer. İşte ben oyum. Arafta ki kızım ben."

"Bazı anlar vardır. Çaresiz hissettiğin ve inanmak istemediğin. Her ne olursa olsun kalbinin kırılmasını bile kaldırmadığın anlar... Oysa kalbinin çökmesine alışmış biriysen ironiler seni şaşırtır.

Bir de hislerinin yükseldiği anlar vardır. Birini görürsün, onu tanırsın, kalbin oynaşır. O nedir bilinmez ama, acıtır. Sonra her şeyi yaparsın o anı tekrar yaşamak için. Kırılırsın.

Her anında acıyı tattıran sensin kendine. Gözlerindeki buğuları silmeyen sensin. Sen kaybeden misin?

Yoksa kaybedipte vazgeçmeyen mi?

Gözlerini sil, acının tadına bak. Tek farkın budur belki de."

İşte kahramanlarımız..

Kayla: İyi biri, bir o kadar da depresif. Ailesinden nefret ediyor.. İntahara çok yatkın. Her gün usanmadan ölmeyi deniyor fakat başaramıyor.Kendini siyaha hapis etmiş, erkekleri andırıyor. İçindeki kocaman bir melek yatsada kendince o meleği öldürmüş.

Sare : Aslında iyi bir kız..Dışardan ne kadar kötü görünsede. Okulda her gün disipline gidiyor, ama okuldan bir türlü atılmıyor. Ona bulaştın mı hayatta kurtulamazsın. Okulda herkes ondan korkar. Bencede korkmalılar..

Nefes: Nefes.. Senelerdir birine aşık. Ama o.. O nemi yapıyor ? Nefesin düşmanlarıyla takılıyor. Hatta biriyle sevgili. Ve derinin onu sevdiğinden haberi dahi yok. Bu Nefesin canını çok yakıyor. Bir kampa gitmek istiyor, o çocuktan sonraki tek hayali bu.. Bir kamp kurmak. Dışarıdan ne kadar da sessiz görünsede, o patlayan bir volkan ve kimsenin olmadığı kadar güçlü..

Doğa: Tam olarak melek gibi diyebiliriz. Çok duygusal, ama sinirlenirse kimse olucaklardan sorumlu değil.. Hayat onun için çok saçma. Aşkta aynı şekilde. Hayat onun için arkadaşları ve tek günlük sevgilileri.. Kimse böyle olmak istemez. Ama küçükken yaşadıkları onu böyle olmaya maruz bırakıyor, yapıcak bir şey yok ne yazıkki.

Çınar: Şu herşeye karışan kızdan bahsediyorum evet evet, çınar. Tatlı sert. Gündüzleri etrafındaki insanlarla ne kadar eğlenirse eğlensin, geceleri oturup ağlamasına çözüm değil. Sevdiği çocuk mu ? O başkasının kollarında.

Yaren: Kötülükten mutlu olan bir kız yaren. Favorisi yalan söylemek. Yalanlarla geçiriyor günleri. Yalanlarla avutuyor insanları. Sadece insanları değil, kendisinide avutuyor büyük yalanlarıyla. İyilik düşündüğünde herşey geç olucak ama haberi yok. Yazık, çok yazık..

Ezmira : Aslında çok iyi bir kızdı o.. Ona çok kötü şartlarda davranılana kadar. Kendisine yemin etti o günden sonra kimseye iyi davranmak yoktu artık onun kitabında. Çevresindeki kötü insanlarla diğerlerine kötülük yapmakla yaşıyordu artık..O artık kötülüğe bürünmüştü..

Alara: O kötünün sözlük anlamıyla eşti. Kötülük dense oradan illa helin çıkardı. Sevmediği insanları gıcık etmek günlük normal bir işti onun için. En sevmediği kızda Nefesti.. Nefesin sevdiği çocuğun gözlerini yalanla bürüdü ve derinin onu sevdiğini ondan sakladı, ama bilmiyordu ki elbet birgün öğrenicekti..

Miray : Hayat onun için samanyolu gibiydi.. Bomboş. En son sen kimsin diye bağırıldığında değişmişti.. İyilik yapmaktansa kötülük yapmak onun için daha cazip gelmişti. İnsanları ağlatmak onun mutluluk sebebiydi. Sevdiği çocuğun en yakın arkadaşının sevgilisi olduğunu öğrendiği an işte böyle kötülüğe bürünmüştü Miray..

Helin : O fiziğiyle herkezin gözünü boyuyordu. Etrafındaki herkezin arkasından iş çevirip yüzlerine canım diyordu. Kötülükten zevk alıyordu. Ama bilmiyordu ki en büyük iş onun arkasından çeviriliyordu.

Kuzey : Kötüydü ama iyi rolünü oynuyordu. Millete laf yetiştirip duruyordu. Bazen gece yattığında ne yapıyorum ben desede halen kötülük yapmaya devam ediyordu. Herşeyi o bildiğini sansada aslında en büyük şeyi bilmiyordu.

Deniz : Erkeklerden daha çok kızlarla takılıyordu. Çok saftı. Kızlar ona başka amaçlardan dolayı yaklaşıyordu ama deniz.. Deniz onların her zaman yanında olduğunu sanıp herşeyini onlara anlatıyordu. Lehine işliyordu zaman.

Saycan: Saf denilse Saycan birinciydi. Çıktığı kızın ne kadar kötü olduğunun farkında değildi. Tek farkında olmadığı çıktığı kızın kötülüğü değildi tabiki. Selam verip geçtiği kızın hayallerini süslüyordu bir andan da.