Nie taka anatomia straszna

TIA (transient ischemic attack)

Mózg człowieka potrzebuje stałej dostawy tlenu i glukozy do prawidłowego funkcjonowania. Jest on bardzo delikatnym organem i każde zaburzenie w dostawie krwi już w przeciągu kilku minut powoduje jego reakcję w postaci licznych, niepokojących objawów neurologicznych.

Występowanie objawów neurologicznych spowodowanych zaburzonym dopływem krwi do mózgu, które ustępują samoistnie w przeciągu 24 godzin określa się jako przemijający atak niedokrwienny (z ang. transient ischemic attack - TIA). Jeżeli objawy nie ustępują w ciągu 24 godzin, lub nie znikają całkowicie u chorego rozpoznaje się udar mózgu (który powoduje trwałą utratę komórek nerwowych).

   Przyczyn przemijających ataków niedokrwiennych jest wiele.

Należą do nich między innymi:

zakrzepy w obrębie tętnic doprowadzających krew do ośrodkowego układu nerwowego (szyjnych, krążenia kręgowo-podstawnego lub naczyń wewnątrzczaszkowych), miażdżyca powodująca zwężenia tętnic doprowadzających krew do mózgu (na szyi ale także wewnątrzczaszkowych), zaburzenia rytmu serca (na przykład migotanie przedsionków, które może prowadzić to tworzenia skrzeplin w sercu, przedostających się następnie do tętnic obwodowych), chwilowy spadek ciśnienia tętniczego,zbyt duża liczba płytek krwi (w chorobie określanej jako nadpłytkowość) lub krwinek czerwonych (w chorobie określanej jako czerwienica prawdziwa), choroby tętnic szyjnych, kręgowych i wewnątrzczaszkowych.

Jak się objawia przemijający atak niedokrwienny?

Najczęściej zaburzenia ukrwienia występują w obszarach mózgu zaopatrywanych przez przednią części koła tętniczego mózgu, a więc manifestują się zaburzeniami mowy o charakterze afazji (niemożność wypowiadania słów, trudności z ich doborem, przekręcanie słów i/lub brak możliwości zrozumienia mowy), niewyraźnej, „bełkotliwej mowy”, niedowładem i zaburzeniami czucia. Ponieważ półkula mózgu odpowiada za połowę ciała po przeciwnej stronie, objawy będą typowo zlokalizowane po jednej, przeciwnej stronie niż zajęta półkula (np. uszkodzenie prawej półkuli spowoduje wystąpienie osłabienia mięśni twarzy i kończyn po stronie lewej). Objawy mogą też wystąpić pod postacią przemijającego zaniewidzenia na jedno oko.

Jakie są metody leczenia przemijającego ataku niedokrwiennego?

. U chorych z zaburzeniami rytmu serca – np. migotaniem przedsionków - włączenie tzw. antykoagulantów (potocznie zwanych lekami rozrzedzającymi krew) które zapobiegają tworzeniu się skrzeplin. U pacjentów z dużym zwężeniem tętnic szyjnych przeprowadzona zostanie prawdopodobnie operacja wycięcia blaszek miażdżycowych z tętnic szyjnych – tzw. endarterektomia. Chorzy, którzy nie zostali poddani operacji tętnic, powinni przyjmować statyny (leki obniżające poziom cholesterolu i stabilizujące blaszki miażdżycowe, czyli zapobiegające ich odrywaniu się od ścian naczynia, co może być przyczyną zatorów). Chorzy, którzy nie otrzymują doustnych antykoagulantów powinny przyjmować leki blokujące płytki krwi. Najczęściej stosowany jest kwas acetylosalicylowy, powszechnie określany jako aspiryna. Po przebyciu TIA lub udaru niedokrwiennego mózgu kwas acetylosalicylowy powinno się przyjmować do końca życia.

Koniec na dzisiaj, bo was zanudzę.
Bye!
Alexia