Chapter 34
Give up?
Pagkarating nila sa bahay, pinagbuksan sila ng pinto ng maid...
(may sakit ung maid)
Maid: (coughing) Ay, sir Ian, pasok po...
Ian: (carrying Shin) Thanks manang...C Tita Russ po?
Maid: Umalis po eh, di daw po sila dito matutulog. (coughing) Basang basa po kayo ah?
Ian: Oo nga eh, nabasa kasi kami ng ulan...
Maid: Akin na po si Shin...
Ian: Ay, ako na po, may sakit din po kayo eh..Baka di nio po kaya...
Maid: Salamat po sir ah?
Ian: Wala po un, pahinga na po kayo...
Maid: kayo na po bahala kay Shin ah?
Ian: opo, ako na po bahala sa kanya...
Maid: Salamat po ulit... Sir magpalit po kayo ng damit, basang basa kayo eh..
Ian: Cge po, okay lang...
Maid: Cge po, kayo po bahala, mahirap magkasakit. Wag nio po ako gayahin...
Ian: (smiled) Thank you po... Cge po manang, pahinga na po kayo.
Maid: O cge po...
Magpahinga na ung maid at dinala naman ni Ian si Shin sa kwarto nito...
Sa Room ni Shin:
Hiniga ni Ian si Shin sa kama...
Ian was staring at Shin and run her fingers through her hair...
Ian: Shin, is this the end? Bakit kaya mangyari sa atin ito? But Shin... I love you very much...
Tinawagan ni Ian si Tita Russ...
Sa phone:
Ian: Tita?
Mama Russ: Oh, Ian?
Ian: Tita, nandito po ako ngayon sa inyo. Hinatid ko po kasi Shin. Nalasing po kasi eh...
Mama Russ: Yang batang yan talaga oh?! Kamusta na siya?
Ian: Natutulog na po eh.. Kaso basang basa po eh...
Mama Russ: Ay, pano yan? Wala ako jan ngayon? Si manang?
Ian: May sakit po eh, pinagpahinga ko na po...
Mama Russ: Ay ganun ba? Ahm... Anak, ikaw muna bahala kay Shin ah? Pasensya na...
Ian: Wala po un tita, actually un po ang reason ng pagtawag ko, kung pwede po ba ako muna magalaga kay Shin.. kasi po may sakit c manang eh... Baka po kasi magkasakit si Shin...
Mama Russ: Syempre naman iho.. Salamat ah?
Ian: Okay lang po tita, thank you din po.. Cge po, ingat!
Mama Russ: Bye..
__End of Conversation___
Pinunasan ni Ian si Shin then changed her clothes...
After that tinitiigan lang ni Ian si Shin...
Ian:Bhie, ganyan na ba katindi ang nagawa ko sa'yo? Ganyan na ba kita nahihirapan? (touched her face) Bhie, I never wanted to hurt you. Shin, I miss u so much! I love you, pero kung nasasaktan lang kita, siguro, I have to let you go..(Tears started to fall) If that's the only way para gumaang gaang naman ang loob mo... kahit masakit, mahirap, kakayanin ko...Tatanggapin ko... Coz I Can't bear seeing you like that. Pero baby, sana malaman mo na mahal na mahal kita at ginawa ko lang un para sana sa atin...sa magiging family natin, because I want to give you the best life! (sighs) I love you Bhie...(touched her lips) and I will always do. (Gave her a smack)
After that Ian left...
Tha next morning...
Shin: Oh my! Shin! What have you done?!(she remembered th kiss) Ow! Sana hindi niya binigyan ng meaning un!!!! Argh! Kasi naman Shin eh!!!! Wala un okay! Erae! Erase! Erase! It meant nothing, okay?
That same day, Ian tried to call her many times but she refused her calls...
Ian: Bhie, answer ur phone pls...
Shin: (looked at her phone) No... Wala naman akong sasabihin sayo eh... napapagod na ako masaktan.
Ian: (nung ayaw sagutin ni Shin ung phone) Sorry sa pangungulit ko..=(
Siguro dapat nga na umiwas muna ako.
___________________________________________________________
To Be Continued...
__________________________________________________________
Comments please...
___________________________________________________________
Thanks sa lahat ng mga nagcocomment...
___________________________________________________________
