It started with a Dare

Sweet Thursday

Napasarap ang tulog ko kagabi kaya tinanghali na ako ng gising.

Yung usual 30 minutes na ligo ko, na achieved ko ng 10 minutes lang.

Hindi na din ako nag ayos basta nakapag bihis lang.

Saka ako bumaba at deresto sa kitchen.

Naachieved ko din ang pagkain ng breakfast ng very very fast.

Napagalitan tuloy ako ni Kuya. Bakit daw ako nagmamadali...

Me: Kuya kasi malalate na po ako. (Habang puno pa ang bibig)

Kuya: Oo sana naintindihan kita. Pag ikaw talaga na bulunan babatukan talaga kita.

Tinapos ko na ang pagkain para makaalis na. Saka naman nagsabi si Kuya na ihahatid na niya daw ako sa school.

At dahil late na nga ako hindi na din ako nag inarte.

Pagdating na pagdating namin sa gate ng school. Run for my life naman ang peg ko.

Lagot talaga ako sa adviser namin kapag na late ako. Ayaw na ayaw ko pa namang naglilinis ng CR. At yun ang punishment sa mga late comers. No! No! No!

Kaya nag ala flash na ako para makarating agad sa room namin.

Just imagine how I look.
Yung bagsak at maayos kong buhok na wala sa ayos. Parang hindi nakikilala ang suklay. Wala din kahit pulbo. Tapos pawis na pawis na din ako.

Buti nalang talaga at hindi ako nalate. Worth the pawis..

Speaking of pawis kelang kong magpunas kadiri.

Kaso kanina ko pa hinahanap ang panyo ko. Oh my gosh!!! Ngayon ko pa ata naiwan. Hayyy Nays

Bigla namang may nag punas ng mukha gamit ang panyo nia.

Gosh yung chinky eyes ko biglang nanlaki.

Toni: oh, wag kang mag alala malinis to. Hindi ko pa to nagagamit.

Me:ahhhh wala naman akong sinasabi.

Toni: wala ka ngang sinasabi pero yung mata mo naman, lakas makapandilat... Ahahaha kaso anliit padin

Me: masaya ka na nian?

Toni: Oo naman. Ang trying hard mo kasi kapag pinadidilatan mo ako. You're so cute.

Me: I know. (*roll's eyes)

Toni: pero sa ayos mo ngayon para kang baliw na gala. Magsuklay ka.

Sinunod ko nalang din sya mahirap na.

Toni: late ka nagising? Hulaan ko nagpuyat ka na naman kakabasa noh? Naku naku talaga tigilan mo na yan-