My Runaway Bride

MRB 6

                     Groom's Side

Geez! My guilt is killing me.

Why am I even feeling like I did something bad?

Why am I feeling guilty because of what happened to that crazy girl earlier?

It's all her fault, isn't it?

Siya itong ang lakas ng loob na hamunin ako para sa isang challenge pero siya pa itong may ganang magwalk-out matapos niyang hindi magawa ang pinapagawa ko.

'Cause you let her fall down the ground! Sasalo-saluhin mo tapos hahayaan mo rin naman palang bumagsak. Masakit kaya 'yon! Tapos napahiya pa siya sa mga tauhan mo," my conscience mocked me. "You should say sorry to her."

"No, I won't," matigas na sagot ko sa konsensya ko.

Itinigil ko sandali ang paglalagay ng mga mangga sa basket at saglit na nag-isip.

"Bakit naman ako ang magsosorry eh kasalanan niya iyon? Kung hindi siya naggagalaw doon sa mahabang upuan eh di hindi sana siya maa-out of balance at mahuhulog tapos wala dapat akong sasaluhin and then hindi sana mangyayaring mabibitawan ko siya so it's all her fault in the first place."

Tama naman ako di ba?

"Senyorito, okay lang ba kayo?"

Kunot-noong nilingon ko si Mang Gusting na siyang nagsalita. Nakatayo na pala siya sa may gilid ko hawak ang dalawang guyabano sa magkabilang kamay nito.

"Okay lang po ako Manong," sagot ko saka nagpatuloy na muli ako sa ginagawa.

Why is he thinking I'm not?

"Akala ko kasi hindi kasi napansin kong kinakausap mo 'yong sarili mo. May problema ka ba senyorito?" may pag-aalalang tanong pa ni Manong

"Tungkol ba kay Maxine?"

Muli akong napalingon kay Manong when I heard him said that. Napansin kong nandyan na naman iyong klase ng ngiti niya kanina. It was like he was teasing me or something.

"Hindi ho Manong. Bakit ko naman poproblemahin ang babaeng iyon?" agad na depensa ko sa sarili

To my surprise, lalong lumaki ang ngiti ni Manong.

"Kung ako ang tatanungin mo senyorito, kailangan mo ngang humingi ng sorry dahil sa nangyari kanina. Alam kong hindi mo talaga sinasadyang ibagsak siya pero mas okay pa rin kung hihingi ka ng paumanhin sa kanya."

Di makapaniwalang napatitig na lang ako kay Mang Gusting.

So he knew what I was thinking?

Siguro narinig niya lang 'yong pagkausap ko sa sarili ko kanina.

"Alam mo senyorito, yung gusto ng mga babae eh yung sinusuyo sila kapag may tampuhan sila ng boypren o asawa nila kahit pa nga minsan sila itong may kasalanan."

I eyed Manong like he said something weird. (Which he really did!)

"Manong Gusting, hindi ko ho girlfriend ang babaeng iyon. She's just my maid."

He didn't respond. Instead all I saw was his teasing smile again before he went back to work.

Napailing na lang ako sa inakto ni Manong.

That old man, what was he thinking?

Napailing-iling na ipinagpatuloy ko na lang ang paglalagay ng mga mangga sa kaing.

Marami-rami na rin pala ang mga prutas na naani namin at mamaya'y ako na mismo ang magdedeliver nito sa mga buyers ko sa bayan.

Maybe I should let that crazy girl accompany me. Not because I wanted to but because I need someone to do the shopping of my groceries. Paubos na kasi yung mga stocks ko ng pagkain sa ref. Bukod kasi sa hindi ko kinahiligan ang paggo-grocery eh wala namang ibang gagawa noon dahil si Manang eh hindi pa rin makakapasok sa trabaho kasi may trangkaso pa siya. So that left that crazy girl with no choice but to do the shopping.