Djemt E Varrezave

25

Isha kaq i vetmuar aty shtrire ne dhomen time dhe me ne fund vendosa te merrja ilac gjumi.
Nuk funksiononte asgje tjeter.
I kisha hedhur carcaf pasqyrave qe kisha ne banje kurse ate ne ane te dollapit e kisha thyer dje.

Ne ate sekond sesi me erdhi dhe menjeher u cova me vrull dhe hyra ne banjo. Vura koken ne WC dhe futa dy gishtat e dores se djathte ne fyt. Pas 3 heresh, volla.
Doja te  nxirrja gjithe ilacet qe piva. Sepse sa her flija shihja vetem Reksin ose Lexin.
Ata te dy me bene keshtu.
Ajo nate qe perdhunuam Lexin dhe dita e vdekjes se mikut tim me te mire.

Rrija vetem dhe mendoja "si mund te nxjerr gjithe kete gje qe kam brenda?" . E kam fjalen pervec pjeses kur villja sepse nxirrja cdo gje qe mbaja brenda dhe cdo dite dobesohesha akoma dhe me shume. Cfare katastrofe e vertet isha bere nuk do ju besohet.

----------

-"biri mamit? Eshte ora 10  e mengjesit bir si ke fjetur ne banjo? Cohu shpirt se te kam bere mengjes. - me vinte zeri i embel por njekohesisht i shqetesuar i mamit qe po me kapte krahet e mi sa nje gisht te dobet dhe qe me coi ne kemb.

-"oh bir shiko si je bere. Dukesh anoreksik keshtu. Hajde te te ushqej une."

Sinqerisht, nuk kisha fuqi as te mbaja lugen.
I lutesha Zotit qe te kisha ndonje semundje shum serioze, te pakten do vdisja pa e vrare veten.
Te vrisja veten do i vriste prinderit e mi. Isha djali i vetem i tyre dhe ata kishin per mua me shume enderra sesa une per veten time.

Mami me uli ne krevatin tim dhe me erdhi me nje tabaka para.

Kishte gatuar nje omelet me perime brenda dhe sigurisht nje gote me leng portokalli ashtu si ter keto 19 vite qe kemi kaluar mengjesin.

Mamk u be gati te me jepte lugen e par dhe dhe une qe i mora nga dora dhe po e haja omeleten shum shpejt. Po haja sikur te kem vuajtur per ushqim. Po haja si i cmendur.

-"Archer avash, do mbytesh. Pi pak leng!" - me nje fryme mbarova dhe lengun e portokallit qe mami siduket kishte harruar ti hidhte qumesht. Nuk i thash gje gjithsesi. Nga shqetesimi qe i kam dhene ka harruar.

-"me telefonoi mesuesja jote. Ke gati 1 muaj qe mora leje per ty. Do kesh probleme me mesimet Arch, si do ja besh?"

E kisha harruar fare se ekzistonte ajo shkolle Kisha hequr dore fare. Si mund te shkoje ne ate vend ku cdo milimeter ne ate ndertese me kujton momentet me te rendesishme te jetes time?

-"Ma sinqerisht nuk mundem. Nuk e bej dot. Ndihem shum keq. Ti e sheh sa po vuaj"

"Archer dua te bisedoj me ty per shume gjera. Ka ndodhur nje vdekje qe per ty e kuptoj sa e dhimbshme eshte por prandaj duhet te behesh i forte. Ke nje jet te gjate para dhe duke hequr dore nga kaq shume gjera dot te humbasesh pjesen me te rendesishme. Mendo per Reksin po mendo anen e tij te mire dhe jo gabimet qe ai beri."

-"Me mungon shoku im i ngushte. Ja e sheh? Eshte ora 9 e gjysem dhe tani duhet te ishim ne kafene bashk. Me von do ishim ne shkolle dhe ne dark neper klube bashk dhe me koken e Reksit ne preher sepse do deheshe si dreqi dhe me pas e dergonim ne shtepi.
Ma, e kupton sesa gjera kemi len pergjys? Ishte vetem 19 vjec ma. Me lendon dhe fakti qe ai stregoi asgje pse i hyri asaj rruge.
Isha shoku i tij i ngushte!!!!!! Per cfare jan shoket Reksi?!!! -fola duke iu drejtuar fotografise se tij.

-"pse nuk flet tani Reksi? Cfare je duke bere atje lart? Po e sheh sesi me katandise mua dhe familjen tende e detyrove te shperngulej aq larg? Po me shkaterron Reks!!! Si munde te ma fshihje gjithe ate gje dhe me pas vrave veten! Ti mbase shpetove por ndertove ferrin ketu te une. Ishe shoku im i ngushte Reksi!!!!!!"- dhe fotografin e perplase ne mur ku xhami i saj u be copa.

Fytyra jone dukej e copetuar duke qen pas xhamit. Sidomos e imja. Fiks ashtu isha.

Mamaja ime shihte e trembur sesi po beja une. Nuk me tha asnje fjal por rrinte e ulur ne krevat.

Fillova te ndihesha i lodhur dhe u mbeshteta ne mur dhe u zvarrita me kurriz pas tij derisa arrita te ulesha ne tok.
Po merrja fryme thell dhe kuptova se isha akoma gjalle. Merrja fryme thell dhe arrija te ndjeja mire rrahjet e zemres. Imagjino se cfare qetesie ishte.

-"neser do te shkosh ne shkolle ok?" -ishin fjalet e mamit tim teksa ajo mbylli deren e dhomes time dhe me tabaka doli jashte.

Do i rikthehesha serish jetes time normale? Si mund ta beja kete duke mos qen me normal?