A Fight For Love (a gangster love story)

2. Fight for Love.2

Kirby's POV*
Sa ilang minuto kong pagtakbo ng motor..
Nakadating na agad ako sa school..

Nagpark na ko at agad na tinawagan si Christal, Ang kaibigan ni Krisha.

~Hello, Kirby Napatawag ka?"rinig sa kabilang linya ang mahinhin niyang boses

"Nasan si Krisha?"

~Kasama ko ngayon, nasa Booth na kami kanina ka pa niya hinahanap."
Ngumisi ako bigla.. Kanina pa niya ko hinahanap?

"Aahh Geh, pupuntahan ko kayo dyan hintayin niyo ko"

~Ok" sabi niya at binaba ko na yung tawag.
Agad na kong nagderetso sa booth..

Krisha's POV*

I felt inlove
I felt inlove with a Beast.
A Dangerous beast

I was called a flower but i see my self as a warrior, for i fight in the name of love..
I fight in a battle called Love
To free my beloved Beast
for the Beast i fell inlove with
was before an Charming Prince.

Nakatambay kami ni Christal ngayon sa Booth kung saan my nagtu-tula para sa mahal niya.. She was dressed in Princess Gown. She looks beautiful in it pero.. Kahit na acting lang lahat.. Kita parin ang lungkot gaya ng kanyang tula

"Krisha!"

Napalingon ako sa nagsambit sa pangalan ko..

Kirby

Tumatakbo siya palapit sakin..
Kakaiba yung pagtakbo niya, sadya lng ba o talagang ang bagal niyang tumakbo? At... Bakit siya lang tong nakikita ko?

Para akong kinakabahan at di mapakali..
Di ko tuloy mapigilang titigan siya habang tumatakbo palapit sakin.. Nakablack jeans at black denim jacket at naka white t-shirt medyo messy pa ang buhok niya, gumagalaw pa ang bling bling niya sa leeg..
His eyes, dark brown na sakin lng nakatingin, ang matangos niyang ilong ma palagi niyang idinidikit sa ilong ko rin at pati narin ang labi niyang mamula mula na para bang masarap halikan.. He looks perfect, di ko rin alam pero everything seems perfect.. Na... Saakin lang siya nakatingin, at saakin lng siya tatakbo.

I snap back to reality ng nakarinig ako ng hiyaw..
Yun pala ay dahil sa show.. Nagyakapan yung ng tulang princess at yung nakacostume ng prince..

Bagbaling ko ulit sa likod ko.. Napasonghap ako ng nasa harap ko na pala si Kirby na seryosong  nakatingin sakin pero full of emosyon yung parang nagtataka, sincere, nag aalala na pinaghahalohalo.

"Kirby?"
Agad niyang hinawakan ang magkabilang pisnge ko.

"Bakit ka umiiyak? Nasaktan ka ba ? Sino nagpaiyak sayo?"  sunod sunod niyang tanong..
Ha? Umiyak? Hinawakan ko ang pisnge ko, at dun ko naramdaman na basa pala.. Gosh!

"Ay.. Umiyak pala ako? Di ko namalayan naging emosyonal ako dahil sa show kanina na touch kasi ako"  sagot ko

Di ko alam pero sinamaan niya ng tingin yung nagshow kanina..

"oy bat ganyan ka maka tingin?"

"dahil pinaiyak ka nila.."sagot niya..

"Hala grabe toh, ang sama agad ng tingin mo sa kanila dahil lang sa napaiyak ako. Grabe ka Kirby grabe ka"

"i dont want to see you crying in any reason, you deserve to smile and not to cry" sambit niya dahilan para matahimik ako...
His been like this ever since..
His caring, sweet and.. Loving

I smile at him.. A genuine smile..
"Kahit naman umiyak ako? Even if its tears of joy?"

"Tears of joy is different, even so in crying"sagot niya..

I wipe my wet cheeks then smile lively at him
"hehe, Oo nga pala.. San ka galing kanina? Kanina pa kasi kita hinahanap.."
Trying to change the topic.

Nagpalit agad ang emosyon sa kanyang mukha, at naging masaya na siya..

"dyan lang sa tabi-tabi hehe.. I didnt know you where that sweet na hinahanap mo ko" he teased..
Kahit na joke nangaasar lang siya.. I acted na nagtatampo

I pouted "hmmp yan ka nanaman sa 'dyan lang sa tabi-tabi' mo eh kainis eto hmmp"

"hehe" yan lang sabi niya at kinamot ang ulo..

Nagulat nalang ako ng may biglang kumalabit sakin.. Si Christal..
Naka pokerface

"Hala sorry Christal.. Kanina ka pa dyan?" tanong ko..

"Really Krish? Kanina mo pa ko kasama simula nung umalis si Kirby" kahit na may pagkamahinhin ang boses niya rinig parin ang pagka sarcasm na tono.

Napa kamot ako sa batok and apolize to her..

Fastforward...

Kirby's POV*

Pagkatapos namin sa school niyaya ko si Krisha na magtambay sa Haven namin.. Naming dalawa lang..
Si Christal naman kasama na si Vince.. Palagi yun magkasama dahil sa kasunduan ng pamilya nila, magkaibigan noon paman ang magulang nilang dalawa.. Di ko alam kong bakit kailangan nilang magsama pag uwi at pag pasok sa school basta sinabi lang ni Vince na kasunduan ng pamilya nila..

Hayan na natin sila..
Ngayon na nasa haven na kami..
Di ko inaasahan na makakatulog ng maaga si Krisha.. Nakasandal sa aking balikat..