Μαθηματικος για μπουνιες!!

Πλάκα μου κάνεις τώρα

Εχει ερθει το απογευμα και εγω δν εχω τι να κανω, δεν κανόνισα να βγω σήμερα, προτίμησα να μείνω στο σπίτι.Μονη μου, εφόσον η γονείς μου λείπουν. Έβγαλα την μάλλινη μπλούζα που φορούσα και έβαλα μια ζεστή φούτερ. Καθόμουν στο λαπτοπ και άκουγα μουσική. Βαριόμουν τόσο πολύ.Ξαφνικά βλέπω ότι κάποιος άναψε το φως του απέναντι διαμερίσματος. Φαίνεται πως κάποιος πήρε το σπίτι επιτέλους. Η οικογένεια που εμένε σε αυτό έφυγαν πριν 2 χρόνια περίπου, μετακόμισαν στην Γερμανία. Βλέπω μια σκιά να στέκεται μπροστά στο παράθυρο. Βλέπω έναν άντρα με γυαλιά. Πλησιάζω λίγο περισσότερο.

《ΟΜΓ..οχι αποκλείεται να είναι αυτός που νομίζω.》 αναφώνησα και κατευθείαν κάλυψα το στόμα μου με τα χέρια μου.

Παρατήρησα τον άντρα πιο προσεχτικά ο οποίος μάλλον κατάλαβε ότι κάποιος τον κοιτάει επίμονα και κοίταξε απέναντι σε μενα.Με μια κραυγή πετάχτηκα πιο πέρα νομίζοντας ότι δεν με είδε.

《Τελεια...ολα τελεια, από δω και στο εξής ακριβώς απέναντι μου μένει ο τζαμαρίας.Πφφ τι έχω κάνει και πρέπει να τα υποστώ όλα αυτά?...》 ειπα ειρωνικά και ξανακοίταξα διακριτικά από το παράθυρο. Τον είδα να ρίχνει άλλη μια ματιά στο κινητό του και αμέσως μπήκε μέσα στο σπίτι.

《Ωχχ πως θα το αντιμετωπίσω όλο αυτο;》 ρώτησα τον εαυτό μου. Σηκώθηκα γρηγορα έβαλα πιτζάμες ,πήγα στο μπάνιο για να πλυθώ και κατευθείαν μπήκα κάτω από τα σκεπάσματα.

(...)

Πρώτη ώρα φυσική, δλδ άλλη μια ώρα ύπνου. Γύρισα το κεφάλι μου και έκανα νόημα στην Lucy ότι έχω να της πω κατι σημαντικό. Αυτή έσκυψε λίγο πιο μπροστά ώστε να ακούσει καλύτερα.

《Δεν μπορείς να φανταστείς ποιος μετακόμισε ακριβώς απέναντι μου.》της ψυθιριζω δίνοντας έμφαση στην λέξη ποιος. Αυτή με κοίταξε στα μάτια και κούνησε το κεφάλι της ερωτηματικά. 《 Η τζαμαρία》 την κοιτάω στα μάτια. 《Ποια τζαμαρία ;》 με ρωτάει αφού δν ήξερε ποιον εννοω. 《Ο καλός καινούριος μας καθηγητής.》 Της λέω με φανερή ειρωνεία. 《Τιιι;;.. Σοβαρά τώρα ;;》 λέει με γουρλωμένα μάτια. 《Γιατί να σου λέω ψέμματα για κατι τέτοιο.》 《Αχουυυυ και του έδωσες ψευδώνυμο, τι γλυκοοο.》είπε καθώς είχε σχηματιστεί στο πρόσωπο της ένα χαζοχαρούμενο χαμόγελο. Ναι ναι πολύ γλυκό τι να σου πω. 《Έλα τώρα βρε Lucy, συγκεντρώσου.》 της είπα και κούνησα στο χέρι μου μπροστά της.

《Συμβαίνει κάτι δεσποινίς Aderson?》 απευθύνθηκε σε μενα η καθηγήτρια της φυσικής. 《Οχι κυρία δν συμβαίνει απολύτως τίποτα.》της είπα ευθέως. 《Θα σε παρακαλούσα να μην μιλάς μέσα στο μάθημα μου.》《Ναι φυσικά κυρία.》της είπα και της έδωσα ένα ψεύτικο χαμόγελο. Πωω τι στριμενη.

Πέρασαν μερικά λεπτά ακόμη και επιτέλους χτύπησε το κουδούνι. Ναιιιιι ελευθεριααα!! Κατεβήκαμε κάτω τρέχοντας για να ξεφύγουμε από το μαρτύριο. Πήγαμε και κάτσαμε στο γνωστό μας σημείο μαζί με την Elkie και την Mina. Συζητούσαμε για διάφορα θέματα και γελούσαμε με τις βλακείες που έλεγε η Mina. Μετά από λίγα λεπτά χτύπησε το κουδούνι.

《Με ποιον έχουμε μάθημα τώρα;》 ρώτησα την Lucy. Έβγαλε το πρόγραμμα. 《Αωω με τον αγαπημένο σου καθηγητη, τον κύριο τζαμαρία.》είπε και μου χαμογέλασε πονηρά. Τα κορίτσια άρχισαν να γελάνε καθώς εγώ τις κοιτούσα με παράπονο.

Μόλις μπήκαμε στην τάξη αυτός καθόταν ήδη στην έδρα του. Μα καλά πόσο γρήγορος είναι αυτός ο άνθρωπος. Κατευθείαν με κοίταξε στα μάτια και εγω κοκκαλωσα. Ήταν πολύ ξαφνικό.

Χευυυυ, τι κάνετε ;; ορίστε μεγαλύτερο κεφαλαιο σήμερα. Χμμμ ώστε μένει απέναντι της. Ότι καλύτερο! 😍 Εύχομαι να σας αρέσει, αφήστε σχόλιο και πατήστε αστεράκι. Σας λατρευωωω 💗❤💗