Bölüm şarkısı ~BTS-Let go~
Gözlerim yavaşca açılırken boş boş etrafa bakındım.Yatakta yavaşca doğruldum ve saatime baktım.Saat 9'du Elif ile ne zaman buluşurdum pek belli değildi.
Yataktan kalktım ve saçımı topladım.Yatağımıda topladıktan sonra banyoya girip işlerimi hallettim.Banyodan çıkıp aynada kendime baktım.
Yüzüm çok solgun duruyordu.Çökmüştüm ve kiloda vermiştim.Oflayarak odamdan çıktım.Koridorda ilerlerken gözüme ilk mutfak çarpmıştı.Sanırım Aras hala kalkmamıştı.
Mutfağa girdim.Bu gün kahvaltıyı ben hazırlamak istiyordum.Hem normaldede ben hazırlardım.Canımda sıkılmıştı.
Mutfağın bir köşesindeki önlüğü üzerime geçirdim.Ellerimi birbirine sürterken ne yapacağımı düşündüm.Krep'i çok güzel yapardım.Yani babam çok severdi.
Buzdolabına doğru yürüdüm ve kapağını açarak işime yarayacak şeyleri çıkardım.Hemen hızlıca krep hamurunu yaptım.
O arada mutfağa bir çalışan girdi.Beni böyle görünce hemen yanıma koştu "Efendim bırakın biz yaparız.Siz zahmet etmeyin."gülümsedim ve kafamı hayır anlamında salladım. "Gerek yok.Ben yaparım zaten canımda sıkılmıştı."
"Ama efendim..."onu durdurdum "Gerçekten gerek yok ben yaparım.Siz bu gün çalışmayıverin.Hadi gidin lütfen."mahcupca başını salladı "Peki efendim."
O giderken önüme döndüm.Krepleri hazırlarken bir yandanda dolaptan çıkardığım domates ile salatalıkları doğradım.Onları bir tabağa koydum. krepleride başka bir tabağa yerleştirdikten sonra kahvaltılıklarıda masaya dizdim.Kahvaltıyı mutfak masasına hazırlamıştım.
Merdivenlerden gelen ayak sesleriyle nedensizce heyecanlanmıştım.Bir süre sonra Arasın sesi geldi "Hatice abla hani kahvaltı?Ben burda kahvaltı diye birşey göremiyorum?"gözlerimi devirdim ama sırıtmamada engel olamadım.
Ses gelmeyince mutfağa doğru yaklaşan ayak seslerini duydum.Buraya geliyordu.
"Hatice abla kah-"devam ettiremeden beni gördüğünde yerinde durdu.Gözleri mutfak masasına kayarken şaşkınlıkla gözlerini açtı.
Göz devirdim ve "Gelsene hadi açlıktan ölücem."kafasını iki yana salladı ve sofraya oturdu.Bende sırıttım ve karşısına oturdum gözlerini masada gezdirdikten sonra bakışlarını bana çevirdi "Bunları senmi hazırladın?"kafamı salladım
"Evet.Zaten yaptığım pek bişey de yok."eline çatalını alırken "Çalışanlar hazırlardı."göz devirdim "Kendi işimi başkasının yapmasından haz etmiyorum.Zaten alışığım.Evde yemekleri falan hep ben hazırlardım.Elim yatkın bu işlere."kafasını salladı.
"Hatta...Bundan sonra yemekleri ben yapsam?"kaşları şaşkınlıkla havaya kalktı "Ne?"Domatesten bir tane alıp ağzıma attım "Diyorum ki bundan böyle yemekleri hep ben yapsam."
"Olmaz."yüzüm düşerken "Neden?"diye sordum "Çalışanların işi bu senin değil."omuz silktim "Biliyorum.Tamam her zaman değil ara sıra."benden kurtulamayacağını anladığında kafasını salladı.
Gülümseyerek geri kahvaltıma döndüm.
Kahvaltımız bittiğinde ayağı kalktı ve "Ellerine sağlık."kafamı salladım "Afiyet olsun."o mutfaktan çıktıktan sonra hızlıca mutfağı topladım.Odama dönüp ellerimi yıkadıktan sonra dişlerimi fırçaladım.
Saat 11'di.Elife mesaj attım
Gönderilen:Elif
İki saat sonra sana diyeceğim yere gel.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAFYANIN NEFESİ
Teen FictionMAFYANIN NEFESİ... Düz yolda ilerlerken gecenin karanlığını izliyordum.Ay bize yukarıdan göz kırparken yıldızlar etrafımızı sarmıştı... Derin bir nefes alırken gözüm Aras'a kaydı oda benim gibi ilerliyordu.Gülümsedim.Onun gibi birini kazanacak ne ya...