Succubus

Κεφάλαιο 1

Βρισκόμουν στο πίσω μέρος του αμαξιού του και τα χάδια του γινόταν πολύ πιο έντονα. Όλα αυτά βρισκόταν σε πλήρη αντίθεση με τα όσα μου είχαν μάθει οι γονείς μου. Ακόμα μπορούσα να ακούσω τις φωνές τους να ηχούν στα αυτιά μου ότι το σεξ είναι αμαρτία!
Και εγω αυτήν την στιγμή βρισκόμουν αρκετά κοντά σε αυτό. Ο πανικός είχε πλημμυρίσει το κορμί μου. Θα το έκανα τελικά; Έτσι υποτίθεται ότι έπρεπε να γίνει σήμερα. Όλες μου οι φίλες αυτό μου είχαν πει, ότι αν θέλω να συνεχίσει να είναι μαζί μου θα έπρεπε κάποια στιγμή να του κάτσω!
Με τον Στέφαν κλείναμε δυο χρόνια μαζί τα είχαμε από δεκαέξι χρόνων.

-Σήμερα μετά το σχολικό χορό πρέπει να τον αφήσεις να σε κάνει γυναίκα! Τι περιμένεις εξάλλου;
Η φωνή της κολλητής μου ερχόταν σε αντίθεση με την φωνή των γονιών μου στο μυαλό μου.
ΤΈΛΟΣ. Θα κάνω αυτό που θέλω εγώ!
Το φιλί μας έγινε πιο έντονο και μου έβγαλε το φόρεμα μου. Αμέσως κάλυψα το στήθος μου, επειδή δεν φορούσα σουτιέν, και αυτός έμεινε να με κοιτάζει με γουρλωμένα τα μάτια τα προσόντα μου.
-Ω Ρόζα είσαι πανέμορφη!
Κοκκίνισα από την ντροπή μου και έκλεισα τα μάτια μου Συγγνώμη μαμά Συγγνώμη μπαμπά.
Έβγαλε το εσώρουχο μου και όπως κάθε έφηβος δεν μπήκε καν στο κόπο να βγάλει τα ρούχα του απλώς ξεκούμπωσε το παντελόνι του και κατέβασε το μποξεράκι του.
Ντρεπόμουν να κοιτάξω το σώμα του ή του πρόσωπο του γενικά και ανακάθισα στο κάθισμα του αυτοκινήτου.
-Μήπως θα ήταν καλό να περιμένουμε λίγο; εννοώ ότι προχωρήσαμε αρκετά σήμερα.
-Μην είσαι ξενέρωτη Ρόζα. Έλα εδώ.
Με κράτησε σφιχτά και πήρε θέση ανάμεσα στα πόδια μου. Ενστικτωδώς θέλησα να τα κλείσω αλλά με εμπόδισε.
-Θα το απολαύσεις μωρό μου.
-Απλώς φοβάμαι.
-Μην φοβάσαι.
Με φίλησε για να με καθησυχάσει όπως νόμιζα αλλά αυτόν τον έκανε να ακουμπήσει στην περιοχή μου. Φοβήθηκα και πήγα να τινάχτω αλλά αυτό δεν ήταν καλό γιατί μπήκε κάπως απότομα μέσα μου και με έκανε να πονέσω πολύ.
-Αου πονάει... Δεν θέλω.
Δεν νομίζω οτι με άκουγε καν. Είχε απορροφηθεί πολύ σε αυτό που έκανε και οι κινήσεις του γινόντουσαν πιο βίαιες.
-Στέφαν με πονάς!
Αυτό σαν να τον ξύπνησε και με κοίταξε σαν τώρα να καταλάβαινε τι του έλεγα. Κοίταξε τα μέλη μας που ήταν ενωμένα και είδε το αίμα.
-Ω Συγγνώμη Ρόζα μου. Θα συνηθίσεις θα δεις. Θα σου αρέσει!
Αυτή την φορά ήταν πιο μαλακός μαζί μου και πιο καλός και τον συγχώρεσα. Τα φιλιά του έγιναν πιο έντονα και οι κινήσεις του το ίδιο. Μπορούσα να πω ότι τώρα όντως ξεκίνησε να μου αρέσει. Ένιωθα κάτι να αλλάζει μέσα μου, μάλλον θα ήταν το γεγονός ότι είχα γίνει γυναίκα. Μετά θα ευχόμουν να ήταν απλώς αυτό το οποίο ένιωθα, θα ευχόμουν να μην είχα κάνει τίποτα από όλα αυτά σήμερα.
Έκλεισα τα μάτια μου και ένιωσα πως κάτι συνέβαινε μέσα μου, σαν να είχε ξυπνήσει μια πτυχή του εαυτού μου που αγνοούσα ότι υπήρχε μέσα μου.
Ένιωθα τον εαυτό μου να αλλάζει και μια πείνα να μεγαλώνει μέσα μου. Ήξερα ότι αυτό δεν ήταν καλό, δεν ήταν φυσιολογικό.
-Πως έγιναν μπλε τα μάτια σου;
Αυτό ήταν και το τελευταίο που μου είπε. Τον φίλησα εγώ πολύ έντονα ανεβαίνοντας πάνω του. Ένιωθα την ενέργεια του να έρχεται στο σώμα μου και να με δυναμώνει. Τον φιλούσα και ένιωθα όλο μου το κορμί να συσπάται από ευχαρίστηση. Όταν ένιωσα την ενέργεια του να τελειώνει επανήλθα στον πραγματικό κόσμο σαν κάποιος να μου έριξε κρύο νερό με έναν κουβά.
Ούρλιαξα δυνατά και ξεκίνησα να κλαίω. Τραβήχτηκα όσο το δυνατόν γίνεται μακριά του και προσπάθησα να καλύψω το σώμα μου. Το άψυχο σώμα του έπεσε στο κάθισμα του αυτοκινήτου πάνω στα πόδια μου σχεδόν. Άνοιξα την πόρτα του αυτοκινήτου και έπεσα στο έδαφος.
Ούρλιαξα ξανά και ξεκίνησα να κλαίω. Εγώ το είχα κάνει αυτό;
Κοίταξα το πρόσωπο του και τρόμαξα με αυτό που είδα. Είχε μία έκφραση φρίκης χαραγμένη στο πρόσωπο του σαν να του είχαν ξεζουμίσει την ζωή από μέσα του.
Τον ακούμπησα ελαφρά παρόλο που είχα κατατρομάξει για να δω αν είχε σφυγμό. Κανένας.
Ω θεέ μου!
Ω θεέ μου, τι θα έκανα τώρα;
Πήρα από το αμάξι τα ρούχα μου προσέχοντας να μην τον αγγίξω και τα φόρεσα άρων άρων.
Έτρεξα να φύγω από τις ερημιές που με είχε φέρει και προσπάθησα να πάω σπίτι μου. Μέσα από τα δάκρυα μου σχεδόν δεν μπορούσα να δω τον δρόμο για να πάω σπίτι μου.
Όταν έφτασα μετά από ώρα την πόρτα άνοιξε ο πατέρας μου. Πριν καν προλάβω να μιλήσω ένα χαστούκι έπεσε στο πρόσωπο μου.
-Γι αυτό σε μεγάλωσα αχάριστη; Για να γίνεις τσούλα;
Τα δάκρυα που είχα στο πρόσωπο μου σταμάτησαν από το σοκ.
-Μπαμπά;
-Μην με αποκαλείς έτσι. Μου είπαν ότι εδώ και πόση ώρα έχεις φύγει με τον γιο των Μπλακ.
Δεν ντρέπεσαι καθόλου;; Πως μπορείς να μας ντροπιάζεις έτσι; Εμάς που σε μεγαλώσαμε;
Ένιωθα να έχω καταπιεί την γλώσσα μου και στα χείλη μου ένιωθα την μεταλλική γεύση του αίματος. Το σοκ από ότι είχα περάσει και από την συμπεριφορά των γονιών μου ήταν τεράστιο.
-Αυτά σου έμαθα; Να πας να πηδιέσαι με όποιον βρεις;
-Δεν έγινε έτσι. Σας παρακαλώ ακούστε με. Μαμά;
Κοίταξα το πρόσωπο της μητέρας μου με λυπημένα μάτια και ένιωθα να μου έρχονται και αλλά δάκρυα στα μάγουλα μου.
-Την μάνα σου ξέχασε την. Όπως και εμένα. Δεν θα ανέχομαι να με ντροπιάζει εμένα ένα μπάσταρδο που δεν είναι καν αληθινό παιδί μας.
Τα λόγια του ήταν πραγματικό μαχαίρι στην καρδιά μου. Εννοούσε πως ήμουν υιοθετημένη; ξαφνικά ο κόσμος γύρω μου κατέρρευσε και νόμιζα πως θα χάσω τις αισθήσεις μου.
-Να φύγεις από εδώ.
-Έλα Μάξιμε. Άσε το κορίτσι να μας εξηγήσει. Μπορεί να έχει γίνει κάποια παρεξήγηση.
-Καμία παρεξήγηση απολύτως. Όπως προανέφερε και ο "πατέρας " πηδιόμουν με τον γιο των Μπλακ.
Και τον βρήκα νεκρό μόλις τελειώσαμε την συνουσία μας.
Αυτό ήθελα να σας πω καλή σας συνέχεια.
Έκανα αναστροφή και κατέβηκα από την βεράντα του σπιτιού. Ήταν λάθος να έρθω εδώ. Ήταν λάθος!
-Ρόζα που πάς;
-Να βρω κανέναν να πηδηχτώ.
Τους έδειξα το μεσαίο μου δάχτυλο και έφυγα από αυτό που κάποτε θεωρούσα σπίτι. Αυτούς που κάποτε θεωρούσα γονείς.
Ήμουν υιοθετημένη. Κάποιος με παράτησε γιατί δεν με άντεχε. Ούτε οι θετοι μου γονείς με άντεξαν ούτε καν ο γκόμενος μου δεν με άντεξε.

Ήμουν καταραμένη.

Έπρεπε να φύγω μακριά από όλα. Σε λίγο θα πλάκωνε αστυνομία.