0.6

242 15 6
                                    

Genç kız telefonun çalmasıyla uyandı. Kimin aradığına baktığında rehberine kayıtlı telefon numarası olmadığını gördü. Telefonu açtı.

"Ülkü ..... ile mi görüşüyorum?"

"Evet, buyrun benim."

"Ben Kim NamJoon. BigHit Ajansına gelmelisin."

"Neden?" dedi Ülkü. Yatakta doğrulmaya çalışırken.

"Getirdiğin bestelerle ilgili senden onay almamız gerekiyor."

"Neden ki? Kendin yazmışsın gibi düşün. Onlar senin bestelerin." Genç kız ayağa kalktı ve banyoya doğru ilerledi. Aynaya baktı.

"Böyle yapamam. Bu bir hırsızlık olur."

Genç kız yutkundu. Konuşamıyordu. Aynadaki yansıma onun konuşmasını engelliyordu. Geri gitmeye çalıştı. Fakat bu soğuk beden onu omuzlarından tutmuştu. NamJoon, Ülkü'den geri cevap alamayınca konuşmaya başladı.

"Lütfen, Ülkü. Buraya gelmelisin. Sadece küçük bir imza bir daha seni rahatsız etmeyeceğim."

"Seni." dedi genç kız zorlukla. "Seni daha sonra arayacağım." Telefonu kapatıp rastgele bir yere attı. Arkasına yavaşça döndü.

"Sen? Nasıl olurda seni görebiliyorum?"

"Neden bunu yaptın? Neden hayallerini umursamıyorsun. Git oraya. Beni hayata döndürmek istiyorsan bestelerime sahip çık." Konuşurken sesi titriyordu. O da en az Ülkü kadar ne yaptığını bilmiyordu.

"Hayır." dedi Ülkü. Yere oturdu ve sırtını duvara yasladı. "Sen ölüsün, Şüheda."

"Hıh, öyle mi? O zaman sende şizofrensin. Nasıl görebiliyorsun söylesene?"

Genç kız ağlamaya başladı.

"Bilmiyorum, hiçbir şey bilmiyorum."

Şüheda, Ülkü'nün yanına gidip, onun yanına oturdu. Sonra elini tuttu.

"Lütfen, ağlama. Ben sadece hayallerimizi gerçekleştirmek istiyorum."

Ülkü elini geri çekti.

"Ellerin çok soğuk."

"Yakında sizin gibi olmamı ister misin?"

"Tabiki isterim. Sana doyasıya sarılmayı özledim."

"O halde." dedi Şüheda telefonu Ülkü'ye verirken. "Git ve hayallerimizi gerçekleştir."

Ülkü telefonu aldı ve NamJoon'u aradı.

"Merhaba, biraz önce düşündüm de kabul ediyorum. Yani geleceğim. Tabi istersen."

"Sen ciddi misin? Tabiki gelmeni istiyorum."

"Pekala, NamJoon sana bir şey söylemeliyim."

"Evet, dinliyorum."

"Sizi bestelerin sahibiyle tanıştıracağım."

NamJoon duraksadı.

"Ama ölü olduğunu söylemiştin."

Ülkü Şüheda'ya bakıp konuşmaya başladı.

"Onu hayata döndüreceğiz. Her neyse, 2 saat sonra orada olurum." diyip telefonu kapattı. Şüheda ortalıktan kayboldu. Ülkü ise banyoya gidip duş aldı. Duştan çıkıp klasik giysilerini giydi. Saate baktı. 13.35'di. Acıktığını hissetti. Mutfağa gitti. Buzdolabına baktı. Yazı kaybolmuştu. Çekinerek buzdolabının kapağını açtı. Her şeyin normal olduğunu görünce rahatladı ve yiyeceği şeyleri çıkarıp masanın üstüne koydu. Sandalyeyi çekip oturdu. Yemeğe başladı.

Görünmez Kanatlı Hayaller |RM| [TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin