Chapter 4: Tension in between

23 2 0
                                    

PATRICIA

Krinngg! Krinngg!

Walang sawang pag-ingay ng alarm clock ko sa side table senyas na para gumising para makapagsimula ng mag-asikaso sa sarili papasok sa school mayamaya. Oo, papasok na ako sa school. I finished the feelings that I should stop. Walang magandang mapapala ang isang tao kung iiyak at iiyak lang ito, mapapagod ka lang para sa wala.

Inabot ko ang alarm clock at pinatay. Bumangon sa higaan pagkatapos ay inayos ang tulugan bago bumaba para makakain na ng agahan. Kahit pababa pa lang ako ay amoy na amoy ko na ang mga mababangong pagkain na niluluto ni mama. Kumalam kaagad ang sikmura ko kaya umupo na ako sa umuan para lantakan ang pagkain sa hapag. 'Ni nilimot ko pa ngang batiin si mama ng "Good morning."

Natapos si mama sa pagluluto at sinabayan na akong kumain. Nakaupo sya sa harap ko perohindi nya pinakialaman ang pagkain nya habang nakamasid saakin. "About... Ivan." Putol nito.

Saglit akong napahinto sa pagsubo ng ulam pero hindi ko pinahalata yun. It's over I should not show that I'm affected.

"I know it's been hard for you on what happen but life should go on. Nasaktan ka man pero kailangan mong magpatuloy sa paglalakad, malay mo baka hindi talaga iyon para sayo. There is always a perfect plan destined for any of us. Aalis ang taong hindi naman talaga nakatandhanang mag-stay sa tabi mo at dararating ang tamang tao sa tamang panahon."

Kahit ayaw kong pakinggan ang mga ito I can't force myself to not listen. Bawat linyang lumabas sa bibig nya naglalaman ng mga salitang ayaw kong marinig sa lahat. But mom's right, I should continue my life at hindi magpaapekto sa kahit anong dumaang problema o pagsubok sa buhay ko and take it as a lesson to learn for the future.

Natapos na rin ako sa pagkain at tinungga ang gatas na katabi ng plato ko, tumayo ako na parang walang narinig kahit isa sa mga sinabi nya. We're both silent that made our surrounding eerie. Ingay galing sa upuan dahil sa pagtayo ko at ingay ng pinggan lamang ang maririnig.

"Of course I'll move forward. Don't worry, mom." Yan lang isinabit ko at naghanda na ng susuutin para sa pagpasok mamaya. I'm walking upstairs and heard her start eating.

I know she's doing this for me, para suportahan ako at palakasin but then at the same time nakaramdam ako ng inis. If there's really a perfect plan that stored for me then why that jerk Ivan is the one I needed to meet and love? It's really a perfect plan that he left me hanging and clueless. A total perfect plan to hurt someone. Konti nalang talaga mawawalan na ako ng tiwala sa lahat ng bagay sa paligid ko, maybe even 'love', that always make people hurt and ruin their lives or make them crazy.

*~*

"Ma aalis na po kami." Lingon ko kung nasaan si mama at kinuha ang bag sa sofa para makaalis na. "Una na po kami sa inyo tita." Sabay hila naman ni Ally sa natitirang sandwitch sa lamesa. "Mag-ingat kayo." Pahabol ni mama habang palabas na kami ng gate.

Tahimik ang buong byahe naming ni Ally hanggang sa malapit na kami sa school, napansin naman nya itong kakaiba kaya hindi na nito napigilan ang sariling magsalita. "Are you fine, Patty?"

"I am fine." I briefly answered.

"You sure?"

"Definitely."

"Nag-aalala kasi akong..." Pinutol ko ang sasabihin nya bago pa man ito matapos. "If ever we'll cross paths I assure you that isang malakas na suntok ang pakakawalan ko sa mukha nya." While closing my fist hard to show how much I hate him.

"Well, nag-aalala lang naman akong hindi mo ako isasali kung sakaling pauulanan mo sa bugbog yung g@g*ng yun." Sabay suntok naman nito sa ere.

We both laugh on how silly we are but then ma-imagine ko lang yun I'm pretty sure that the feeling was like winning in a lottery. His face should ALWAYS be ready.

All About My Romance | Under RevisionWhere stories live. Discover now