SEN KİMSİN? || TEXTİNG

🙈5🙉

Ekrem: Sana alıştım sanırım, mesajlaşmaya devam edelim.

Ne?!
Lan ben yeni senden vazgeçtim. Bu geri dönüş de neyin nesi?

Bu sırada Ekrem mesaj sesi yüzünden bana bakmaya devam ediyordu. Tabi ya! Her an beni öğrenebilir. Durumu toparlamam lazım. Sakin ol, sakin ol. Derin nefes alarak ağzımdan şu saçma kelimeler döküldü:
" Şey, annem mesaj atmışta. Gelirken ekmek falan al demiş." Deyip en yapmacık gülümsememi yüzüme kondurdum. Lanet olsun!
Yine boka sarmıştım. Umarım anlamaz...
"Anlıyorum." Deyip önüne döndü yavrucak. Ne diyebilir ki zaten?

Kesin şimdi aklından "Bu kız da baya kadar salak." diye geçiriyordur.
Aman, ne uğraşacağım be! Elin sümsüğünü ne yapayım ben?

Mesajına cevap da vermeyeceğim. Hem kız dediğin tripli olur. Kendimden taviz vermek falan yok!

Gelen ilk otobüse zor attım kendimi. Salak gibi yanlış otobüse binmiştim. Hay benim o mükemmel aklımı seveyim. Şoföre gülümseyerek
"Abi, bu otobüs Çambaşı durağından geçmiyor değil mi?"

Yüzüme önce saf saf bakan şoför, derin nefes alarak konuşmaya başladı.
"Ne Çambaşı bacım? Bu otobüs havaalanına gidiyor."
Aferin bana. Mükemmelim cidden.

"Abi, o zaman ben inebilir miyim?"

"Tamam bacım, ama bir dahaki sefere bineceğin otobüsün nereye gideceğine bakmayı unutma. Mazaallah kendini Ankara'da falan bulursun, yazık olur."

"Tamam abi."

Heh şoför abi bir dalga geçmeyen sendin, sen de geçtin tam oldu. Bacım dediğine mi yansam yoksa lafı gediğine koymasına mı bilemedim.

Sinirle duran otobüsten indim. Telefonumu cebimden çıkararak o anki psikolojiyle mesaj yazma gafletinde bulundum.

Ben: Senin keyfine mi kaldım ben?

Ee hak etmişti şimdi, inkar etmemek lazım. Ne yazacak acaba? Çevrimiçi de değil. Üstelik son görülmesi de kapalı! Sanki kim senin son görülmene bakacak? Ben hariç tabi ki.

Gelen mesajla telefon titredi. Merakla gelen mesaja bakmak için uyku moduna girmiş telefonu uyandırmak amacıyla açma düğmesine bastım. Basmaz olaydım keşke. Annem mesaj atmış!

Annelerin En Ponçik Suratlısı: Saat kaç oldu, nerdesin sen hala?

Bu sefer ponçik surat değil de çaki misali bir surat görmem muhtemeldi. Hemen eve doğru koşmaya başladım. Evet, koştum. Çünkü otobüs bekleyecek zamanım yoktu.

Yaklaşık yarım saatlik bir maratondan sonra nefes nefese apartmana girdim. Merdivenleri üçer beşer atlayarak dairenin kapısına geldim ve kapıyı olabildiğince nazik tıklattım. Zaten annem sinirliydi. Bir de ben üstüne kapıyı yumruklasam halimi düşünemiyorum. Neymiş efendim? Bir hanımefendi gibi kapı çalmalıymışım.

Kapı olağanca ürkütücülüğüyle açılırken çıkan gıcırtı, korku filmi efektine eşdeğerdi. Tabi, annemin gülücük saçan suratını görünce korkum daha bir arttı. Demek ki kadın o kadar sinirlenmişki gülmeye başlamış. Yandım vallaha.

Zoraki bir şekilde gülümsedim ve en nazik ses tonumla;
"İçeri girebilir miyim annecim?" dedim.

Yüzündeki gerçek gülümseme yerini zoraki bir gülümsemeye bıraktı. Sanırım bir şeyden ya da birilerinden çekiniyordu yoksa şimdiye çoktan evin etrafında 10 tur atmıştım.

"Gir kızım."
Sesiyle tehdit havası yaratan bir anneye sahiptim. Gerçi neredeyse bütün anneler de böyle ama neyse.

Çekine çekine içeri girdim. Tam odama doğru depar atmaya hazırlanıyordum ki gelen sesle birlikte olduğum yere çivilendim.

"Aaa ne kadar da büyümüş."

Hay senin büyümene. Sanane kardeşim, büyüyen benim. Sanane yani. Anlamıyorum böyle kadınları kardeşim. Yani onlara ne benim gelişimimden? Ama gel sıkıyorsa bir de bunu onlara anlat.

Mecburen oturma odasına yöneldim. İçeri baktığımda bir tane yaşı başı geçmiş teyze oturuyordu. Hızlıca "Hoşgeldiniz." deyip çıktım. Arkamdaki sesleri duymamazlıktan gelerek odama girdim. Uçarcasına yatağıma koştum ve telefonumu çıkardım.
1 yeni mesaj.
Hemen Whatsapp'a girdim. Evet, doğru tahmin. Mesaj, Ekrem'den gelmişti.

Ekrem: Öyle demek istememiştim aslında.

Hemen cevap verdim.

Ben: Ne demek istemiştin o zaman? Açıkla.

....

Şu sıralar beynim yanıyor resmen. Bu sene üniversite sınavına hazırlanıyorum ve bizim okul fen bilimleri ve sosyal bilimler lisesine çevrildiği için iki kat daha fazla sıkıyorlar bizi. E haliyle bölüm yazmaya sadece uyumadan önce vakit ayırabiliyorum. Tabi ki tüm bunlar bölüm atmayacağım anlamına gelmiyor. Bölümler yine gelecek merak etmeyin. Ya yine çok konuştum. En iyisi gideyim ben.
Umarım bölümü beğenmişsinizdir. Görüşlerinizi bildirirseniz çok sevinirim. 💞💞💞