SEN KİMSİN? || TEXTİNG

🙈7🙉

Arkamı yavaşça dönünce kapıda tanımadığım bir kızı gördüm.
Bu kim be?
Daha doğrusu ismimi nerden biliyor?
Hadi hepsini geçtim, benim odamda ne işi var?
Ben aval aval bakmayı sürdürünce dayanamayan kız, yanıma geldi ve konuşmaya başladı.

"Merhaba, ben Beyza. Annenin arkadaşının kızıyım. Tanışmak istedim."

"Yarışmaya nerden katılıyorsun?"

Hassiktir.
Sesli mi söyledim ben bunu?
Zoraki gülümsemeye çalıştım ve daha fazla saçmalamaya başladım.
"Hani sen böyle yarışmaya katılmış da kendini tanıtır gibi konuştun ya. Ben de ondan şey ettim yani. Yanlış anlama."

"Ne ettin?"

"Şey işte canım. Hani 'Acun abi yarışmaya Almanya'dan katılıyorum. Beatbox yapacağım.' muhabbeti var ya o işte. Anlasana."

"Haa, anladım. Komik bir şey herhalde."

Bana deliymişim gibi bakıyordu resmen kız. Üstelik şimdi dikkatimi çekti. Bu kız biraz fazla güzel değil mi yahu?
Fiziği mükemmel, saçları küt ama o kadar çekici duruyor ki. Erkek olsam hiç kaçırmazdım vallahi. Allah sahibine bağışlasın. Ama biraz gerizekalı herhalde. Bu espriyi bile anlamadı.

"Şey, sen bizim okuldaymışsın bir de."

Ne! Bir de aynı okulda mıyız? Yok canım, hatırlardım o zaman.

"Emin misin? Hatırlardım o zaman seni."

"Bir saniye, cidden beni tanımıyor musun?"

"Tanımıyorum dedim ya."

"Şaka yapıyor olmalısın."

"Ne şaka yapacağım ya. O az önceydi."

"Okulda beni tanımayan yoktur ama."

"Varmış demek ki."
Makinalı tüfekten ateş eder gibi ikimizde hızlıca birbirimize cevap veriyorduk. Harbiden bu kız kimdi?

"Şaşırdım açıkçası."

"Okul başkanı falan mısın? Niye herkes seni tanımak zorunda ki?"

"Yok canım, ne işim olur başkanlıkla falan? Baya popüler, tanınan biriyim de."

"Neyinle tanınıyorsun peki?"

"Her şeyimle. Güzelliğimle, zerafetimle, fiziğimle, insanlarla olan iletişimimle."

"Ha şu okulun popi kızı misali. Önüne gelen erkekle falan da çıkıyorsun o zaman."

"Her önüme gelenle olmasa da, en azından yakışıklı olanlarla."

"Baya da dürüstsün, maşallah!"

"Sağ ol şekerim."

"Şekerim mi?"

"Evet." dedi sırıtarak.
Sonra çıtımı çıkarmadım ve telefonumun kara ekranına bakmaya devam ettim. Yanımda bu kız varken mesaja bakamazdım. Kalkmaya da yeltenmiyor ki.
...
Aradan geçen tam olarak 8 dakika 25 saniye sonra kalktı ve içeriye geçti. Evet, saymıştım.

Hemen telefonumu açtım ve mesaja tıkladım.

Ekrem: Umarım öyle birisindir.
.
.
.
.
Kısacık ama tatlı bir bölümdü bence. Umarım siz de sevmişsinizdir. Esen kalın. 💕