#Mario
U ulem ne tavolinen e celebrimit dhe mezi po prisja te mbaronte. Po shikoja nga Naomi dhe ajo ishte shum nervoze dhe po dridhej. E pash ne fytyr imtesisht dhe ishte gati te qante.
Pasi nenshkruam kontratant dhe disa letra te tjera qe do te na benin zyrtarisht te martuar, fjalet e para qe degjuam nga prinderit tan nuk ishte se na pelqyen shum.
-Na duhet te ikim shpejt sepse na iken avjoni per ne Itali.
-Thefshi kokat.
Degjova Naomin te thoshte duke mermeritur.
-Si the zemer?
E pyeti mamaja ime?
-Asgje po flisja me Marion.
-Do keni koh plot qe te flisni te dy.
Tha babi im. Ketu qenke ti ore? Nuk paske hipur ne avion?
-Zemer ju tani mund te ikni ne shtepin e Marios. Dhe un te kam ber gati valixhet me gjerat e tua.
Tha mamaja saj. Uff. Keta do te na e nxij jeten.
-Jeni te lumtur apo jo?
Pyeti babai i Naomit. Po sigurisht qe jemi te lumtur. Nuk e sheh? Po na del lumturia nga veshet. Nese kompanit tujaja jan ne rregull ne jemi shum te lumtur.
-Po sigurisht babi. Nuk e ke iden se sa.
I hodha doren rreth belit dhe e afrova drejt vetes, ndersa ajo mbeshteti koken tek un.
Ishte shum e merzitur. Gati sa nuk qante. Pyes veten, ketyre perinderve tan nuk iu vjen keq per gjendjen ton ne keto momente?
-E dini qe ata kishin qen te njohur me par?
Kjo mamaja ime vetem per te prishur pun esht.
-Po sigurisht ishin shok te vegjell.
Tha babi im.
-Edhe te lidhur apo jo?
Vazhdon akoma. Si duket nuk esht se e pelqeu shum Naomin.
-Jo vetem te njohur, kishim shkendija dashurie per njeri tjetrin por fal jush na u ndezen me shum.
Tha Naomi. Bravo Naomi. Me mahnite dhe mua pz.
-Shum mir na behet qefi.
Tha ky i mencuri qe kam per baba.
Ne te dy u drejtuam per te shkuar tek dhomat qe te nderronim rrobat. Por disa zera na ndaluan.
-Ku po shkoni?
-Te nderrohemi.
Tha Naomi duke ngritur paksa zerin ne form injorimi.
-Jo zemra mamit sepse nuk kemi koh. Ju do te dilni keshtu nga shtepia. Shkoni e nderrohuni ne shtepin tuaj, un ti kam pergatitur rrobat dhe i ke ne valixhe.
E paduruar Naomi mori valixhet, dhe u drejtua nga dera. I shkova dhe un nga pas dhe po e ndihmoja me valixhet sepse nga inati qe kishte me ta, mezi po i terhiqte. Hipem ne makin dhe u nisem per ne shtepi.
-Reagove shum ashper Naomi.
-Pse cfar prisje ti tu beja atyre? Ti kapja ne qaf e tu thoja shum faleminderit qe me shkaterroni jeten ne kete lloj menyre?
Dhe ajo filloi te qante.
-Jo ne fakt ke te drejt. Por nuk kemi cte bejm kur kemi prinder qe rendin vetem pas parave, pushtetit dhe fames.
Ajo filloi te qante akoma me shum.
-Nadaloje makinen.
