Hij kijkt me aan en lacht. Snel kijk ik terug naar John die door mijn mappen zit te kijken. "Nu je toch hier bent, dit is Soufiane. Hij loopt hier mee totdat hij genoeg aantekeningen heeft gemaakt van wat hier gebeurd. Hij zal bij jou blijven. Zorg dat je alle opdrachten met hem doet, behalve de missies. Dan is hij niet meer mijn probleem." Ik kijk John scheef aan "Oke natuurlijk meneer". "Nu me kantoor uit want ik heb nog veel te doen, begin maar alvast aan je verslag Yasmine". De jongen die blijkbaar Soufiane heet staat op en loopt achter me aan de kantoor uit.
Nu moet ik babysitten op Shi fuckboy. Fijn. Hij is wel knap, maar ik heb hier geen zin in. Ik loop richting mijn kantoor en ik zie Ruby mij al vol ongeloof aan kijken. Haar blik negerend loop ik de kantoor binnen.
"Pak maar een stoel daar" wijs ik. Hij legt zijn spullen op mijn bureau en verdwijnt. Als hij even later terug is begint hij met praten... "dus wat is Joun naam." Ik kijk hem super blij aan "mijn naam is Yasmine en ik heb een hoop werk te doen dus als je het niet zou erg vinden zou ik nu verder willen gaan dankjewel." Hij lacht "misschien kan ik je helpen zodat je nog tijd over houd." Hij mag wel knap zijn, maar werk is werk.
"Jij bent hier toch de stagiaire.. hoe wil je mij helpen?" Weer lacht hij "nee, John heeft niet alles verteld. Ik werk bij de CIA van LA. Mijn baas heeft mij hiernaartoe gestuurd omdat ik graag hier wou werken, maar ze willen mij daar niet kwijt dus moest ik eerst aantekeningen maken."
"Oh in dat geval, kan je me wel helpen." Ik laat hem de dingen zien die afmoeten. "Ga jij maar zitten, kijk dit." Hij begint met het maken van de verslag. Ik hou hem tegen "Wow Wow, wat doe jij?" "Eh ik ga de verslag maken die jij hoort te maken." Zegt hij dom. "Kifesh je gaat mijn computer aan raken. Ik doe het zelf wel."
Na 2 uur werken aan de computer met een irritante kakkerlak ben ik klaar. Ik stuur het naar John en sla me hoofd tegen het toetsenbord. "Weyo gaat het." Zegt Soufiane 'bezorgd'. Ik draai me hoofd langzaam naar hem toe. "Je hebt me de hele tijd zitten irriteren met de vragen over onze FBI bedrijf. Mijn hoofd staat op ontploffen!" Hij kijkt mij stil aan. Iets langer dan het moet. Hij staart mij aan.
"Hey wie is deze nieuweling hier, ik had hem helemaal niet gezien." Hoor ik ineenkeer. Ruby is in mijn kantoor. Ze wist al dat hij hier was. Wat speelt zij fake. Soufiane staat op en geeft Ruby een hand. "Hallo ik ben Soufiane" zegt hij 'netjes'. Ze wrijft over zijn schouders en doet haar blouse wat meer open. Ik zei t toch viezerik. En alsof dat niet erg genoeg is blijft Soufiane kijken naar haar decolleté of moet ik zeggen haramletté. "Zou ik hem even van je mogen lenen?" Ze heeft genoeg mannen gehad. Plus als John dadelijk om Soufiane vraagt en hij is er niet word hij sws boos op mij. Ze pakt zijn hand vast en wil net met hem weglopen.
"Nee" zeg ik boos. Ze stopt en draait zich om naar mij. Ik sla mijn armen over elkaar "kijk maar zo, maar ik heb hem nodig. Bovendien, als John binnenkomt en Soufiane nodig heeft en hij is er niet ben ik de lul!" Het is stil. "Pf je overdrijft, kom we gaan". Oef. "Nee Soufiane gaat niet punt!" Ruby lacht "ik zal jullie relatie niet verpesten" en ze loopt weg. Eindelijk.
"Waarom deed je dat? Vind je me leuk ofzo." Vraagt soufiane terwijl hij knipoogt. Ik kijk hem bitchey aan "begin er niet over". Ik heb honger. Ik loop mijn kantoor uit richting de kantoor van John. "Ik neem pauze." "Oke je weet het over één uur weer aan het werk!" "Jup" zeg ik blij en loop naar de lift. Dit vind ik dan wel weer leuk aan dit seizoen. 1 uur pauze wanneer je maar wilt. Eigenlijk met je 'stagiaire ' maar dat boeit me niet.
Wanneer de deuren dicht gaan worden die tegengehouden door een hand. Taz tis Soufiane. Ik zet een stap naar de muur toe "wat doe jij hier?" Hij komt overdreven blij naar binnen "ik heb ook honger hoor." Ik kijk hem lachend aan "jij blijft hier." Ik druk op de stop knop. "Ik heb hongerrrr. Neem me mee. anders ga ik je de heletijd vervelen. En dat is een belofte"
2 minuten later.
"En zo had ik die man perongeluk laten oppakken". De deuren gaan open. Eindelijk. Lucht. Ik loop naar buiten richting de parkeerplaats. "Waarom gaan we gewoon niet hier eten?" "Geen halal eten" zeg ik kortaf. Ik krijg een beetje stress van hem.
Ik loop naar mijn auto en ga naar binnen. Als we Allebij in de auto zitten start ik de motor. "Waar gaan we heen?" Vraagt hij. "Aan jou de keus." Hij glimlacht "kom naar Dunkin donuts." "Alright". Donuts heb ik toch zin in. Onderweg zet Soufiane de radio aan. 'Tah 3la raso' komt op. Oja die was ik aan het luisteren. Soufiane kijkt mij aan "Wollah deze is mijn favo!" Hij begint te dansen en mee te zingen. Ik doe me best om niet te lachen. Hij doet de klep boven zich open en dan valt mijn zonnebril eruit op zijn gezicht. Ik kan het niet houden en proest het uit.
Aangekomen bij Dunkin Donuts parkeer ik de auto en lopen we naar de restaurant. "Dus jij bent Marokkaans?" "Ja" zeg ik. Zijn telefoon gaat. Hij kijkt erop "wacht heel Ff". En hij verdwijnt. Ik sluit aan in de rij. Ik bestel snel 12 donuts met allemaal verschillende smaken. Ik zoek een plek uit en scrol even door mijn telefoon terwijl ik de strawberry cheescake donut eet.
Soufiane komt binnen gelopen. Hij spot mij en komt bij me zitten. "Wat heb je besteld?" Ik wijs naar de donuts "kip." Zeg ik sarcastisch. Hij lacht "super lekker". Hij pakt de chocolade donut en samen eten wij de donuts op. Als we klaar zijn betalen we en lopen we terug naar de auto. Ik kijk op mijn telefoon. Gelukkig op tijd. Onderweg praten we over van alles. Het blijkt dat hij zijn ouders niet kent en dat hij een weeskind is. Ik heb hem niet verteld over mijn vader. Het is iets persoonlijks dus ja. Hij komt ook uit Marokko-Agadir. Blijkt dat hij 23 is. Hij heeft vaak zijn moeder proberen te zoeken, maar zonder resultaat.
Als we op onze verdieping zijn komt Ruby naar ons toe. "En wat hebben jullie gedaan?" Ik ben stil en kijk haar boos aan. "We hebben donuts gegeten, Yasmine had pauze gevraagd." Zegt Soufiane. "Oh donuts eten voor 1 uur lang. Moest wel speciaal zijn." Zegt die lelijkerd terwijl ze langzaam Met een vieze blik op mij gericht wegloopt. Ik loop weg naar mijn kantoor. Ik ga zitten aan de computer en begin met de laatste opdracht. Soufiane komt naast mij zitten "wat is er?" Ik blijf verder werken "niks " lach ik. "Oh Ok." Zegt hij.
Ruby komt weer binnen "Hey kan je me even helpen met de printer, hij doet het niet." Deze smoes heeft zovaak gezegd Omygod. "Soufiane kan je wel helpen." Soufiane kijkt mij verbaasd aan. "Ga haar helpen." Zeg ik blij. Hij staat rustig op en loopt voorzichtig naar haar toe. Ruby pakt hem vast en geeft mij een knipoog "Thanks, doei yasmini." Ruby komt na een minuut mijn kantoor weer ingelopen. "Ik zei toch dat je hem niet moest afpakken." Zegt ze lachend. "Ga weg bitch." Zeg ik droog. "Pff je zal het wel zien." Ze loopt lachend weer weg.
Wanneer ik klaar ben is Soufiane nog steeds niet terug. Het verbaasd me niet eens. Ik laat John mijn werk keuren en dan mag ik naar huis. Ik pak al mijn spullen in en pak mijn tas. Hard gewerkt vandaag net als elke andere dag alhamdoulilah. Ik groet iedereen gedag en ga naar beneden. Ik stap mijn auto in en pak mijn telefoon. Snel app ik meriam. De deur van mijn auto gaat open en iemand komt zitten op de vrije stoel.
