Sessizlik

Kar

hüzün bahçesine karlar düşerken etraf olmuştu beyaz,
Bir ahu güzeli çağırıyordu
gönlüm uçurum
bu dönüşü olmayan pervaz
Kitlenirdi kapılar göremezdim beyazı
karı görmek için
gönlüm nice kapıları açardı.
Hüzün bahçesine karlar düşerken tane tane
Engin rüyalara dalıyordu artık gökyüzü
uslanmaz bir edayla
Bir hayali yoklardım beyazda
Şubat 28
Ellerimde Papatya.