Kara ormandan geliyorum
Bembeyaz menekşeler topladım
Sana geliyorum ama yol çok uzun
Uzun bir köprü üzerinde yürüyorum
Bu hiç bitmeyecek sanılmasın
Üstümde bir ağırlık var
Yoksa bu yok oluşumun habercisi mi?
Sonu olmayan kara deliklere giriyorum
Ama elbet ki bir sonu olacak biliyorum
Yüksek tepeleri aşıyorum yeniden haykırmak için
Fakat amaların bulunması çok saçma değil mi?
Ayaklarıma saplanan sancı sana gelmememi istiyor
Ama biliyor ki durmayacağım
Kapalı gökyüzünün altında şarkılar söylüyorum
Yıldızlar eşliğinde
Sana yaklaşıyorum
Üstümdeki ağırlık artık kalkı
Bu neyin habercisi?
Ayağıma saplanan acı kalktı
Bu neyin habercisi?
Yol yavaş yavaş bitiyor
Bu neyin habercisi?
Sanırım yol bitti sevgilim
Bu yol çıkmaz
Ay ve Güneş şahitti sevdiğime
Keşke hep sevebilseydim
Gelmiyorsan gidiyorum artık
Görmesem de seveceğim seni
Uçsuz, Bucaksız...
